Wat zijn mijn restverschijnselen.
Wat zijn mijn restverschijnselen?
Ik voel dat er iets niet goed is in mijn hoofd. Het voelt anders een soort druk op mijn hoofd en voorhoofd het is net geen pijn. Mijn kracht in mijn lichaam is maar voor de helft. Niet zelden dat mij dingen uit mijn handen vallen of ik stoot ze om omdat mij hand een seconde te laat is. Ik kan niet goed meer nadenken en heb evenwichtsstoornis.
Soms is er spontaan een lift gevoel. Oeps!! Ik heb het heel moeilijk mij ergens op te concentreren
Overdag en in de nacht ben ik dan onrustig. Soms kan ik niet slapen door de onrust die door mijn lijf raast.
Als ik tv kijk kan ik er niet goed naar kijken als de beelden voor mijn ogen te snel heen en weer bewegen, van het kijken wordt ik duizelig. Ik moet mijzelf dan steeds weer bewust voelen dat ik stil zit en dat ik zelf dus niet beweeg. Het voelt alsof mijn hoofd los op mijn nek zit. Of ik mij moet dwingen mijn hoofd recht te houden.
Als ik mij te snel naar voren buk dan moet ik mij vast houden want ik voel dat ik val. Snel mijn hoofd van rechts naar links bewegen kan niet want dan val ik.
Snel opstaan geeft hetzelfde gevoel. Mijn hoofd voelt zich zwaar aan. Het voelt alsof mijn schedel wagenwijd open staat. Ik heb zelf onder vonden dat autorijden voor mij een slecht idee is bij slecht dagen. Geen eetlust en onzeker, onrustig, ongeduldig het is een raar gevoel die mij belet om normaal te functioneren.
Ik kan niet op internet dingen snel uitzoeken, foto,s uitzoeken of snel scrollen. Dan draaien mijn hersens overuren en voel ik alsof ik mee draai.
De ondertiteling van een film op tv kan ik niet meer volgen ik krijg het niet meer de volledige ondertiteling te lezen. Het geluid is versterkt het is een irritant geluid en ik schrik veel sneller. Ik ben vaker dood moe. Ik voel dat mijn lichaam vaker verstijft van de spanning staat. Ik voel de spanning innerlijk aan de buitenkant is niets te zien. Mijn kaken en nekspieren doen er pijn van.
Mijn innerlijk leven is een achtbaan het gaat op en neer en snel en sneller. Soms hebben mijn hersenen kermis in mijn hoofd, dan gaan ze qua gevoel alle kanten op. Ik ben snel irriteert en dan erger ik mij.
Of dat gevoel als of er water in mijn hoofd zit en beweegt, net als water in een kom en je gaat ermee lopen die beweging is een heel raar gevoel. Te veel drukte teveel lawaai te veel bewegende beelden, te harde geluiden is niet goed voor mij. Te weinig nachtrust. Ik ben dan veel emotioneler en kan elk moment in huilen uitbarsten.
Als ik uit mijn stoel stap heb ik start problemen de eerste stappen loop ik voorover en krom.
Langzaam kom ik omhoog. Mijn tong is een seconde te laat dan struikel ik over mijn woorden. Het woord dat ik uitspreek zit in het laatste gedeelte een knikje een kleine stop. Als je het niet weet valt het bijna niet op. Maar het is er wel.
Ik kom niet meer op namen of woorden en vergeet heel snel wat ik wilde doen of wilde zeggen. Als ik moe ben, loop ik alsof ik mij aan mijn been gestoten heb. Ik trek een beetje met mijn been. Ik heb een totaal ander ritme en loopje. Mijn energie is nergens te vinden.De hele dag en de dag erna ben ik sloom en futloos.
De angst komt geregeld om de hoek kijken. Je weet nooit van te voren welke dag zal het vandaag voor mij zijn.
Ik moet veel rusten en nog meer niks doen. Dat vond ik het ergste. Dan baal ik enorm.
Het voelt voor mij als een kluizenaar, opgesloten in mijn lichaam die ik de hele dag maar als een zak aardappels waar je niets mee kan maar met mij mee moet schouw. Dan duurt een dag heel lang.
De verwardheid de concentratie problemen en de vermoeidheid is slopend. Dag in dag uit houd het mij bezig om de dag goed door te komen.
Mijn denken is net een zeef. Er komt informatie binnen, zo gauw ik dat ook wil onthouden voel ik plots dat mijn info verdwijnt het vloei als het waren uit de zeef vandaan. Ik kan dit niet ophouden en bewaren. Erg frusterend.
Een dag goed voelen en het gevaar is aangewakkerd om TE ver te gaan om je volledig uit je evenwicht te werpen. Dan komen de slechte dagen die zijn onvermijdelijk. Alles is op eens versterkt alle gevoelens zijn in eenkeer aanwezig. Machteloosheid, angst, onmacht, verdriet, spanning, opgewonden, ongeduld, rara gevoelens in mijn hoofd, pijn en druk in mijn hoofd en mijn gespannen spieren. Dood en dood moe sleep ik mij door de dag.
Ik ben emotioneler dan anders en kan elk moment in tranen uitbarsten.
Zo,n slechte dag duurt een hele dag lang zelfs dagen lang, er blijft mij niets anders over dan wachten en mijn tijd zien door te komen met rusten en ontspannen en niet vergeten acceptatie. Ik geef mij er maar aan over want ergeren helpt niet rusten en ook rustig blijven wel. Na een goeie nachtrust kom ik weer langzaam bij en later voel ik mij weer beetje bij beetje normaal worden. Als ik slechte dagen heb wil ik niet onder de mensen komen. Ik zonder mij af en lijd in stilte.
Als dit een bericht is dat herkenbaar voor jou is zijn er stukken bij die jij ook zo voelt? Dan kopieer het en bewaar het voor de gelegenheid als je iemand wilt laten lezen wat jij voelt van die restverschijnselen. Omdat het geregeld voorkomt dat er over restverschijnselen maar minachtend gedaan wordt.
De verborgen beschadiging die niet aan je te zien is.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Lieky van der Velden.