Mijn lichaam is veranderd,
mijn geest,
mijn denken,
mijn doen en laten.
Niets zal meer hetzelfde zijn.

Ik herken mijzelf niet meer.
Mijn gezicht in de spiegel straalt niet meer.

Mijn dag en nacht, weken en jaren van,
‘gewoon leven’ zijn niet meer.

Aan mijn gezicht is te zien hoe ik mij voel.
Ik ben verwart, bezorgd, teleurgesteld en moe.

Begrijpen doe ik het allang niet meer.
Hoe was het ook al weer, ‘gewoon leven’?

Onbezorgd en vol energie,
midden in het leven van alledag te staan.

Het was allemaal als vanzelfsprekend gegaan.
Geen rare gedachten aan vooraf gegaan.

Nu zit ik hier stilletjes met mijn gedachten.
Weet niet wat ik kan verwachten.

Ik vraag mij af,
Dit kan het toch niet zijn.
Mijn leven is nog niet voorbij.

Ik moet veranderen. Aanpassen dat zal het zijn.
Ik wil leven, ook al zal het niet hetzelfde zijn.

Gedicht geschreven door Lieky Van der Velden in een moeilijke tijd die ver achter mij ligt.
Het gaat NU goed met mij.