Gedicht/Verhaal

Gedicht/verhaal over mijn vader nu 98 jaren. Hij wil zo graag de 100 wel halen.

Het is niet leuk, zegt hij tegen mij. Ik ben zo alleen. Wat is er toch met mij?

Dan kijkt hij om zich heen verward, onbegrip, eenzaamheid en alleen.

Hij denkt niet meer na over zijn verleden leven.

Hoe hij heeft geleefd? Voor niemand anders,

hij heeft alleen voor zichzelf geleefd.

Vroeger bestaat voor hem niet meer, de toekomst ook al niet meer.

Hij begrijpt zichzelf en zijn eigen leven niet.

Morgens staat hij op, maar weet niet meer waarom.

Soms zit hij stilletjes op de bank, uren lang naar buiten te staren of zomaar in het niets.

Hij vergeet ook weer dat ik voor hem gekomen ben. Doet hem dat wel iets?

In de enkele uren dat ik bij hem ben, verteld hij mij wel 5 keer hetzelfde verhaal.

Dan doe ik alsof ik het hoor voor de eerste keer.

Soms klopt niets meer van zijn verhaal, ook dat weet hij dan niet meer.

Als hij beseft dat hij dingen vergeet en niet begrijpt waarom hij dit moet beleven.

Zie ik de angst en verdriet in zijn ogen en zijn oude smalle handen beven.

Voor hem is iedere dag een gevecht. Een strijd om erbij te zijn en te blijven.

Vooral de vrijheid wil hij behouden.

Dat hoorde toch bij hem, hij heeft er zoveel van gehouden.

Hij wil niet dat dit gebeurt, zijn leven is nog maar een sleur.

De deur van het leven is voor hem op een kier gegaan.

Bang om te leven en bang om dood te gaan.

Ik leg een arm om hem heen, dan voelt hij zich even niet zo alleen.

Het is stil om hem heen. Hij weet niet meer waarvoor en waarheen.

Ik zie hij is bij mij, maar hij kent mij niet meer, weet niet wie het is.

Het is mijn vader niet meer. Maar iemand die verwart en eenzaam is.

Hij kent ook zijn andere kinderen niet meer. Hij vergeet telkens weer dat wij voor hem zorgen.

Ik moet nu weer gaan Pa. Tot morgen, er is altijd iemand die je komt verzorgen.

Blijft over, met 98 jaren, eenzaam en alleen in zijn laatste dagen op naar de 100 jaren.

Voor hem is zijn oordeel al geveld.

Meneer van der Velden u bent DEMENT !!

Geschreven in oktober 2015 zijn jongste dochter Lieky van der Velden.