Een gesprek;
Een gesprek aan de telefoon is anders dan als iemand tegenover mij zit.
Als ik een bepaald gesprek heb bereid ik mij voor, door van te voren op te schrijven wat ik wil zeggen. Een paar keer hardop door lezen zodat het herkenbaar is wat ik al gelezen hebt.
Voor mij een geheugensteuntje tijdens het gesprek, en er op te kunnen vertrouwen, dat ik gauw de draad weer kan oppakken en dat ik weet wat ik wil vertellen. Als het iets drukker is en verschillende mensen praten door elkaar, of in de rede wordt gevallen of afgeleid, ben ik mijn text kwijt.
Ik vraag ook liever van te voren, “laat mij even uitpraten ik wil je iets vertellen.” Ik heb bv ook liever dat als ik in gesprek ben dat men even stil staat en mij aankijkt dat helpt mij. Want als men begint met lopen of met iets anders bezig is, ben ik mijn text kwijt en dat is z frustrerend.
Dat is irritant en ik ga mij ergeren, aan mijzelf en aan de situatie waar ik in zit. Ik schrijf veel. Eigenlijk alles wat ik moet en wil onthouden. Dan moet ik het ook nog snel zijn anders ben ik het al weer vergeten.
Herken je dat?

Lieky van der Velden