75 Blogs diagnose kanker 2017
Lieky van der Velden net 16 jaar.
Niemand weet van tevoren hoe je leven verder zal verlopen. Ik heb niet gekozen voor kanker maar ik kan wel kiezen hoe ik hiermee omga.
Het begin van de weg die ik moet gaan tijdens diagnose kanker. Bij deze foto, had ik net een dag eerder te horen gekregen dat ik borstkanker heb.Lieky 64 jaar 2016
Kanker zet je leven op z’n kop…Bericht het ik ingesproken als je wilt luisteren naar mijn besproken verhaal klik op de link...https://lotgenotencentrum.nl/kanker-zet-je-leven-op-zijn-kop/
Verschillende Berichten over Kanker en hoe ga je hiermee om. https://lotgenotencentrum.nl/category/kanker/
Blog vanaf het begin van mijn dagboek over 2017 het jaar van leven en overleven met kanker.
BLOG 1
6-12 2016
Ik heb 6 december 2016 gemerkt er er iets niet klopt aan mijn borst. Er is een grootte roze vlek op mijn borst en ik voel een verdikking. Ik ga ermee naar mijn huisarts en die stuurt mij door naar het ziekenhuis om ook zij het niet vertrouwde. Ik moet wachten op mijn oproep. Ik blijf achter met mijn stille gedachten………………………
Angst slaat toe en onrust steekt de kop op. Ooh jee ! ………………maar het kan nog steeds dat het iets anders is dan iets ergs. Daar gaan wij ons eerst mee bezig houden voordat er alle gruwelijke scenario’s de revue passeren. Iedere keer als mijn gedachten afdwaalde en de vrijloop hadden om andere dingen te overdenken en als ik dat op een gegeven moment dan merkte hield ik daar onmiddellijk mee op en riep mijzelf tot de orde. Niet doen aan iets anders denken telkens weer op nieuw.
Een stukje uit mijn dagboek in het begin van mijn strijd met mijn ziekte.
In het begin van mijn strijd.
Ik weet even niet meer hoe ik denken moet. Nu is het net alsof mijn gedachten zelf de regie hebben overgenomen. Ik kijk alleen nog stilzwijgend toe, wat ik denk. Zo’n beetje apathie’s gedrag. Ik denk zo voelt het misschien als je “in shock bent”
Ik lig naast mijn man in bed en hij merkt er niets van, omdat ik geen snik geef.
Dit is innerlijk huilen. ‘Nu huilt mijn hart’, denk ik dan. Zachtjes lopen de tranen over mijn wangen richting kussen. Ik heb mezelf in slaap gehuild.
Maar niet voor lang een tijdje later werd ik wakker en kon niet meer slapen.
het was een chaos in mijn hoofd. Mijn gedachten namen een loopje met mij.
De geestelijke pijn van dat verdriet is hartverscheurend en ondragelijk het gaat soms boven echte pijn uit.
De angst om mezelf in dat verdriet te verliezen is zo groot dat ik er niet over durf na te denken. Het is zo’n intens verdriet dat ik het gevoel heb of het van binnen verscheurt.
Van de krampen krijg ik pijn in mijn buik. Mijn hoofd barst bijna van de spanning. Maar die pijnen laten mij voelen dat ik leef.
Zelfs hierin kan ik mezelf niet laten gaan. Ik blokkeer mezelf. Het voelt of het een eindeloze weg is.
Ik voel me zo machteloos en alleen.
Ik kruip op de bank in de huiskamer en trek een deken over mij heen, … alsof ik me wil verstoppen.
Verstoppen voor die vreselijke gedachten aan deze ellende en de dood die ik maar niet kan stop zetten. Ik voel mij zwak en uitgeput.
Nu zit ik alleen met mijn stille gedachten.
Helaas is deze nacht-merry mijn werkelijkheid geworden. Er is geen terug. Ik moet hier doorheen wil ik dit overleven. Niemand kan dit voor mij doen. Ik zal het zelf moeten ondergaan. Dit besefte ik maar al te goed. Omdat ik in mijn verleden ook al het een en ander had meegemaakt waar ik toch door wilskracht en doorzettingsvermogen er goed uit was gekomen. Zelf sterker uit was gekomen wist ik dat ik deze krachten weer in mijzelf moest gaan opsporen een aansporen om mijzelf te helpen uit dit grote gevaar.
Ik zag de nacht is voorbij, langzaam is het buiten licht geworden en de vogeltjes hoor ik fluiten. Een nieuwe dag is aangebroken en nieuwe kansen zijn voor mij mogelijk.
In het begin van mijn strijd.
Lieve groet van Lieky.
BLOG 2
Eenmaal in het ziekenhuis kom je in een malle molen terecht een wereld die ik niet.
2 dagen later; 8 december 2016
_ naar de mammografie is een röntgenfoto van de borsten.
_ Bij een Echografie is te zien hoe groot de tumor is en of er uitzaaiingen zijn bij de okselklieren.
net zo als je zwanger bent en een echo krijgt om naar je baby te kijken.
_ Bij een borst punctie onder plaatselijke verdoving word van het weefsel iets weggenomen voor het lab.
_ Een M.R.I scan. Ik moest in een soort lichte volledig afgesloten tunnel, die heel veel lawaai maakt van verschillende ritmische geluiden. Ik kreeg vloeistof ingespoten en een oordopje en moest op mijn buik liggen zodanig dat mijn beiden borsten in een gleuf terecht komen vrij van alles andere. Je moet een wit T-shirt van je meenemen die doe je dan aan en kreeg een stop-knop mee voor het geval dat het niet meer uit te houden was en ik eruit wilde. Het was voor mij een drama nacht-merry en verschrikkelijk. Juist door die kei harde geluiden die denderde door mijn hele lichaam en mijn hersenen raakte geheel in de war en als een achtbaan schreeuwde mijn zenuwen en ik vibreerde op de golfgeluiden. Ik moest mijzelf zo beheersen om mij niet in paniek te laten geraken dan mijn energie daaraan opging. Ik heb hier veel meer last van omdat ik door mijn hersenletsel overbelast raak door harde geluiden. Dit was ook nog een half uur aan een stuk door. Als een stuiterbal en volledig desoriënteert kom ik na afloop uit de tunnel en verlos wordt van de infuus die aan mijn arm zit. Ik was helemaal leeg en als een emotioneel wrak strompelde ik van dat bed af en probeerde rechtop te lopen naar mijn omkleed-ruimte. Ik vroeg Lei bij mij binnen te komen en mij te helpen met aankleden. Ik was totaal van slag de tranen kwamen spontaan over mijn wangen gerold ik liet het maar toe. Lei had mij bij mijn hand en liep rustig naar de uitgang de frisse lucht op. Ik wilde zo snel mogelijk naar huis en liggen in stilte om te proberen zo weer mensen te worden. Dit heeft enkele dagen mij bezig gehouden eer ik weer normaal was.
Door dat ik toch van slag was had ik niet goed de controle over mijn onbewuste verwerkingen zeker niet in de nacht. Ik had veel last van onrust en nacht-merry’s over alles wat mogelijk was wat gebeuren gaat, haaruitval en ziek zijn. Overdacht had ik daar iets meer grip op om het meer bewust te verwerken.
BLOG 3
De uitspraak is geveld. Mevrouw u heeft borstkanker…………………Bam, bam bam. Het hoge woord waar ieder mens bang voor heeft is eruit. Borstkanker.!!! Zomaar uit het niets. Niemand die hieraan had gedacht ik met veel iets anders bezig met een stichting opzetten en lotgenoten bijeenkomsten organiseren voor lotgenoten met een hersenletsel. Facebook en cursussen uitwerken, maar toch niet denken aan kanker.
De eerste shock is voorbij maar nog geen tijd gehad om het te verwerken en de 2de shock staat al weer voor de deur. De ene na de andere onderzoekingen moet ik ondergaan, apparaten die ik nog nooit eerder gezien heb buigen zich over mijn trillend lichaam en gaat bepalen wat het voor kanker is en hoe groot het wild stuk wel is. Hier word niet gevraagd mag het een beetje meer zijn.
Wel 3 keer in de week waren er afspraken gemaakt voor onderzoekingen. Ik kwam maar niet bij de ene tunnel was erger dan de anderen maar het was voor mijn gezondheid goed hield ik mij maar zelf voor.
Ik moet mij steeds tot de orde roepen om maar niet te verdwalen in al mijn gruwelijke gedachten en nachtmerries die mij in de nachten kwelde.
Ik laat het over mij heen komen omdat ik geen keus heb.
13 december de uitslag van het voorlopig resultaat onderzoeken want er zullen nog vele volgen.
Gebeurt in het ziekenhuis.
Mevrouw u heeft borstkanker……………..! Dit kan niet waar zijn, toch? Ik kijk haar verbaast aan……..Maar ze knikt het is duidelijk borstkanker. Ik hoor niks anders meer ben verdoofd door het woord Kanker dit is toch de angst van ieder mens. Door alle emoties die als een wilde tekeer gaan in mijn lichaam en geest probeer ik mijn houding te bewaren om toch te willen volgen wat wordt mij nou nog meer verteld.
Veel werd verteld aan informatie die een beetje breed werd benoemd.
Wij gaan nu meerdere afspraken met u maken voor allerlei onderzoekingen die wij nodig hebben om verder afspraken en voorbereidingen over uw genezing in werking te kunnen zetten.
Oké dacht ik, ik had hierdoor wel gelijk het gevoel gekregen hun nemen het hierover en die weten wat ze moeten doen om mij te helpen om te genezen..
Gelijk de kaart erbij voor de enne na de andere afspraak te maken van zieken Heerlen en ziekenhuis Sittard. bloedprikken en andere afspraken die niet bekend bij mij waren maar ik kreeg voorlichting en info boekjes mee om zelf eens rustig door te lezen wat het dan allemaal wel was.
Strekte en een stevige handdruk kreeg ik nog mee en wij zien ons op de volgende afspraak als alle voorlopige onderzoekingen zijn geweest. Dag Mevrouw en meneer…………………..
BLOG 4
Toch wilde ik naar mijn zoon Roy ik wilde het heb vertellen dit kan en mag ik hem ook niet verzwijgen nu niet meer, ook hem kon ik dit niet besparen. Wij overleggen even met elkaar hoe ga ik dit aan Roy vertellen? Roy is een heel gevoelig en invoelend persoon die had meteen door er klopt iets. Roy neemt mij mee naar een andere kamer even weg bij mijn kleinkinderen.
Roy, vandaag heb ik de uitslag gekregen van mijn borst onderzoek en die is niet goed. Borstkanker………de schrik slaat toe ik hoor het mijzelf voor de eerste keer zelf zeggen ik heb borstkanker vreemd onecht ongeloof en niet natuurlijk zoiets geks. Roy luisterde en bleef rustig en toch kalm en beheerst terwijl dit toch ook een enorme inpak op hem moet gemaakt hebben. Hij vroeg nog enkel nog, wat gaat vanaf nu gebeuren? Gaan ze snel aan de gang? Niet wachten of verschuiven, snel bij blijven. Je weet nu wat het is nu moet je er voor gaan. Weer je hierin mam ga ervoor om in alles mee te werken wat nu gedaan moet worden.
Zei hij verstandig en op een liefdevol manier neemt hij mij in zijn armen en drukt mij stevig naar zich toe. Toen pas kwamen mijn tranen die de vrijloop hadden en mijn lichaam schokte van emotie’s in zijn armen en hij hield mij stevig vast. Ondanks alles was dit een heel mooi moment die je maar zelden cadeau krijgt. Ik ben er dankbaar voor en koester dit geschenk in mijn hard. Roy zei,”Jij hebt al zoveel meegemaakt in je verleden en het is je steeds gelukt om er goed bovenop te komen dan gaat je dit ook gelukt, ik heb er alle vertrouwen in”. Mooi gezegd dat doet iedere moeder toch goed om te horen.
Mam, ik heb eens van een Tibetaanse-monnik deze text gelezen.
DO YOU HAVE A PROBLEM IN YOUR LIFE?
NO, THEN WHY WORRY?
DO YOU HAVE A PROBLEM IN YOUR LIFE? YES?
CAN YOU DO SOMETHING ABOUT IT?
YES? THEN WHY WORRY?
OR NO? THEN WHY WORRY?
Ik begreep meteen wat er bedoelt werd en daarom wilde ik dit bericht onthouden en nastreven.
Dit ga ik doen zei ik tegen Roy dat heb je mij goed gezegd.
Samen met Lei hebben Roy en ik nog even na gepraat en toen wij naar huis gingen was ik een stuk rustiger meer gelaten en ik kan bijna zeggen geaccepteerd van dit is wat NU is en daar moeten wij het mee doen. Niets anders is belangrijker geworden dan dit te moeten ondergaan. Punt !!!
Kerstmis staat voor de deur of je nu kanker hebt of niet iedereen is met feesten bezig met lekker eten en gezellig met familie bij elkaar zijn. Wij niet echt, maar wij doen ons best om het liever alleen te verwerken dan dat wij anderen voor de feestdagen dit verschrikkelijk nieuws gaan vertellen.
Natuurlijk was mijn zoon Roy de eerste persoon die wij dit wel moesten vertellen en mijn familie. Voor de rest bleven wij zwijgen.
Lieve groet van Lieky.
Mam zei mijn zoon, ik heb eens van een Tibetaanse-monnik deze text gelezen.
DO YOU HAVE A PROBLEM IN YOUR LIFE?
NO, THEN WHY WORRY?
DO YOU HAVE A PROBLEM IN YOUR LIFE? YES?
CAN YOU DO SOMETHING ABOUT IT?
YES? THEN WHY WORRY?
OR NO? THEN WHY WORRY?
BLOG 5
Na Kerstmis, kreeg ik te horen geen uitzaaiingen. Dat was wel goed nieuws.
Na nieuwjaarsdag met chemokuur begonnen. Makkelijk gezegd zal je denken, maar zo voelde het wel dat ik dit zo zou gaan doen.
De dag van de eerste chemo.
Voor mij is het al vreemd een bril te dragen omdat ik iets op mijn neus voel wat daar niet thuis hoort. Maar nu zit ik gevangen aan infuus met verschillende chemo dat 4 uur lang druppel na druppel mijn lijf binnen komt.
Dood ziek was ik ervan. Ik werd meteen in het diepe gegooid. Stom verbaast en doods bang ik was omdat ik zo ziek was, verzwakte ik zo erg dat ik bewusteloos raakte en viel met mijn hoofd tegen de muur. Lei mijn man kon mij wel opvangen maar je bent dan veel zwaarder. Er is een smaak in mijn mond van metaal of bliksmaak. Niets proeft nog hetzelfde meer zelfs het water dat ik drink niet. Maar toch moet ik eten en drinken zoveel als mogelijk. Een gevecht met IK MOET en laat mij met rust. De gevolgen van mijn herseninfarct zijn er ook nog die spelen al dagen tegen elkaar op. Doordringen laten ze mij weten ik ben er ook nog. Ja, de chemo is er de restverschijnselen de angst en mijn verstand laat mij in de steek en mijn lichaam heeft het overlevingsdrang in werking gesteld. En IK? waar ben IK nog te vinden? Ik ben er nog maar ik ben mij kwijt omdat kik mij helemaal moet overgeven aan de ellende die mij telkens weer overvalt.
Ik was bang in paniek te raken, bang mijzelf te verliezen in deze onheilspellende hel waarin ik in terecht was gekomen. Mijn gedachten vlogen alle kanten op. Hoe kan ik dit volhouden ik heb nog 6 maandan chemo te gaan? Ik dacht dit is onmogelijk is onmenselijk, dit is kapot-makerij dit ga ik zo op deze manier niet overleven.
Het was weer maandag de volgende kuur staat voor de deur. Op mijn tandvlees en 3 kg minder gaan wij terug naar het ziekenhuis. Maar ik had mij voorgenomen als ze mij toch infuus willen aanleggen met chemo dan zal ik het weigeren. Maar toen de mensen mij zagen schrokken ze en melde dit aan de arts dat ik te ziek was. Die kwam en onderzocht mij en vroeg zich af waar is dit mens zo ziek van. nou het zou de griep wel eens kunnen zijn. De chemo werd uitgesteld en wij naar huis met het idee de griep heb je erbij. Nog meer pillen nog een poeiertje nog een drankje erbij. Oké, dan die griep aanpakken die als eerste dan de rest. Ik word goed en liefdevol verwend door Lei. Hij verzorgd mij en houd alles bij wat en wanneer ik alweer de volgende medicijn moet nemen.
Enkele dagen later was de griep aan het afnemen. Poeh poeh, ik kwam weer langzaam op adem. Dag na dag ging het beter en beter. De diaree was weg en langzaam kwam iets meer smaak terug dus ik kon ook weer iets meer eten. 2 weken voorbij. De laatste week voor de volgende kuur was stukken beter. Ik ga weer de deur uit. Het is zondag ik sta voor de spiegel en kan mijn haar. Plotseling heb ik een heel stuk lang haar in mijn handen een hele pluk haar, mijn haar dat zich zomaar van mijn hoofdhuid had los gelaten. Dat was zo vreemd terwijl ik wist dat dit zou gebeuren dat ik uiteindelijk een kaal hoofd zou krijgen. Ik had mij al voorbereid door mijn lange haren al korter tot op mijn schouders te laten afknippen. Ik vertelde ook aan andere mensen ja ik ga 2 keer naar de kapper want ik wil ze helemaal kort hebben. Omdat wij van te voren al een leuke pruik hadden uitgekozen met kort haar. Nu was het dan zover. Ik liep met mijn lange haar naar beneden en zei “schat kijk het gaat beginnen. De volgende stap staat morgen op maandag op het programma om de rest van de haren af te scheren en de pruik op voor de komende tijd. Zo gezegd en zo gedaan. Mijn kale hoofd viel mee en mijn dromen vooraf was het allemaal veel erger. Het viel nu mee. Blijft toch raar maar iedereen vind mijn kortkapsel leuk en niemand ziet dat het een pruik is. Behalve als ik het vertel.
Op vrijdag naar de de arts. Bloedprikken en controle bij de arts. Uitslag van het bloed was goed de volgende chemo kan daarom doorgaan. Ik vertelde hem natuurlijk hoe ziek ik wel geweest was. Dat mijn huid als verbrand had uitzien en nu aan het vervellen was dat mijn stem helemaal hees was en mijn maag aanvoelde alsof hij in brand stond. Mijn huid veranderd was, verslechterd was. Maar nu weer normaal geworden was.
Achteraf meent de arts dat ergens Te Veel gebruik was in het infuus voor de chemo. Daarom wilde ze de volgende kuur minder gebruiken.
Lieve groet van Lieky.
BLOG 6
Wij vertellen zo lang mogelijk andere buren en zo niets, omdat ze anders zullen blijven na vragen, “En hoe is het nu” en dan zijn wij eigenlijk alleen maar bezig met ziek zijn. Kanker verhalen komen dan spontaan en die willen wij niet horen. Er is altijd wel iemand in hun omgeving die ze kennen die kanker heeft maar ieder mens is anders en reageert ander en iedere kanker is anders. Je kan je niet vergelijken met andere mensen die het zelfde ondergaan omdat het niet hetzelfde kan zijn. Dus wij hebben niets aan de verhalen.
En nu weten de meesten het niet als wij bezoek krijgen of met iemand anders praten hebben wij het over andere dingen en zo kunnen wij ons ook eens afleiden van onze gedachten. En dat bevalt ons goed zo. Vandaag is de lotgenote bijeenkomst en ik verheug mij erop om erbij te zijn. Ook het gevoel dat niemand iets weet en ik mij weer even mijzelf kan zijn.
Dus maandag 30 januari is de volgende kuur en wij zullen het meegaan maken hoe die op mij zal uitwerken.
Lieve groet van Lieky.
BLOG 7
Samen met Lei hebben wij afspraken met elkaar gemaakt dat wij niet iedereen gaan bellen en vertellen wat voor drama zich bij ons afspeelt. Ieder mens is anders iedere kanker is anders en ieder lichaam verwerkt het anders. Om te voorkomen dat wij door de andere mensen overvallen worden van wilde verhalen van andere mensen waar wij helemaal niets aan hebben beschermen wij ons zelf door niets te vertellen krijg je ook geen ongevraagde adviesenen en misschien gruwel verhalen.
Daar zijn wij het beiden mee eens alleen de familie die het dichts bijstaan en misschien nodig waar ik mee samenwerk en goeie vrienden die het aankunnen, dat wel en anders niemand.
Dat bevalt ons goed zo zijn wij er ook niet de hele dag mee bezig en is afleiding mogelijk.
De feestdagen voor de deur dan val ik ok niemand lastig met mijn verhaal dat kan daarna wel. Zo krijgt alles een beetje een plaats en rust in huis bewaren. Stilte in huis is heel belangrijk voor je geest je denken en je lichaam ook te laten ontspannen. Gelukkig kende ik de oefeningen van ontspanning voor mijn ziek zijn al. Ook het bewust leren denken en doen en laten in je leven. Bewust leven met bijden benen op de grond. Die kennen en werkelijk ook toepassen heb ik in september 2012 weer moeten aanpassen in instellen omdat ik toen een herseninfarct kreeg. Ook toen heeft mij het die jaren daardoor heen gekomen goed geholpen om de kennes en in praktijk weer in te zetten mij weer eigengemaakt voor alle dag toe te passen.
Dus ik pak ook nu de draad weer op om het op mijn manier zo aan te pakken wat voor mij goed werkt. Dat komt ons uiteindelijk allemaal ten goede. Als ik er goed mee omga dat is dit prettiger voor de mensen waar je mee samenleeft. Ik ben mij ervan bewust dat ik niet de enige ben die in deze moeilijke situatie zit en hiermee moet leven. Iedere dag en voorlopig zijn wij hier dit jaar 2017 mee bezig. Lieve groet van Lieky.
BLOG 8
De feestdagen en de jaarwisseling 2017
Begin in het nieuwe jaar de positieve uitslag GEEN uitzaaien in de okselklieren. Daar waren wij heel blij mee. Dat scheelt enorm voor de verdere genezing. Maar eerst chemo 9 keer voordat de operatie borstamputatie kan plaats vinden. Dat was weer schrikken want ik ben erg gehecht aan alle leden maten die ik van mijn geboorte heb gehad en zeker mijn borsten die mij een vrouwelijke vorm aan mijn lichaam bezorgen.
De dagen erna volgende de VOOR MIJ verdere onderzoekingen die op het programma stonden die voor mij moesten gebeuren. deze is niet voor iedereen zo. Ik benadruk iedere behandeling voor mensen die kanker hebben is anders en kan afwijken van onderzoekingen wat voor u is aangepast.
Lieve groet van Lieky
BLOG 10
De eerste nacht in met krampen en erge zuurbranden. Halverwege de nacht ging ik maar rechtop zitten slapen was niet mogelijk. Veranderingen is in werking in mijn lijf ik voel dingen die ik nooit eerder gevoelt heb. In de info boekjes die we meer dan genoeg mee kregen staan alles in wat eventueel allemaal kan gebeuren maar ook niet hoeft te gebeuren.
De hele week ben ik ziek de hele tijd diaree, overgeven en overal pijn alles doet pijn vanbinnen en alles veranderd van binnen. Ik hou mijzelf heel goed in de gaten met drinken en langzaam eten maar goed gaat het niet. Als al iets naar binnen komt blijft het niet lang. Van voor en van achteren komt het met volleert er weer uit.
Ik ben erg emotioneel en heb best medelijden met mezelf. Ik behoed mij om niet in paniek te geraken want dat zou ik erg vinden. Is helemaal niet goed voor mij daar verlies ik kracht aan. Dat wil ik niet en daarom vecht ik er tegen dat ik goed bij blijf. Ik leid mij op verschillend gebied zoveel als mogelijk is af.
Maar rust ook veel. Ik kijk tegen de maandag op dat ik terug zal moeten gaan voor de 2de kleine chemo kuur……………….
Ik ben wel naar het ziekenhuis gegaan, iedereen kon aan mij zien hoe ziek ik was. Ik zag het aan hun bezorgde gezichten. Ze zagen aan mijn verzwakte lichaam dat nu een kuur onmogelijk zou zijn. Daar waren wij wel blij om. Ik moet een kweekje afgeven van mijn ontlasting of het misschien een bacterie zou zijn. Enkele dagen later bleek toch geen de griep te zijn. Met goeie medicijnen waar ik overigens zelf om heb moet vragen was het binnen 1 dag al merkbaar dat de diaree stopte. Nu kan ik langzaam op krachten komen. maar helaas niet voor lang……………… wordt vervolgd……….
Lieve groet van Lieky Van der Velden
BLOG 11
vandaag voel ik mij nog beter dan gisteren. duidelijk te merken dat de griep over is. (wat achteraf geen griep bleek te zijn geweest. Maar de chemo was voor mij te sterk geweest) Wel nog nawerkingen. Geen diaree meer 2 dagen.. Ik begin mij steeds meer te herkennen in de spiegel.
Vanmorgen de volgende schrik ik kam mijn haren en hele grote lange plukken haar heb ik zomaar in mijn handen. Ik schrik er van………..Ik wist dat dit zou gebeuren omdat ik hiervoor gewaarschuwd was.
Ik ga met gespreide vingers door mijn haar en langsplukken haar laten zomaar los van mijn hoofdhuid en ik heb mijn handen vol. Vreemde gewaarwording. Nu is het mijn gezicht in de spiegel, mijn haren, mijn plukken haar heb ik in mijn handen. Ik tril ervan. Ik voel mij emotioneel, verzonken in gedachten probeer ik mij voor te stellen hoe het zal zijn om helemaal kaal te zijn……….Enge gedachten alsof het nu echt gaat beginnen…..wat zal er allemaal nog meer op mij afkomen?……….Om mijzelf te beschermen voor een paniek aanval blokkeer ik verdere gedachten die mij bang en onzeker maken. Ik weet wel dat ik hier niets mee bekijk,maar…….het is voor mij voor de eerste keer dat ik dit meemaak. Ik begrijp mijn angsten en gevoelens wel hoor. Het is heel normaal om zo te reageren. Alleen moet ik het niet laten overheersen. Mijn denken moet ik resette. En wel zo snel mogelijk. Ik dwing mij weer de baas te worden over mijn eigen denken. Zo krijg ik mijzelf weer in eigen bezit.
Hoppa de volgende stap.
Ik heb meteen heel veel haarlak op mijn haar gespoten. en de kapper gebeld voor de pruik die wij ons al eerder hadden uitgezocht.
Ik kreeg mijn haren af geschoren en een kleine centimeter bleef staan.
Een rare gewaarwording opeens was ik kaal voor dat ik het goed en wel in de gaten had. Weg zijn mijn lange haren……………
De pruik zit goed was perfect. In mijn dromen was het erger om mij kaal te zien dan in het eggie.
Maar de shock erna bracht mijn de werkelijkheid in zicht. Mijn denken moet ik resette. En wel zo snel mogelijk. Ik dwing mij weer de baas te worden over mijn eigen denken.
Daardoor gaat mijn vechtinstinct inwerking. Ik wilde mijn informatie terug halen van vroeger voor mijn ziek zijn in 2012 heb ik een herseninfarct gehad. Ik had tijdelijk rechts uitval van arm hand en been. Ook toen heb ik mij daar uit mijn verleden weer weten op te pakken om daar doorheen te komen en op te knappen. Dat heeft zijn tijd nodig gehad maar ik ben er weer bovenop gekomen. Door mijn vroegere verleden heb ik geleerd bewuster te leven met angsten om te gaan en die de baas te blijven over mijn denken. Mediteren en ontspanningsoefeningen hebben mij daar veel mee geholpen. Ik heb geleerd mijn lichaam en geest in evenwicht te brengen en bewust te leven. Dus door mijn verleden heb ik veel geleerd waar ik telkens in nood gebruik van kan maken om er weer bovenop te komen. NU is het belangrijkste ACCEPTEREN wat er nu is. Werkelijk beseffen wat er met je aan de hand is.
Vraag je af;
Dat wat er nu is, kan jij het veranderen?
Kan ik het verbeteren?
Help ik mij om in paniek te raken?
Nee? Sta dan even stil bij je verdriet je zorgen en vraag je af, “ Wat kan ik nu doen om mijzelf te helpen?” En van af hier moet je de leiding over jouw leven terug nemen. Niet je helemaal overgeven aan wat je overkomt. Maar accepteren het is wat het is en daar moet ik het mee doen.
PUNT !!!
Er voor gaan was mijn eigen advies.
Ik ga de malle molen in van ziekenhuis bezoekjes en verschillende onderzoekingen moet ik ondergaan. Ik moet het bewust meemaken om sterk te blijven en door te gaan om mijn leven weer terug te krijgen om mijn eigen dromen verder te leven. Lieve groet van Lieky
BLOG 12
Wat doe ik voor mijzelf om de dag beter door te komen.
Soms ben ik al vroeg in de ochtend wakker en neem mij de vrijheid om rustig te ontspannen en te mediteren voordat de dag weer begint. Dat doet goed. Lekker van de stilte genieten en mijn geest en lichaam laten ontspannen. Ik luister naar de vogeltjes buiten die fluitend hun dag beginnen.
Rustig blijven liggen en op mijn ademhaling letten. rustig door mijn neus ademhalen en door mijn mond uit blazen. dat doe ik terwijl ik tel 1- 2- 3- 4 en tel de uitademing 1- 2-3- 4 leg je handen op je buik en voel hoe je buik mee doet aan je ademen voel je buik mee in beweging.
Voel hoe je lichaam ontspant je hoofd je nek.je schouders je armen je handen vingers je borst je buik je rug je benen en je voeten. Blijf liggen en doe deze handeling herhalen zolang het jou uitkomt.
Als jij zo ontspannen je dag kan beginnen dan heb je al 50% meer energie.
Neem je je tijd en deel je tijd en energie in voor de dag. behoed jezelf ervoor om niet alles op 1 dag te willen doen ook niet als jij denkt dat je het wel aankan.
Maak voor jezelf een planning wat je die dag wel moet doen verdeel dat goed in op je dag en doe er niets anders bij. Er kan namelijk iets onverwachts tussen komen en dan kan je dit misschien makkelijker opvangen dan als al je energie al door je verbruikt is.
Hoe jij je ontspant dat maakt niet uit als je maar ontspant of dat door meditatie is of wandelen in het bos of zwemmen en zonnen of ontspannen tv kijken. Als jij maar voelt dat je lichaam en geest zich ontspant.
Ik wens je een fijne dag. Lieve groet van Lieky
BLOG 13
Allereerst moet ik mijn emoties een plek geven en een nieuwe balans activeren.
Het gaat weer goed met mij. Ik kan weer goed eten en voel mij weer lekker. Ik onderneem het een en ander en ga met mijn leven verder. Ik krijg bezoek en wij praten over koetjes en kalfjes en het weer dat gaat prima zij weten niets van ons verdriet en wij zijn afgeleid en kunnen ergens anders aan denken. Dat bevalt ons goed. Ook dat mijn zoon ziet dat wij hier goed mee omgaan en dat hij totaal geen slachtoffer in mij ziet want dat ben ik niet en daar zie ik ook niet naar uit.
Ik kijk uit naar morgen naar mijn volgende kuur niet met tegenzin ik voel dat ik die aankan.
Omdat ik mij sterker voel dan de afgelopen weken. Gisteren had ik een lotgenoten bijeenkomst georganiseerd voor lotgenoten met een hersenletsel en die was super leuk geweest. Plm 50 personen waren aanwezig ik vergat zelfs mijn ellende. heerlijk gewoon Niemand weet iets en ik voelde mij weer vrij. Dat geeft kracht als ik zie hou blij de lotgenoten zijn met hetgeen ik voor ze doe.
BLOG 14
Maandag 30 januari De volgende chemokuur.
Vanochtend bij het ontbijt begonnen met 4 verschillende tabletten die genomen moet worden voor de kuur. En 3 verschillende tabletten omdat ik een hersenfarce heb gehad. Eten gaat prima maar ik was toch onrustig de nacht ik werd steeds wakker en hield de klok in de gaten. Daarom was ik al vroeg opgestaan anders lig ik ook alleen maar te piekeren.
Met mij gaat het goed. Wij waren om 10 uur vanochtend begonnen met de kuur en om half 3 waren wij klaar om naar huis te gaan. Thuis ben ik in mijn bedje gekropen en hebt tot 5 uur geslapen. Dat heeft mij geholpen want door de kuur wordt je extreem moe en dat was ik al na de bijeenkomst zaterdag.
Zondag had ik rustdag om mij voor te beiden op vandaag maar de vermoeidheid had mij in zijn ban. om 22.00 uur gingen wij dan ook als stelletje zombies slapen. hihihi vanavond zal ik ook vroeg naar bed gaan. ben nog steeds moe. Maar dat hoort er nu eenmaal bij.
verder gaat het goed.
Ik heb goed gegeten.
Deze week moet ik afwachten om er achter te komen wat het voor mij zal betekenen. Er is wel de helft van de kuur minder dan de eerste kuur. Ik ben benieuwd wat het mij doet. De komende maandag is de volgende kleine kuur nu was het de grootte kuur die ze verminder hadden.
BLOG 15
Borstkanker,chemotherapie, operatie en bestralingen en 1 jaar lang spuitjes, in een roes onderging ik allerlei afspraakjes van onderzoekingen en gesprekken stonden nu op mijn lijstje…. Inplaats van vakantie en leuke uitstapjes.
In tussentijd moest ik het een en ander verwerken wat mij geheel onverwachts overkomen was.
Het accepteren was moeilijk omdat het toch iets is waar je niet om gevraagd hebt en ook niet zelf veroorzaakt heb. Ik rook niet drink niet en eet gevarieerd en matig. Toch heb ik nu kanker terwijl wij met heel iets anders bezig waren in ons leven. Zijn net enkele jaren met pensioen en dan wil je genieten van het leven toch? Maar dit jaar 2017 zijn wij bezig met ziek zijn en overleven.
Bij de eerste chemokuur.
Ik heb inmiddels de 5de chemokuur achter de rug in het geheel heb ik 9 chemokuren te gaan 9 zware kuren en de week erna 1 kleine kuur ook 9 x.
De chemokuren waren voor mij 100% veel te strek, ik werd hier steeds heel erg ziek van. Diaree en overgeven niet meer kunnen eten nog drinken.
Ik viel flauw van zwakte was in korttijd 8 kg afgevallen. Belande steeds weer in het ziekenhuis daar lappen ze mij met infuus weer op en mag ik naar huis 1 week later begon de volgende zware kuur weer 1 week later de kleine kuur er achteraan. Ik heb toen gevoelt en moest ondergaan wat het betekend als je lichaam je in de steek laat. Ik voelde mijn levenskracht als een zeef uit mij vandaag glijden. Ik was aan het uitdrogen en ik wist het niet. Doordat mijn lichaam zo uit balans was en ik zo overdonderd raakte met negatieve gedachten ……Mijn lichaam en geest lieten mij totaal in de steek. Ik was al meer met de dood bezig en met geliefde die ik achter zou moeten laten. Ik zag niet hoe ik dit alleen voor elkaar kon krijgen om dit te overleven. Ik was mij wel degelijk bewust dat ik een dodelijke ziekte in mij heb en niet een griepje dat overgaat.
Mijn hersenen kregen niet meer voor elkaar om positief te blijven. En ik was heel bang mijzelf te verliezen. Ik sta op de rand van de afgrond en zo voelde het ook.
Mijn lichaam kon dit ook helemaal niet aan en het zelfde gebeurde weer met mij….weer vreselijk ziek en uiteindelijk belande ik uit zwakte weer in het ziekenhuis. Omdat ik mijzelf niet meer kon helpen, heb ik het ziekenhuis om hulp gesmeekt. Ik gaf duidelijk aan mensen ik kan het zelf niet meer aan jullie moeten mij helpen anders ga ik hieraan onderdoor.
Toen besloten ze van die 100% chemo te zakken naar 65% ook het zelfde resultaat en toen naar 50% en dat kan ik wel aan. Ik ben wel mijn tijd ziek maar niet meer zo extreem als het was.
Langzaam kreeg ik mijn vechtlust weer terug en mijn gedachten bracht ik op orde. Dat werkt een stuk makkelijker. Ik ging werken aan mijzelf…………
BLOG 16
Hoe nu verder? Hoe doe je dat? Ik wist wel ik moet mijn eigen leven zelf in mijn handen nemen en vechten.
Ik kan je wel vertellen hoe ik het heb gedaan.
Om mijzelf te helpen om op een andere manier naar mijn huidige situatie te kijken en bezig te zijn met ziek zijn en overleven.
Alles begint bij je denken. Je denken draagt je lichaam mee.
Als je denkt ik kan het niet, dan kan je het ook niet.
Als je denkt het is zo moeilijk, dan is het ook moeilijk.
Om je denken op orde te krijgen heb je rust nodig, rust in je geest en lichaam.
Vroeg in de ochtend als nog niemand op is is de mooiste tijd om te ontspannen en te mediteren voordat het leven van alledag begint.
Ik zeg iedere dag 10 x overtuigend tegen mijzelf
Iedere dag gaat het met mij in alle opzichten steeds beter en beter en beter. 10 x iedere dag.
De dag door gefocust blijven op je denken. Blijf met je gedacht bij waar je mee bezig bent en dwaal niet af want dan raak je verdwaalt en kan je terecht komen mij negatieve gedachten.
Drink veel door de dag omdat je door de pillen en de chemo gifstoffen in je lichaam hebt die eruit moeten met plassen. Bij zieke dagen, accepteer ik ziek te zijn en laat ik het toe met de weet deze zieke dagen gaan over en daarna komen weer betere dagen. Dat leeft een stuk makkelijker.
Bij goeie dagen hebben mijn man Lei en ik afgesproken niet meer over ziek zijn te praten en de dagelijkse werkzaamheden te doen zo als het voorheen ook was. Wij pakken de draad weer op.
Inmiddels heb ik de uitslag binnen van de MRI scan over het gezwel. Het is niet meer te zien op de MRI dat wil zeggen het gezwel is niet meer actief. Als het niet meer actief is dan groeit het niet en zaait niet meer uit. Dat is positief nieuws.
Hier sluit ik mijn BLOG graag mee af.
Lieve groet van Lieky
Blog 17,
Ik probeer je inzicht te geven hoe ik het heb gedaan om weer controle op mijn eigen gedachten, mijn lichaam en mijn leven te krijgen.
Na het vonnis van de arts, mevrouw u heeft borstkanker begon ik in mijn ergste nachtmerry te leven. Gevolg was verschillende onderzoekingen en chemo therapie. Ik was in een mallemolen terecht gekomen die draaide zijn eigen richting en tempo.
Mijn dag begon met angst, angst om in paniek te geraken en met moe zijn, futloos, uitgeput en verwart en een ellendig gevoel. Mijn energie had ik dan al opgebruikt aan al die gevoelens die door mijn gedachten en mijn lichaam te keer gingen. Maar dan begon mijn dag pas.
Door mijn verwardheid kon ik niet goed meer denken of normaal functioneren. Mijn gedachten vlogen alle kanten op en raakte steeds verstrengeld in onrust en onmacht, angst en frustratie.
Die bruisende machine in mijn oren denderde maar door dag en nacht. Dat zorgde ervoor dat ik niet kon slapen en daardoor geen rust kreeg. Kreeg zo de kans niet om bij te tanken.
Mijn hersenen draaide overuren en mijn lichaam was dan ook helemaal uitgeteld.
Mijn emoties van angst, onrust en onzeker voelen en razende gedachten zodat ik niets meer kon overzien er was geen controle meer en geen stop.
Allemaal ingrediënten die ervoor zorgen dat ik daardoor niet goed kon functioneren.
Vele van jullie zullen dit herkennen.
Ik had geen controle meer. Op niets eigenlijk. Ik was alleen aan het vechten met de gevoelens die de chemo door mijn lichaam en geest liet voelen de hele dag. Ik werd steeds erg ziek van de chemo. Kon niet meer eten nog drinken was vreselijk misselijk en hielt niets meer binnen. Diaree en geregeld flauwvallen van zwakte en ik was 8kg af gevallen.
Ik werd 2 keer opgenomen in het ziekenhuis van uitputting. Ik voelde dat mijn lichaam de chemo niet aan kan en smeekte mijn arts neem mij op in het ziekenhuis jullie moeten mij helpen want ik kan het zelf niet meer aan. Dat hebben ze ook gedaan want ik was aan het uitdrogen.
Ik was helemaal de weg kwijt. Toen ik dat eindelijk besefte, dat ik geen controle meer had wist ik dat ik op de verkeerde weg was beland. Ik zat in een visuele cirkel.
En die brengt mij steeds op het zelfde nare padje. Hier moest ik van af. Daar was ik mij zeker van.
In het ziekenhuis kreeg ik infuus en kwam langzaam bij. De chemokuur hebben ze verlaagd van 100 % naar 50%.
Ik heb nog steeds chemokuur er volgt ook nog een operatie en bestralingen. Door de chemo heb ik nog steeds zieke dagen maar 50 % minder dan het extreme in het begin was. De zieke dagen die ik accepteer als het hoort erbij ik weet erna komen de goeie dagen en daar moet ik het van hebben. Invloed van de chemo werkt niet alleen op mijn lichaam maar ook psychisch. Ik merk het vooral in de tijd van mijn zieke dagen dan heb ik psychisch meer moeite met negatieve gedachten. Het is ook wel begrijpelijk omdat ik al maandan bezig ben met ziek zijn en negatieve gevoelens. Dat sloopt je en langzaam aan vreet het aan je. Soms wist ik niet meer wil ik zitten, liggen, lopen of kruipen zo ellendig voelde ik mij.
Negatieve gedachten slopen als een dief in de nacht in mijn gedachten en speelde met mijn gevoelens. Mijn grootste angst was bang mijzelf te verliezen. Dit mag niet gebeuren dit mag ik niet toelaten.
Ik moest leren anders met mijzelf om te gaan. Controle terug pakken. Mijzelf resette.
Ik moest mijn geest en lichaam weer in evenwicht brengen. Daar begon ik mee.
Ik probeer je inzicht te geven hoe ik het heb gedaan om weer controle op mijn eigen gedachten, mijn lichaam en mijn leven te krijgen.
Dat ging niet vanzelf en ook niet van vandaag op morgen. Nee, veel oefenen en doorgaan zo dat het de kans kan krijgen van slagen. Ik zeg iedere dag 10 x tegen mijzelf, IEDERE DAG GAAT HET MET MIJ IN ALLE OPZICHTEN STEEDS BETER EN BETER EN BETER.
Rust nemen, door stilte op te zoeken zodat mijn hoofd tot rust kon komen. Stilte bracht mij om tot innerlijke rust te komen. Mijn lichaam moet ook de rust hebben om sterker te worden en energie op te kunnen bouwen. Energie heb ik nodig is van levens belang.
Ik, moet er voor zorgen dat die energie er komt, er is helaas geen pilletje voor.
Maar hoe?
Rust !! steeds weer kom ik terug op die rust en geduld hebben.
Geduld geeft mij de kans om verder te komen. Door geduldig te zijn heb ik geen haast ben ik mijzelf niet aan het dwingen en raak ik niet gefrustreerd omdat ik zonder energie niet verder kom.
Energie moet ik opbouwen en niet verspillen. Opbouwen om sterker en krachtiger te worden om mijn geest en lichaam tot rust te brengen. Verbruik ik mijn energie zonder dat ik heb opgebouwd, dan ben ik die zo weer kwijt en val ik terug in het oude patroon dat visuele cirkel heet.
Als mijn hoofd tot rust kon komen dan komen mijn gedachten ook tot rust dan pas krijg ik controle op mijn gedachten. Zodat ik op deze manier uit die nare visuele cirkel kon stappen. Ik moest gefocust blijven op mijn doel en alert op mijn denken zijn. Langzaam maar zeker herkreeg ik mijn controle terug.
Door rust en ruimte kreeg ik inzicht en begreep ik meer van het geen waar ik mee bezig was.
Ik heb ook geleerd te begrijpen dat als ik bereid ben los te laten wat mij vasthoud aan het verleden, komt er beweging in het heden. Vasthouden aan het verleden bedoel ik, ik ben die persoon niet meer die ik eens was. Ik herken mijzelf niet eens meer in de spiegel. Ik kan niet meer op de zelfde manier leven als ik eerst deed en vanzelfsprekend was. Dat is mijn verleden die ik niet meer kan gebruiken in het heden. Ik heb dat moeten loslaten om verder te komen in het hier en nu.
Het was en is een investering in mijn toekomst mijn leven.Toen ik dit begreep en mij deed aanpassen aan mijn andere manier van denken kwam er steeds meer controle op mijn dagelijkse leven. Ik kreeg meer inzicht om beter met mijzelf om te gaan. Dat leeft een stuk makkelijker.
Ik leerde op deze manier steeds meer vertrouwen te krijgen in alles wat ik doe en voel.
Ik spreek uit eigen ervaring het heeft mij goed gedaan en doet mij nu ook goed.
Ik hoop natuurlijk dat iemand door dit bericht inzicht krijgt in zijn eigen situatie om ook op deze manier uit die negatieve spieraal te komen. Ik wens je veel rust, stilte en kracht en het inzicht dat jezelf je leven kan verbeteren.
Lieve groet van Lieky
BLOG 18.
Ook al kan je niet alles voor jezelf bepalen, maar wel hoe jij met jezelf en je huidige situatie omgaat. Hoe sta jij in het leven?
Kracht hebben wij nodig om een situatie in je leven aan te kunnen. Wat is je kracht? Jouw kracht zit in jezelf.
In je rust ligt ook je kracht. Als jij een krachtiger persoon wil zijn moet je ook rust en kracht hebben. En als je kracht hebt moet je ook weten hoe deze kracht te blijven gebruiken.�In je leven heb je rust nodig om je huidige leven ook aan te kunnen.�
Als je geen rust hebt ben je maar een half mens. Heb je maar voor de helft energie om te gebruiken?
Er is zo veel meer kracht in jezelf te vinden en te gebruiken.
Hoe vind je die kracht in jezelf?
bv, Als je in de gaten hebt dat je weet wat goed voor je is en wat niet. Dat wat goed voor je is moet je uitwerken tot steeds meer gebruik te maken van het goede. Wat niet goed voor je is moet je zoveel mogelijk vermijden en afstand van doen. Zo werk jij aan jezelf aan je gezondheid en aan je toekomst.
Zoek de stilte op. In huis, in bed, in de natuur, in de kerk of kapel het strand de zee, het bos of waar dan ook. Zo krijg je rust in je lichaam in je geest. In je geest moet je je gedachten op orde hebben, weten dat jij beslist waar je over denkt of niet. Of dat positief is of negatief. Alles begint bij denken en dan daadkracht gebruiken om het in het dagelijks leven toe te passen. Want denken alleen helpt niet. Zeg iedere dag 10 x overtuigend tegen jezelf, “iedere dag gaat het met mij in alle opzichten steeds beter en beter en beter”
Als je kracht neemt en toepast in je dagelijkse leven, dan heb je kracht. Dan ben je kracht en je hebt meer zelfvertrouwen.�Te vertrouwen op je eigen kunnen en je inzicht op je eigen inzet en kracht. Dat leeft een stuk makkelijker.
Let op !!!
Wanneer geef je kracht af?�Dit is het tegendeel, je zal het vast wel herkennen.� Het niet weten wat er je lichaam gebeurt en geen controle op je denken hebben die daarom een loopje met je neemt en je angst en onzeker maakt dit ontneemt je kracht. Dan ben jij je kracht kwijt.�Dan ben je energieloos, moe, futloos, verdrietig, angstig, slecht slapen, zenuwachtig, je kan je moeilijk concentreren, je hebt een slecht zelfbeeld. Je trekt je steeds verder terug uit het sociale leven.�Je bent nergens meer echt in geïnteresseerd. Weerstand in je leven.
Je geeft je kracht af als je helemaal op gaat in emotie en boosheid. Ongecontroleerde gedachtes zijn, als een kip zonder kop rond lopen zonder een doel voor ogen te hebben. Je geeft ook je kracht af, als jij je geluk bij iemand anders neer legt, van hij/ zij zal mij gelukkig maken. Hij/zij mag mij niet verlaten.�Als er dominante personen om je heen zijn en jij voelt die onmacht dan geef jij je kracht af. Als jij niet uitspreekt hoe jij het voelt en denkt, dan geef je kracht af. Als je op de bank thuis blijft zitten wachten dat er veranderingen gebeuren dan heb jij je kracht allang ergens laten liggen.
Als jij blijft zeggen en denken het is zo moeilijk dan is het ook moeilijk en geef jij je kracht af.�Niet weten wat er met je leven is. Niet weten waar te beginnen. Doelloos rondlopen brengt je nergens. Dat is veel te frusterend en vermoeiend.
Werken met je kracht hoe doe je dat? Zorg voor rust en orde in je denken. Zet jezelf op de eerste plaats, zonder het gevoel van een egoïst te zijn. Kom altijd op voor jezelf. Laat andere personen (oud of jong) niet iets voor jouw uitmaken wat jezelf kan beslissen. Hierdoor geef jij je kracht NIET af.
Gebruik je kracht in je lijf je denken en je leven.�Ik wens je die rust en die kracht en zeker het inzicht wat ik hier geschreven hebt dat je echt nog veel voor jezelf kan doen in het leven.�Dit is ook mijn weg, ik maak er nog steeds gebruik van.
Lieve groet van Lieky
BLOG 19 Angst……………….
Angst zijn negatieve gedachten en die hebben krachten.
Door de angst zitten we meer met onze gedachten in ons hoofd dan normaal. We denken en piekeren te veel en we voelen bij ons hoofd hoe het vandaag met ons gaat. Zo gauw je iets voelt in je lichaam schieten je gedachten in je hoofd alle kanten op. Doelloos zoeken naar gevaar.
We komen negatieve gedachten tegen, angsten, twijfels en zorgen en helaas blijven we daarin te lang rondhangen. Je gedachten nemen een loopje met je. Stuurloos dwalen je gedachten door je hoofd. En dat sloopt je. Je verliest jezelf. Dat is negatieve energie.
Overal zit energie die met ons verbonden is.
Overal waar wij aandacht aan besteden, geven wij energie. Dat gebeurt bij positieve energie en bij negatieve energie.
Je gedachten beïnvloeden je fantasie je gemoedstoestand je gevoelens van vreugde, geluk of verdriet en angsten, jaloezie zelfs haat.
Wij voeden deze energie zelf door ons denken, omdat we aandacht dus energie hieraan geven. In sommige gevallen dan overvalt ons onverwachts zo,n energie. Dan krijg je een rot ervaring.
Hoe krijg ik mijn gedachten onder controle en uit mijn hoofd.
Ga met je voeten op de grond staan. Voel je voeten duidelijk op de vloer, vanaf de hakken zolen en tenen. Ga heel bewust lopen.
Zet je ene voet vooruit en voel je voet op de grond hak, zool, tenen. Volgende voet hetzelfde telkens weer. Ga uit je hoofd. Dwing jezelf om geconcentreerd te oefenen. Dat kan je overal en meerdere keren per dag doen. bv onder het strijken,afwassen bij dingen die je doet waar je niet echt geconcentreerd over moet nadenken.
De hond uitlaten. Het is een training. En alles heeft tijd nodig. Zwemmen en fietsen en schaatsen heb je ook moeten leren door oefenen.
Gedachten zijn krachten. Positieve gedachten zijn positieve krachten. En dat hebben we nodig.
Zeg je tegen je zelf, laat maar dat lukt toch niet? Of probeer ik het uit?
Ik kan je vertellen met behulp van deze en andere oefeningen heb ik mij uit een heel diep dal gehaald. Ik spreek uit eigen ervaring. Dus positieve gedachten zijn positieve krachten voor je.
Zeg 10x tegen jezelf,
Iedere dag gaat het met mij in alle opzichten steeds beter en beter en beter. 10 x Probeer steeds jezelf te overtuigen dat je het geloofd.
Natuurlijk zal het in het begin niet zo overtuigend zijn, maar door zetten het wordt steeds beter en beter.
Drink door de dag veel water zodat je nieren de gifstoffen van al die tabletten in je lichaam ook kan verwerken. Als je niets doet gebeurt ook niets.
Ik wens je succes. Lieve groet van Lieky.
Blog 20.
100% energie. 50% voor jezelf 50% voor anderen.
EEN NA DENKERTJE
Ieder mens heeft 100% levensenergie in zijn leven meegekregen dat is zijn geboorterecht.
50% is alleen voor jezelf bestemt om te gebruiken, dat heb je ook nodig om te functioneren.
Die ander 50 % is om hulp/aandacht te geven aan anderen bv je kinderen, partner, collega’s, familie,vrienden en andere mensen. Daar heb je die 50% voor.
Die 50% die jij af geeft aan anderen personen, Gebeurt bv op zo’n manier.
Aandacht,aandacht,aandacht aan anderen geven. Als anderen je vragen,vragen,vragen. Wil je naar mij luisteren? Kan je even komen? Heb je dit of dat voor mij? Help mij even? Doe dit even voor mij, doe dat even voor mij? Wil je dit even meenemen? Gaan we hier heen of daar heen? Wanneer kom je?
Deze 50% moet altijd weer retour komen. Hulp geven moet ook van beide kanten werken net als vriendschap. Als het alleen maar geven is van 1 kant en er komt niks terug ben jij je energie aan het verspillen. Als die 50 % ook naar jou terug komt is het een gezonde relatie en jij blijft je 50 % houden om telkens te delen met andere personen. Die 50 % raken dus op en verbruikt voor anderen. Die 50% moeten altijd opnieuw bij gevuld worden. Door energie die naar jou terug komt.
Die moet je ook aannemen. Doordat je toelaat dat anderen iets voor jou doen en zo die 50% bij gevuld kunnen worden. En niet vergeten ook door NEE te zeggen kan jij verhelpen dat jij te veel weggeeft. Maar er wordt meer en meer aan jou gevraagd. Maar jij hebt die 50 % voor anderen al uitgegeven. die zijn op. Om dan toch verder te gaan, ga jij je eigen 50 % energie afgeven die je zelf zo hard nodig hebt.
Emoties, gaan nu meespelen. Kan jij moeilijk NEE zeggen? Trek jij je aan wat anderen van je denken? Is het belangrijk voor jou om anderen tevreden te stellen?
Pas jij je steeds aan, aan die ander? Sta jij altijd voor iedereen klaar? Blijf je wel eens langer werken dan het je tijd is? Voel jij je alleen maar goed als anderen je pluimen?
In dit geval, vergeet jij jezelf en vind je waarschijnlijk die ander persoon belangrijker als jezelf.
Jij blijft achter en bent uitgeblust energieloos en kan niet meer goed functioneren. En dan moet jij er zelf voor gaan zorgen dat jouw 50% energie weer aangevuld word. Maar hoe doe je dat als je kapot moe bent? Dat zal een zware dobber voor je zijn omdat alles gewoon doordraait. Want er wordt nog steeds aandacht aan je gevraagd. NU moet je wel NEE geven. Maar soms kan of gaat dit niet. Je kan niet meer geven jij hebt zelf geen energie meer. Maar anderen worden teleurgesteld en misschien boos op jou en begrijpen niet waarom jij zo bent. Begrijp jij nu wel hoe het in elkaar zit? 50 % voor jou 50 % voor anderen. En let op dat die weggeef 50 % energie ook terug komen. Dan kan jij blijven geven aan die mensen die met je delen en terug geven. Houd jij altijd je eigen 50% goed bij je. Die zijn voor jou en niet om af te geven. Dan ben je geen egotist maar iemand die voor zichzelf opkomt.Daarom heb je 100 % gekregen. Alleen door stilte en rust nemen kan jou energie naar die 50% weer aangevuld worden. Maar dan heb jij die andere 50% nog lang niet vanzelf terug die moet je weer ontvangen. Wat ook niet verkeerd is, Is spaar je energie op tot steeds iets meer en meer. Daar wordt je sterker van. Hoe meer energie je hebt hoe beter voor jou je gezin je familie en iedereen die om je heen is. Als jij meteen al bij “Ik voel mij goed” je energie begint uit te delen ben je weer arm en uitgeblust. Wees iets zuiniger met uitdelen. Let op die personen die alleen bij jou komen om te halen wat jij ze geeft. Dat zijn energievreters en meelifters. Zij gaan tevreden naar huis en jij blijft achter. Daar heb je niks aan.
Maar die personen die jou wat energie komen brengen. Bij zulke mensen kan je gerust geven van die 50 % die zullen je altijd terug geven. Als jij je niet goed voelt door welke reden dan ook, of door welke oorzaak dan ook. Dan gaat het niet meer goed. voor jou niet voor niemand niet. Het aller belangrijkste is, dat jij belangrijk bent. Jij moet je belangrijk voelen. Ik zeg niet dat dit makkelijk is, maar het is wel mogelijk en het werkt in je voordeel. Ik wens je inzicht en succes. Lieve groet van Lieky
BLOG 21.
23 juni.
Sinds de chemokuur op 50% staat is het ziek zijn te doen, ik zal zeggen ik kan het aan. Het blijft heel vervelend om dagen en nachten lang ziek te zijn. psychisch en lichamelijk sloopt het je. Ik heb een soort dagboekje bij waar ik alles heb bij gehouden hoe ik mij voel op een dag. Daarin heb ik een patroon herkend. De zieke dagen komen om de zelfde tijd. De zelfde ziekte symptomen.
Gevoelens die steeds terug kwamen in de tijd dat ik de zieke dagen heb. Gedachten die een negatieve nederwaartse spiraal vertonen. Die je automatisch omlaag trekken en je in gedachten niet meer willen loslaten. Toen ik dat ontdekte heb ik de link gelegd tussen de zieke dagen en de goeie of betere dagen, waarin ik daarin geen last van had. In de zieke dagen was het moeilijk om uit die visuele cirkel te komen. Daar moest ik mij telkens moeite voor doen en om gefocust te blijven op mijn denken en doen en laten want het heeft veel inpak op mijn denken en gevoel. Door dat ik uit mijn verleden heb geleerd om z’n visuele cirkel te herkennen en eruit te komen lukte mij dat wel. Aan mijn oncoloog arts heb gevraagd of dit voor hem ook een herkenbaar was zei hij, ” Ja, er zit een bepaald spul in de chemo die deze gevoelens van depressief zijn en negatieve gedachten extra versterken” Daar was ik wel blij mee te horen dat het daardoor extra verserkt is. Zo heb ik het gevoel dat ik dit beter aan kan om het van mij af te zetten. Ook om te weten dat het alleen in de zieke dagen is erna met de betere dagen heb ik er geen last van. Maar het valt niet mee om al die 7 maanden bezig te zijn met kanker en ziek zijn en blijven volhouden om beter te worden. Die negatieve gevoelens om te zetten in positief te blijven. Jonge jonge, het is niet makkelijk maar het is wel mogelijk. Als ik zieke dagen heb dan accepteer ik die en laat ik ziek=zijn toe. Als de betere dagen komen en die komen ook echt na enkele zieke dagen dan probeer ik zo goed als mogelijk hiermee om te gaan en te profiteren van het niet ziek-zijn dagen. Dan gedraag ik mij als of niet is, dan ga ik op bezoek of winkelen, toeren bezoek ontvangen, leuke dingen doen, maar ik houd wel rekening met mijn energie. Ik moet wel accepteren dat ik nog geen gezond mens ben. Ook dat accepteer ik. Ik ben blij dat ik er op mijn manier zo mee omga, dat leeft een stuk makkelijker. Ik kijk van dag tot dag en naar zieke dagen de goeie en beter dagen ik kijk ook naar de dagen van de chemokuren en ik kijk naar naar iets wat iets verder weg ligt wat zal komen als ik weer gezond ben. Bv de vakantie die wij dit jaar hebben moeten uitstellen. Ik heb mij voorgenomen een feest te geven als alles achter de rug is en ik ben er goed vanaf gekomen en wij dit verschrikkelijke jaar positief mogen afsluiten. Ik fantaseer hoe ik dit feest wil geven en wie wij hiervoor uitnodigen om dit met ons samen te vieren. Ook blijf ik bezig met de bezigheden die ik al had voor mijn ziek zijn. Ik heb een stichting opgezet voor lotgenoten met een hersenletsel waaraan niet te zien is dat het mensen zijn met een hersenletsel het zijn verborgen letsels. Juist deze groep valt overal buiten de boot en kunnen nergens te recht. daarom zet ik mij voor deze groep in want er is veel behoefte aan erkenning en herkenning en inzicht en begrip. Iedere maand komen wij bij elkaar en word van alles georganiseerd voor de lotgenoten. Ik ben bezig met fantaseren over een open-dag te organiseren in november dit jaar met stands en lekker eten en drinken en veel informatie te geven over een hersenletsel en restverschijnselen. Dat helpt mij om mij af te leiden van ziek-zijn waar ik al die tijd mee bezig ben. Dat zijn leuke dingen om aan te werken en te fantaseren. Ik wil ook met mijn man Lei vrijwilligerswerk gaan doen op de afdeling waar ik nu mijn chemokuren krijg om met een karretje vol met broodjes en thee en koffie en andere drankjes en hapjes rond te gaan bij de mensen lotgenoten die nog aan de chemo zitten. Ik zal een praatje met ze gaan maken en zal zo mijn eigen ervaringen met hun kunnen delen. Dat kan mijn man Lei omdat hij mij als geen ander heel goed alles van dichtbij heeft meegemaakt van mijn ziekte. De partner kunnen van zijn ervaringen leren als ze dat willen.
Ik ben al 6 maandan bezig met chemokuur. Ik moet nog 2 kleine kuren en 1 zware kuren half juli ben ik er klaar mee. Valt niet mee hé? Daarna volgt een operatie en daarna de bestralingen van 3 weken. 1 jaar lang 1 keer p. maand 1 spuitje halen in het ziekenhuis. Lieve groet van Lieky
Blog 22.
26 juni.
Houd niet vast aan teleurstellingen in je leven, woede, angst of pijn. Ze stelen je energie en houden je weg van verbeteringen.
Loslaten:
En loslaten betekent niet letterlijk ‘je handen ervan af trekken’. Loslaten heeft alles te maken met vertrouwen. Andersom geldt dus ook dat controleren gebaseerd is op angst. En niemand wil leven op basis van angst, toch?
Loslaten is, niet mijzelf losmaken.
Loslaten betekent, niet meer alles willen regelen.
Loslaten betekent niet ontkennen.
Maar aanvaarden.
Loslaten is niet het verleden betreuren.
Maar groeien en leven naar de toekomst.
Loslaten is minder angst en meer liefhebben.
Maar hoe doe je dat dan, loslaten? Hieronder een paar tips, die je misschien kunnen helpen om het ingesleten patroon van controleren, of terugkerende negatieve gedachten en gevoelens, te doorbreken en te oefenen in toelaten.
Word je bewust van je gedachten. Dat is je controle centrum. Om eens bewust met jezelf te bekijken wat jij zo al denkt is het goed om eens alles op te schrijven wat er in je opkomt. Niet in discussie gaan met jezelf, niet relativeren, gewoon luisteren naar je gedachten en ze opschrijven.
Lees even later terug wat je hebt opgeschreven. Shocking? Dat is dus wat er in je hoofd allemaal gebeurt. Het zijn deze gedachten en gevoelens die (onbewust) je leven beheersen.
Bedenk dat het geen zin heeft om je boos of verdrietig te blijven voelen over dingen en situaties waar je geen invloed (meer) op hebt.
Hoe meer aandacht je ze blijft geven hoe meer ze zich zullen verankeren in je bewustzijn. Erken ze, maar als ‘oud zeer’ het is niet meer van ‘nu’.
Vervolgens ga je kiezen: wat wil ik loslaten? Ben een beetje mild voor jezelf. Geef je zelf de tijd, doe het stap voor stap.
Als je weet wat je los wilt laten is het een kwestie van experimenteren, zoeken naar de manier die voor jou het beste werkt.
Een oefening van loslaten die je kunt proberen:
– Laat de gedachten/gevoelens onder de douche, in het zwembad of in je bubbelbad letterlijk van je af stromen. Zie hoe ze verdwijnen in het putje en voel je schoon en licht.
Water heeft letterlijk fysiek reinigende eigenschappen, maar ook op energetisch gebied verricht het wonderen. En elke gedachte of elk gevoel bestaat uit trilling, energie.
– Vraag jezelf: wat heb ik aan deze gedachte/dit gevoel? Helpt het me verder? Wat levert het me op? Als het niets positiefs is, kun je de gedachten makkelijker loslaten: het brengt je immers niets goeds.
– Verzet je gedachten. Denk aan iets leuks, ga naar buiten, onderneem iets nieuws, ga wat doen. Ben opmerkzaam, herken het als zo’n negatieve gedachte de kop op steekt, maar blijf er niet in hangen. Elimineer het bij de wortel.
Natuurlijk zijn er nog vele andere manieren, probeer gewoon. Het belangrijkste is dat je leert herkennen wanneer je ‘vast’ zit in iets wat met loslaten gebaat is en daarnaar handelt. Dat je niet leeft vanuit angst maar vanuit vertrouwen. Dat je leert dat jij toch nog het een en ander voor jezelf kan doen.
Probeer het uit, ik wens je succes.
Lieve groet van Lieky Van der Velden.
BLOG 23,
29 juni.
Een zwaar beladen thema houd mij al maanden bezig waar ik mij veel zorgen over maak.
Mijn borst word geamputeerd. Ik zag het eerst als een verminking en had moeite met dit woord, verminking (terwijl het wel zo is)
Ik was bang voor mijn eigen reactie in de spiegel als de operatie geweest is.
Eerst dacht ik dat ik er moeite mee zal hebben om mijn verdere leven steeds deze confrontatie in de spiegel aan te gaan. Mijn vrouwelijkheid zal aangetast zijn en daardoor mijn eigenwaarde op een lager pitje komen. Ik vond het een vreselijke gedachten. Ik was bang voor mijzelf dat ik hier niet goed mee kon omgaan.
Ik zocht daarom naar een ander manier van denken. Die heb ik voor mij nu gevonden.
voorbeeld;
Ik kan ernaar kijken van, wat is nog over van mijn borst, het is een verminking en ik zie niet uit. Ben mijn vrouwelijkheid kwijt. En dat ik daar onder zal lijden.
Maar ik kan er ook naar kijken van,
als ik kijk naar mijn borst en zie wat er van over is, is dit litteken het symbool van, dat ik daarom nog leef en dingen kan doen en ondernemen. Dit bevalt mij beter. Het heeft bij mij een klik gedaan van een positieve draai geven aan mijn eerst zo zwaar beladen thema.
Hier kan ik iets mee. Het voelt goed zo. Ik voelde gelijk de rust in mij terug keren omdat ik dit een plaatje heb gegeven dat ik mij zelf kan overtuigen dat ik er vanaf nu anders naar zal kijken. Ik kan mij hier heel goed in vinden. Het past beter bij mij. Ik heb er dan dus eigenlijk iets moois voor terug gekregen. Toch?
Lieve groet van Lieky.
Blog 24
Ik had voor mijzelf een belangrijk doel. Ik wilde mijn leven verbeteren.
Zoals het op dat moment was, kon en wilde ik niet tevreden zijn met de gedachten, “Jammer dan van je leven, pech gehad ”Na de onherroepelijk uitspraak van de oncoloog, “mevrouw u heeft borstkanker” was de verwarring en angst extra versterkt en de paniek zat in mijn nek te hijgen.
Eerst besefte ik niet eens in welke mallemolen ik terecht was gekomen. Wat ik allemaal voelde en dacht, de verwarring was te groot.
Hoorde die gevoelens en gedachten wel bij mij? Waar komt deze ellende toch vandaan? Blijft dit zo? Wat is met mij aan de hand?
De vraag, hoe kom ik hier weer goed uit, kwam later pas.Het gevecht tussen mijn gedachten en emoties zijn in werking gezet.Ik moest leren onderscheid maken tussen de werkelijkheid en mijn ongecontroleerde gedachten en gevoelens die als een achtbaan in mijn geest en lichaam denderde.Eer ik begreep dat het emoties waren die nu eenmaal bij gruwelijke gedachten van deze ziekte horen, was ik al lang verdrietig en voelde mij machteloos en ongelukkig.
Die gevoelens maalde in mijn gedachten maar door en door. Ik zocht eigenlijk met mijn verwarde geest naar begrip. Ik wilde perse begrijpen wat is met mij aan de hand en wat moet ik doen.
Ik leefde, ja dat begreep ik wel. Maar de angst voor de dood leefde ook en had mij stevig in zijn wurggreep.De verwarring was zo groot. Een zware tijd vol onbegrip, onmacht en veel angst.
Toen ik dat besefte begreep ik, ik zit op het verkeerde pad omdat ik los geslagen was van, met mijn beide benen op de grond staan. Ik moest terug naar hetgeen ik mij al eerder in mijn leven had eigen gemaakt. Heel bewust leven, weten wat ik denk, wat ik voel en wat ik doe.In die tijd van zoeken naar en ontdekken van, maakte ik gebruik van eerdere oefeningen en leerde ik onderscheid te maken hoe ik hier het beste mee om kon gaan.Levenslessen die ik voor mijn ziekte al had ondervonden, mij eigen gemaakt had en geïntegreerd had in mijn leven. Ik begreep, dit moet ik weer terug weten te nemen.Ik wist, ik had veel rust en stilte nodig om mijn lichaam en geest in evenwicht te brengen.
Door regelmatig de stilte op te zoeken werd ik rustiger om te kunnen relativeren over de situatie waarin ik mij bevind. Voor mijn ziekte had ik ontspanningsoefeningen geleerd en te mediteren.
Ik heb die draad weer weten op te pakken.
Dat was het beste wat ik toentertijd voor mijzelf kon doen.Ik bleef zoeken naar wat is goed voor mij. Ik hield een dagboek bij om te beschrijven wat ik voelde en onderging. Hoe de zieke dagen zijn en hoelang het bleef aanhouden. Ook bij de goeie dagen. Daardoor zag ik een patroon in het terug komen van zieke gevoelens en emoties. Zo had ik de maand later een overzicht dat hetzelfde te gebeuren stond. Dat hielp mij om van tevoren te weten wat kan ik verwachten.
Na de chemo bij zieke dagen, accepteerde ik de ziek-zijn dagen. Laat het maar toe dacht ik steeds want dit kan ik toch niet veranderen. Ik wist ook daarna komen betere dagen waarin ik sterker kan worden. Ik nam mij voor om activiteiten die ik voor mijn ziekte deed gewoon te blijven doen. Mijn taken in het huishouden, eten koken, afwassen de was doen, strijken bleef ik zelf doen, ook leuke bezigheden zoals met bloemen in de tuin bezig zijn te gebruiken om mij af te leiden.
Bij goeie dagen gedroeg ik mij alsof er niets met mij was en probeerde ik te genieten van hetgeen ik wel nog kon. Wij mijn man en ik deden dan leuke dingen samen. Dan hoefde ik mij niet bezig te houden met ziek-zijn. Dat was ook goed voor mijn man om er op deze manier mee om te gaan.
Dat helpt ook om bewust bezig te zijn met accepteren wat je nu ondergaat. Ik zeg niet dat het makkelijk is maar het is wel mogelijk.Elke mens is uitgerust met energie, capaciteit, talenten en sterke punten. En daar moet je in jezelf naar opzoek gaan en er dan ook gebruik van maken om jezelf te helpen.Ik/wij hebben een vrije wil om te kiezen van moment tot moment of ik/ een slachtoffer ben en verder wil twijfelen en afwachten of dat er misschien ergens een eenvoudigere manier is. Of dat ik mijzelf ga helpen uitzoeken welke oefeningen ik voor mijzelf kan doen die goed voor mij is om er beter mee om te gaan.
Niemand anders kan dit voor jou doen. Dit moet jijzelf doen stap voor stap.Zo heb ik het gedaan en het heeft mij sterker gemaakt om op deze manier met mijn ziekte om te gaan.Ik/wij kunnen het ook zien als een uitdaging in ons leven, die ons een sterkere onafhankelijke persoon kunnen maken. En hier voor heb ik gekozen. Ik wilde hier beter uitkomen dan hoe het er nu voor mij uitziet.
Tijdens mijn ziekte heb ik zoveel als ik kon in mijn dagboek/Blog
https://www.facebook.com/Lotgenoten-met-kanker-45676964466…/opgeschreven met als doel om lotgenoten te helpen, zodat er meer herkenning is en inzicht en daardoor meer begrip.
Ik wens je succes bij alles wat jij voor jezelf wilt doen.
Lieve groet van Lieky.
Blog 25.
Ik reageer op een persoonlijk bericht van een mevrouw, over emotionele gevoelens en negatieve gedachten.
Zij had een Blogs van mij gelezen en dacht dat het mij misschien wel erg goed en makkelijk was afgegaan, terwijl zij het juist heel moeilijk en zwaar heeft met zichzelf.
Ik gaf als antwoord.
Het is niet zo wat het voor jou misschien lijkt, want mijn strijd met mijn ziekte is enorm geweest het was mij bijna fataal geworden. Vooral de eerste 5 maanden van de 19 chemokuren. (1 zware en de week erna 1 kleine kuur) die voor mij veel te zwaar was. Ik heb toen gevoelt hoe het is als je lichaam je in de steek laat. En als je lichaam je in de steek laat dan is het heel moeilijk om positief te blijven en jezelf niet te verliezen. Ik voelde mij zo ontzetten verzwakt door de chemo. Ik was dag en nacht vreselijk ziek, kon niet meer eten nog drinken, telkens overgeven en viel geregeld flauw van zwakte en had iedere dag diaree was bezig met uitdrogen. Viel 8 kilo’s af. Met pijn en moeite sleepte ik mij deze dagen, nachten en weken strompelend door. Als ik naar bed ging was ik toch wel bang hoe sta ik morgen vroeg op. Sta ik wel op? Wat naar.
Nee, dit was geen pretje. Ik zakte steeds verder de afgrond in. Ik was in gedachten al bezig met en met mijn crematie en afscheid nemen van mijn dierbare. Ik voelde echt ik sta met 1 been al in mijn graf, omdat ik geen uitweg meer zag om dit te kunnen overleven smeekte ik het ziekenhuis om mij op te nemen. Ik was aan het creperen. In het ziekenhuis hebben ze mij weer opgeknapt en de chemokuur uiteindelijk van 100% verlaagd naar 50 % en dat was mijn redding om in leven te blijven.
Vanaf toen heb ik een andere draai aan mijn denken en doen en laten moeten geven die mij weer kracht gaven om verder te vechten. Ik heb mijzelf oefeningen opgelegd die mij helpen om dit aan te kunnen.
In mijn verleden heb ik verschillende levenservaringen opgedaan die mij geholpen hebben de persoon te zijn die ik nu ben. Ik heb de draad weer weten op te pakken om mijn ervaringen, oefeningen, kennes en wijsheid te integreren in mijn leven.
Makkelijk was het zeker niet maar het is wel mogelijk om jezelf te helpen en dat is wat ik wilde.
Ik kan je vertellen hoe ik het heb gedaan.
Angst, en negatie gedachten is voor niemand goed. Om je gedachten in bedwang te houden zijn er oefeningen te leren. Maar het belangrijkste is, je moet wel willen dat jij jezelf beheerst. Anders neemt het een loopje met je en ben je niet te houden. Dat sloopt je en je verliest jezelf.
Ik weet je hebt het moeilijk en je krijg je gedachten niet op orde. Het is een chaos in je hoofd.
Ik begrijp heel goed dat je daardoor verwart of zelfs in paniek kan raken.
Soms zijn onze gedachten niet bij het geen waar je mee bezig bent. Dan nemen ze een loopje met ons en we blijven rondhangen in een negatieve spiraal. Een patroon die doorbroken moet en kan worden. Dat begint bij je denken. Ik moest er voor zorgen dat ik de baas over mijn denken werd. Dus leerde ik mij te focussen op het geen waar ik mee bezig was. Dagen gingen voorbij en heel langzaam veranderde bij mij mijn gevoelens. Ik wist ik ben op de juiste weg. Mijn angst kwam met de dag op de achtergrond. Dus ik bleef doorgaan met wat ik deed.
Enkele voorbeelden en tips;
Negatieve gedacht verbande ik en dwong mij aan iets anders te denken. Dat is iets wat je moet blijven doen. Vergeet niet je negatieve gedachten zijn een deel van je geworden. Het leeft als het ware met je mee. Wel 100x per dag kunnen deze gedachten door je hoofd komen. En dan moet je ze steeds weer afwijzen en geen aandacht aan besteden. Vul je gedachten met mooie gedachten. Hou je bezig met dingen die je leuk vind.
Ik zocht gereld de stilte op om rust te creëren in mijn gedacht.
Luisteren naar de stilte, om je gevoelens je lichaam en je geest binnen te laten.
Proberen in bed te voelen dat je gaat ontspannen. Morgens vroeger opstaan en eerst eens beginnen met stilte met rust voordat de rest van het gezin aan het alledaagse leven gaat beginnen. Voor mij was het vaker al voor 5a6 uur opstaan. Voorbereiden op de dag die komen gaat.
Het hele ritueel begint iedere dag van voor af aan. Focussen op het geen je bezig bent. Dwing je gedachten weg te blijven van negatieve gedachten.
Alles heeft tijd nodig maar juist ook oefeningen om tot succes te kunnen komen.
Hoe krijg je jou gedachten onder controle en uit je hoofd.�Ga met je voeten op de grond staan. Voel je voeten duidelijk op de vloer, vanaf de hakken zolen en tenen. Ga heel bewust lopen. Zet je ene voet vooruit en voel je voet op de grond hak, zool, tenen. Volgende voet hetzelfde telkens weer. Ga uit je hoofd. Dwing jezelf om geconcentreerd te oefenen. Dat kan je overal en meerdere keren per dag doen. bv onder het strijken,afwassen bij dingen die je doet waar je niet echt geconcentreerd over moet nadenken. De hond uitlaten.
Het is een training. En alles heeft tijd nodig. Zwemmen en fietsen en schaatsen heb je ook moeten leren door oefenen.
Zeg je tegen je zelf, laat maar dat lukt toch niet? Of probeer ik het uit?
Zeg 10x tegen jezelf,Iedere dag gaat het met mij in alle opzichten steeds beter en beter en beter. 10 x Probeer steeds jezelf te overtuigen dat je het geloofd. Meer tips te lezen op mijn Blog, scrol naar beneden. Natuurlijk zal het in het begin niet zo overtuigend zijn, maar door zetten het wordt steeds beter en beter.
Ik kan je vertellen met behulp van deze en andere oefeningen heb ik mij uit een heel diep dal gehaald. Ik spreek uit eigen ervaring.
Ik kom even terug op de reactie op mijn bericht van deze mevrouw. U ziet mevrouw zo makkelijk als u dacht was het echt niet voor mij. Zo heb ik met veel zorg en aandacht en doorzettingsvermogen een andere draai aan mijn leven gegeven.
Ik wens iedereen sterkte en geduld.
Lieve groet van Lieky van der Velden.
Blog 26
Voor die lotgenoten die het even heel moeilijk hebben met zichzelf. Ook ik heb dit meerdere malen moeten ervaren. Maar ik heb mij dit eigen gemaakt en geïntegreerd in mijn leven.
Angst !
Vergeet de macht en de kracht van je denken niet.
Positieve gedachten hebben de zelfde krachten als negatieve gedachten.
Ik ben zelf een lotgenoot. Ik heb zelf moeten uitzoeken hoe ik hiermee het beste kan omgaan. Dit is mijn eigen ervaring ik heb het zo voor mijzelf geleerd en toegepast.
Door de angst zitten we meer met onze gedachten in ons hoofd dan normaal.
We denken en piekeren te veel en we voelen bij ons hoofd hoe het vandaag met ons gaat. Zo gauw je iets voelt in je lichaam schieten je gedachten in je hoofd alle kanten op. Doelloos zoeken naar gevaar. We komen negatieve gedachten tegen, angsten, twijfels en zorgen en helaas blijven we daarin te lang rondhangen. Je gedachten nemen een loopje met je. Stuurloos dwalen je gedachten door je hoofd. En dat sloopt je. Je verliest jezelf.
Dat is negatieve energie.
Overal zit energie die met met ons verbonden is. Overal waar wij aandacht aan besteden, geven wij energie. Dat gebeurt bij positieve energie en bij negatieve energie.
Je gedachten beïnvloeden je fantasie je gemoedstoestand je gevoelens van vreugde, geluk of verdriet en angsten, jaloezie zelfs haat. Wij voeden deze energie zelf door ons denken, omdat we aandacht dus energie hieraan geven. In sommige gevallen dan overvalt ons onverwachts zo,n energie. Dan krijg je een rot ervaring. Hebben je gedachten dan de vrijloop dan krijg je,’jaaaaaamaar dit of jaaaaamaaaar dat. Dan ga je de richting op van slachtoffer zijn. Neem jij die slachtoffer-rol aan, dan gaat het een eigenleven lijden.
Wat ben je dan aan het creëren? Zorg dat jij de baas blijft over je denken. Dat wat wij denken dat zijn we ook. Denk jij ik kan het niet, dan kan je het ook niet. Als jij denkt het is moeilijk dan is het moeilijk. Vraag je eens af, wat ben je dan aan het scheppen? Niemand houd je tegen behalve jijzelf. Je bent op jezelf aangewezen jij moet leren met jezelf om te gaan. En het vertrouwen in jezelf terug krijgen. Roep jezelf in je hard wakker. Door een goeie relatie met jezelf te krijgen, zodat je op jezelf kan vertrouwen.
Voor jezelf opkomen en aan jezelf werken om bewuster te leven. Dat schept zelfvertrouwen en versterkt je eigenwaarde, want jij hebt het allemaal voor jezelf gedaan. Er is niemand anders die dit voor jou kan doen. Eigenwaarde is liefde voor jezelf hebben dan heb je een positieve draai aan je leven gegeven. Bewuster leven. Dat leeft een stuk makkelijker, met het leven wat jij leeft.
Hoe krijg ik mijn gedachten onder controle en uit mijn hoofd.
Ga met je voeten op de grond staan. Voel je voeten duidelijk op de vloer, vanaf de hakken zolen en tenen. Ga heel bewust lopen. Zet je ene voet vooruit en voel je voet op de grond hak, zool, tenen. Volgende voet hetzelfde telkens weer. Ga uit je hoofd met je doelloze gedachten. Jij bent nu de denker en volle aandacht naar je voeten en de grond. Dat kan je meerdere keren per dag doen. bv onder het strijken,afwassen bij dingen die je doet waar je niet echt geconcentreerd over moet nadenken. Dus zorg dat jij de denker bent en blijf zo veel als mogelijk met je gedachten bij je voeten. Het is een training. En alles heeft tijd nodig heeft.
Probeer het uit.
Tot slot.
Nogmaals ik ben zelf een lotgenoot. Ik heb zelf moeten uitzoeken hoe ik hiermee het beste kan omgaan. Dit is mijn eigen ervaring ik heb het zo geleerd en toegepast.
Vergeet de macht en de kracht van je denken niet.
Ik wens je veel succes,
Lieve groet van Lieky van der Velden
Blog 27
Kijk eens op een andere manier naar jezelf. Misschien bevalt het je.
Andere mensen zien alleen je buitenkant. Je innerlijke kant is een leven dat niet te zien is voor anderen. Dat is alleen door jou te ervaren. Niet iedereen ervaart zijn innerlijk leven bewust. Sommige weten niet eens waar ik het nu over heb. “ Wat, welk innerlijk leven?”
Je innerlijk leven is je emotionele kant je overgevoeligheid je sensitieve aard.
Om je innerlijk leven in evenwicht te brengen met de buitenkant moet je die eerst leren kennen. Nu zeker omdat je leven op zijn kop staat. Alles is veranderd. Dus ook je innerlijk leven. Je moet het als het ware opnieuw leren leren kennen. Onderscheid te maken van hetgeen je nu voelt, denkt en doet met je gevoel of met je verstand.
Dat is bewust leven. Bewust leven is allert zijn op je gevoelens je gedachten je daden je krachten en je grenzen te leren kennen. Zo kan je onderscheid maken tussen wat hoort nu bij jou ziek-zijn. Leer ernaar te kijken en te onderzoeken, wat kan het jou leren om nu beter met jou situatie om te gaan.
Met je veranderingen en hetgeen wat je hebt doorgemaakt of misschien nog moet gaan ervaren en meemaken, daar moet je nu mee verder leven.Je leven pas je aan, aan de beperkingen die je door je ziek-zijn hebt.
Zorg dat jij je gedachten onder controle hebt. Jij bent de denker jij bepaalt wat je denkt. Jij bepaalt hoe jij met je ziek-zijn omgaat. Ben jij een slachtoffer of wil jij jezelf leren veranderen? Mag je zelf bepalen. Kijk eens op een andere manier naar jezelf. Misschien bevalt het je.Zorg voor structuur in je leven, een goede dagstructuur en weekstructuur en structuur in al je activiteiten. Structuur in je dagelijkse leven helpt je op gepaste afstand van je grenzen. Ik hield mij bezig met hetgeen nu gedaan moest worden aan afspraken, chemo en onderzoekingen van week naar week. Vele andere afspraken verplaatste ik of zeg ik af. Die weken dat ik de zieke dagen had na de chemo accepteerde ik die als zieke dagen en liet mij ziek zijn. Daarna komen betere dagen en dan kan ik mij ook weer anders gedragen. Ik wilde nooit een slachtoffer zijn en zocht daarom naar hoe kan het beter, wat kan ik voor mijzelf doen.Daarom is structuur in je leven zo belangrijk voor je. Het geeft je rust in je geest je innerlijk leven en je lichaam dat zal leiden tot acceptatie. Je gedachten zijn op orde dat schept vertrouwen in jezelf.
Als de rust er is en de acceptatie, dan heb je steeds minder van die moeilijke dagen en daardoor wordt het makkelijker om met je ziek-zijn te leven.
Probeer het uit. Ik wens je succes.
Lieve groet van Lieky van der Velden
Blog 28, Mijn man Lei en ik.
Samen gingen wij de strijd aan om dit te overleven.
Lei is een liefdevolle, zorgzame, sterke, gezonde man, eind dit jaar word hij 70 jaar.
Meer dan 40 jaar met veel plezier op de lijnbus gereden en nu al 7 jaar met pensioen. Wij hadden samen een fijn leven en genieten van elkaar. Daar kwam geheel onverwachts een drastisch einde aan. Vanaf dat bij mij kanker was ontdekt werd het voor ons beiden een onvergetelijke ervaring in ons zo rustig leventje. Samen zijn wij met elkaar blijven praten en stelde ons de vraag, ” Hoe gaan wij dit aanpakken en hoe gaan wij hiermee om?” Veel praten was heel belangrijk.
Hij vroeg mij telkens weer, “Hoe voel je je?”
Hij verzorgd mij met veel liefde en geduld. Hij gaat mee naar alle afspraken en neemt mij het huishoudelijke werk uit handen in mijn zieke dagen, want als ik mij goed voel blijf ik bezig met mijn dagelijkse huishoudelijke werkzaamheden. Dat is mijn wens omdat het mij goed doet mij af te leiden van het ziek-zijn.
Maar niets ging zonder dat onmacht gevoel, dat bleef hem knagen dat hij het niet van mij kon wegnemen. Hij zei geregeld ik voel mij zo machteloos als ik jou zie lijden. Elkaar lief hebben helpen wij elkaar.
Ook hij had zijn afleiding nodig, even nergens aan denken dan ging hij de tuin in en was op een creatieve manier bezig met houtbewerken.
Hij is een gezonde man met gezonde behoeften. Ik had door de chemo en mijn ziek-voelen de energie niet voor. Maar dat wil niet zeggen dat hij geen behoefte aan sex heeft. Terwijl hij mij dit nooit heeft opgedrongen. Gelukkig kunnen over alles praten, wij hebben samen voor een oplossing gezocht wat voor ons beiden functioneert.
Door de chemo mag je man geen indirect contact hebben met mijn lichaamsvocht. Dat wil zeggen, geen sex zonder condoom, geen tongzoenen geen voorspel met mijn onderlichaam. Geen contact met urine, braaksels, ontlasting, zweet. Alleen met handschoenen aan mag het aangeraakt worden. Nou dat is lastig met sex en handschoenen. Dit was allemaal nieuw voor ons om hierin een weg te vinden.
Doordat ik overdag alle energie nodig had om de dag door te komen had ik in de avond uren geen puf om wat dan ook te doen. Zeker de eerste 5 maanden was er geen sex mogelijk omdat ik te ziek was. Nadat ik die 50% chemo kreeg was het wel weer mogelijk.
Maar wel aanpassen want bij mij was niets te merken van behoefte aan sex. Logisch voor mij.
In de ochtend na een goeie nachtrust was mijn energie redelijk goed.
Sex is mogelijk, vreemd was het wel zo op afspraak en maar van eenkant actief zijn. Geen voorspel voor mij ik was droog door de slijmvliezen die beschadig waren door de chemo en er was geen verlangen van mijn kant.
Wij hadden glijspul gehaald bij een sexshop dat was een prima oplossing om niet zo droog te zijn. Als mijn man in bed op zijn rug ligt en ik ga er bovenop zitten dan kan ik zelf het ritme aangeven en hoever ik mij laat zakken dan doet het penetreren ook geen pijn. Man blij en ik blij. Ik hoop steeds met een van mijn blogs een beetje meer inzicht gegeven en daardoor wat meer begrip aan anderen lotgenoten mee te geven.
Lieve groet van Lieky
Blog 29,
Ik heb veel zieke dagen na de chemo maar daarna komen enkele betere dagen en daar moet ik het van hebben om mij steeds iets beter te voelen en beter te kunnen eten. Ik doe mijn best om te voorkomen dat ik nog meer afval. Want ik heb geen reserve meer aan mijn lichaam ik zit al op mijn botten.
Toen ik later eens terug ging lezen wat ik zoal geschreven had, herkende ik op een gegeven moment een patroon terug. Iedere keer als ik in mijn zieken dagen zat dan waren die negatieve gevoelens en gedachten altijd sterk aanwezig heel opdringerig. Het voelde als een nederwaartse spiraal die de kracht had mij mee naar onder te zuigen waar ik zelf geen weerstand tegen kon bieden. Ik weerde mij er sterk tegen maar niets hielp. Ik wist wel dat dit niet goed voor mij was, het leek alsof ik er totaal geen greep op kreeg.
Maar bij mijn betere dagen was die negatieve spieraal er ook wel maar, die kon ik dan goed handelen. Daar moest ik het ook van hebben om mijzelf weer sterk te maken om zelf de denker te zijn van mijn gedachten en dan wel positieve gedachten. Toen ik dat herkende heb ik dat na gevraagd aan mijn arts in het ziekenhuis. Ik vroeg hem zijn er meer mensen met deze klachten? En hij bevestigde dat. Ja dat klopt er zit spul in de chemo die deze gevoelens extra versterken. Ik was blij met dit antwoord zo kan ik het een plaats geven. Misschien ook een waarschuwing voor jullie die dit nu ook herkennen. Mij werd gelijk gevraagd of ik hier antidepressiva voorgeschreven wilde krijgen. Dat heb ik geweigerd omdat ik met deze info en inzicht mijzelf verder kan helpen. Lieve groet van Lieky
Blog 30,
Kanker is een gruwelijke ziekte die alle ingrediënten bezig om er een verschrikkelijke levenservaring van te maken.
Ingrediënten;
Angst, onzekerheid,verdriet,onmacht, paniek,pijn, lijden,twijfels,geestelijk en lichamelijk en emotioneel een chaos.
Ik had het gevoel ik zit in een achtbaan van op en af en het gevoel te hebben wanneer gooit het mij hier vanaf.
Mijn lichaam laat mij langzaam in de steek. En mijn geest mijn gedachten nemen een loopje met mij omdat ik ik te zwak ben mij te kunnen beschermen en hier tegen te weren.
Deze gruwelijke gedachten denderen constant door mijn hoofd.
Daar komt bij de chemo de onderzoekingen alles zit in het pakketje kanker.
Nu is iedere kanker anders.
Ieder mens en ieder lichaam is anders.
Niet iedereen reageert het zelfde.
Dat zorgt ervoor dat ieder mens het anders ervaart en er anders mee omgaat.
Ik wilde nooit een slachtoffer zijn. Ik wilde altijd mijn leven verbeteren, daarom ga ik steeds op zoek naar meer info, herkenning en inzicht en daardoor komt begrip en dat leid tot acceptatie. Op deze manier kan ik hiermee omgaan met mijn leven met kanker en hoe nu verder.
Lieve groet, Lieky
Blog 31,
Ik heb van begin af aan een dagboekje bijgehouden over mijn ervaringen met de chemokuren. Achteraf was dit juist heel goed geweest omdat ik maanden later een patroon ontdekte toen ik het bericht van mij nog eens terug las.
Mijn gevoelens tijden de chemokuur. Wat voel ik?
Ik kreeg 100% chemo. enkele dagen later maakte de symptomen zich merkbaar.
Het begon meteen al met eten en drinken daar zat een tegenwerking op. misselijkheid treed op. Diaree de hele dag door, geen energie meer, overgeven, buikkrampen, maagbranden, griepgevoelens zonder koorts, koud,overal steekjes van pijn in mijn lijf, slecht slapen. De smaak in mijn mond was niets meer te herkennen wat ik voorheen proeft. Het smaakte allemaal naar blik en metaal, alles was vies. hartkloppingen, spontane bloedneus, mijn slijmvliezen en sluitslijmvliezen waren beschadigd geraakt door de chemo.
Doordat mijn sluitslijmvliezen beschadigd waren kon ik maar moeilijk mijn diaree ophouden of controle op houden. Zo gauw ik merkte oooh ik moet naar de wc was het vaak genoeg al te laat het liep het mij als het waren gewoon uit mij vandaan.
Ik dwing mij om te eten maar helaas lukt het mij niet om dat kleine beetje wat ik dan toch eet binnen kon houden, het kwam er gelijk weer uit van voor en van achter. Ik voelde binnen in mijn innerlijk lijf een bibberige vibratie. Gereld valt mij iets uit mijn handen als of ik te wijzig kracht heb om het vast te houden.
Door dat de slijmvliesen beschadigd zijn had ik ook evenwichtsstoornis kwam door mijn oren die werden steeds dover, mijn ogen vullen zich spontaan met tranen en uit mijn neus komt onverwachts een straaltje of bloed of water te voorschijn.
In een korte tijd was ik 8 kg afgevallen. Raakte ook daardoor erg verzwakt.
ik viel gereld flauw van zwakte. Dag en nacht was ik ziek en bezig met overleven. Mijn gedachten had ik niet meer onder controle ik werd overbelast door een negatieve spiraal die mij langzaam de afgrond in trok door negatie gedachten waar ik mij niet tegen kon weren. Dat was een vreselijk gevoel van machteloosheid en een gruwelijke overheersende angst. Ik wist mij geen raad meer met mijzelf en deze gevoelens. Chaos in mijn hoofd, mijn lichaam en mijn leven.
Hoe moet ik het doen? Ik wist het niet meer.
Ik raakte steeds zwakker en zwakker. Mijn man Lei zag mij leiden en hij besefte maar al te goed dat hij machteloos was en niets voor mij kon doen om het op te lossen. Om met kanker om te gaan waren wij beiden niet bekend. Alles was nieuw voor ons. Kanker is en blijft een gruwelijk ziekte.
De angst en de machteloosheid zit ons in onze nek te heigen en maakt zich meester van onze gedachten.
Toen heb ik het ziekenhuis gebeld en verteld dat ik aan de afgrond zit en merk dat ik mijzelf niet meer alleen kan helpen. Zo red ik het niet meer. Mijn lichaam geeft het op en mijn geest ook. Ik werd dermate omlaag gezogen door een negatieve spiraal van denken en doen die ik niet stoppen kon ik had daar niet meer de kracht voor het was iets dat sterker was als ik op dat moment. Gruwelijke gedachten overheerste mij en dat leidde mij mee de afgrond in. Ik dacht echt dit ga ik niet halen, hier ga ik aan ten onder. Ik was in mijn gedachten al bezig met mijn crematie en afscheid nemen van mijn geliefde en familie.
Ik smeekte aan het ziekenhuis neem mij op, want ik kan het niet meer jullie moeten mij nu helpen. En dat hebben ze gedaan ik werd meteen opgenomen voor 10 dagen en kwam aan infuus omdat ik uitgeput was en ook aan het uitdrogen. Na enkele dagen ging het steeds beter en beter met mijn lichaam en mijn geest. Ik kon weer redelijk goed denken.
De chemo hebben ze verlaagd naar 75%. Weer thuis naam ik mij steeds voor mijn best te doen.
Maar helaas enkele weken later was alles weer hetzelfde. Weer in het ziekenhuis voor 8 dagen. Ik bleef afvallen, overgeven en diaree houden en niet goed kunnen eten en dringen. Ik werd steeds weer opnieuw vreselijk ziek van de chemo. De chemo werd nu verlaagd naar 65%.
Weer hetzelfde weer ziek. Toen in mei hebben ze het naar 50% verlaagd en die kan mijn lichaam aan. Ik voel mij wel ziek maar die kan ik aan. Hoe onderging ik dat. Hoe ging ik hiermee om?
Blog 21, Sinds de chemokuur op 50%. Scrollen op de pagina naar beneden.
Ook het eten en drinken is dan verminderd maar dat is te doen. Alles bij elkaar in 5 maanden tijd 8 kg aan gewicht verloren.
Door de chemo verlies ik steeds weer magnesium de chemo breekt dit bij mij af. Daarom heb ik krampen en krijg ik 2 zakjes van 2 uur extra bijgezet na elkaar chemokuur. Zo zit ik een keer 6 uur aan het infuus en de week erna 4 uur aan het infuus. Ik kijk uit naar de laatste chemokuur daarna hoef ik niet meer ziek te worden van de chemo. Vanaf dan zal ik beter kunnen eten en kan ik aansterken voor de operatie.Voor mij is 19 juli de allerlaatste chemokuur. Dan de operatie en de bestralingen nog. Ook die gaan wij samen aan.
Lieve groet van Lieky
Blog 32,
Ook al kan je niet alles voor jezelf bepalen, maar wel hoe jij met jezelf en je huidige situatie omgaat. Hoe sta jij in het leven?
Kracht hebben wij nodig om een situatie in je leven aan te kunnen. Wat is je kracht? Jouw kracht zit in jezelf.
In je rust ligt ook je kracht. Als jij een krachtiger persoon wil zijn moet je ook rust en kracht hebben. En als je kracht hebt moet je ook weten hoe deze kracht te blijven gebruiken.In je leven heb je rust nodig om je huidige leven ook aan te kunnen.
Als je geen rust hebt ben je maar een half mens. Heb je maar voor de helft energie om te gebruiken?
Er is zo veel meer kracht in jezelf te vinden en te gebruiken.
Hoe vind je die kracht in jezelf?
bv, Als je in de gaten hebt dat je weet wat goed voor je is en wat niet. Dat wat goed voor je is moet je uitwerken tot steeds meer gebruik te maken van het goede. Wat niet goed voor je is moet je zoveel mogelijk vermijden en afstand van doen. Zo werk jij aan jezelf aan je gezondheid en aan je toekomst.
Zoek de stilte op. In huis, in bed, in de natuur, in de kerk of kapel het strand de zee, het bos of waar dan ook. Zo krijg je rust in je lichaam in je geest. In je geest moet je je gedachten op orde hebben, weten dat jij beslist waar je over denkt of niet. Of dat positief is of negatief. Alles begint bij denken en dan daadkracht gebruiken om het in het dagelijks leven toe te passen. Want denken alleen helpt niet. Zeg iedere dag 10 x overtuigend tegen jezelf, “iedere dag gaat het met mij in alle opzichten steeds beter en beter en beter”
Als je kracht neemt en toepast in je dagelijkse leven, dan heb je kracht. Dan ben je kracht en je hebt meer zelfvertrouwen.Te vertrouwen op je eigen kunnen en je inzicht op je eigen inzet en kracht. Dat leeft een stuk makkelijker.
Let op !!!
Wanneer geef je kracht af?Dit is het tegendeel, je zal het vast wel herkennen. Het niet weten wat er je lichaam gebeurt en geen controle op je denken hebben die daarom een loopje met je neemt en je angst en onzeker maakt dit ontneemt je kracht. Dan ben jij je kracht kwijt.Dan ben je energieloos, moe, futloos, verdrietig, angstig, slecht slapen, zenuwachtig, je kan je moeilijk concentreren, je hebt een slecht zelfbeeld. Je trekt je steeds verder terug uit het sociale leven.Je bent nergens meer echt in geïnteresseerd. Weerstand in je leven.
Je geeft je kracht af als je helemaal op gaat in emotie en boosheid. Ongecontroleerde gedachtes zijn, als een kip zonder kop rond lopen zonder een doel voor ogen te hebben. Je geeft ook je kracht af, als jij je geluk bij iemand anders neer legt, van hij/ zij zal mij gelukkig maken. Hij/zij mag mij niet verlaten.Als er dominante personen om je heen zijn en jij voelt die onmacht dan geef jij je kracht af. Als jij niet uitspreekt hoe jij het voelt en denkt, dan geef je kracht af. Als je op de bank thuis blijft zitten wachten dat er veranderingen gebeuren dan heb jij je kracht allang ergens laten liggen.
Als jij blijft zeggen en denken het is zo moeilijk dan is het ook moeilijk en geef jij je kracht af.Niet weten wat er met je leven is. Niet weten waar te beginnen. Doelloos rondlopen brengt je nergens. Dat is veel te frusterend en vermoeiend.Werken met je kracht hoe doe je dat? Zorg voor rust en orde in je denken. Zet jezelf op de eerste plaats, zonder het gevoel van een egoïst te zijn. Kom altijd op voor jezelf. Laat andere personen (oud of jong) niet iets voor jouw uitmaken wat jezelf kan beslissen. Hierdoor geef jij je kracht NIET af.Gebruik je kracht in je lijf je denken en je leven.Ik wens je die rust en die kracht en zeker het inzicht wat ik hier geschreven hebt dat je echt nog veel voor jezelf kan doen in het leven.Dit is ook mijn weg, ik maak er nog steeds gebruik van.
Lieve groet van Lieky
Blog 33,
BEWUST LEVEN HOE DOEN WE DAT?
Bewust met jezelf omgaan? De belangrijkste les die ik ooit heb moeten ervaren en uit geleerd heb is.
Hoe ongelooflijk belangrijk onze gedachten een rol spelen in ons dagelijkse leven.Door onze gedachten te veranderen kunnen we ons leven veranderen. Het bewust kiezen van onze gedachten bepalen hoe wij omgaan met onszelf je situatie en onze medemensen. Bepaald hoe wij met onze problemen omgaan, hoe wij die oplossen en nieuwe veranderingen in je huidige situatie brengen.Wees bewust van je gedachten en gevoelens in je lichaam. Je gedachten beïnvloed je leven van alle dag. Het geneest wat genezen kan. Wat beschadigd is, is niet meer te maken.Positieve en negatie gedachten hebben krachten. Gedachten training is, je bent wat jij denkt over jezelf. Als je denkt ik kan het niet, dan kan je het ook niet. Als je alleen maar denk het is zo moeilijk, dan is het ook moeilijk.Wat ben je dan aan het scheppen over jezelf.Soms zijn onze gedachten niet bij het geen waar je mee bezig bent. Of we blijven rondhangen in een spiraal gedachten. Een patroon die doorbroken moet worden.Bewust leven is gefocust zijn.
Focus je gedachten op alles waar je mee bezig bent.
Focus je als je met ontspanningsoefeningen bezig bent dat je gedachten in je lichaam zijn. Zo krijg je een beter contact met je lichaam.Als je loopt focus je op je lopen. Met je gedachten bij je voet zijn.
Voel hoe jij je voet op de grond plaats je hak, je zool je teen. En je andere voet het zelfde. Hak, zool, teen. Focus je dat je met je gedachten die voet blijft voelen die grond blijft voelen.Zo breng je geest en lichaam in evenwicht.
Als je zonder doel rond loopt kun je niets bereiken want dan ben je verdwaald.
Focus je op je doel, dan ga je ook doel gericht. Als jij, je leven heel bewust met jezelf leeft dan heb je een gezonde relatie met jezelf en anderen. Dat komt iedereen ten goede.Hoe beter jij jezelf leert kennen en met jezelf omgaat hoe sterker en daadkrachtiger en zelfbewuster jij in het leven staat. Wat je dan ook moet meemaken in je leven, welke keuze je ook moet maken, jij kan op jezelf vertrouwen.
ZIE HET ALS EEN INVESTERING IN JE VERDERE LEVEN.
Ik wens je inzicht en succes. Lieve groet van Lieky
Blog 34,
Eindelijk de allerlaatste Chemo is gisteren geweest. Ik moest het eigenlijk steeds in gedachten voor mijzelf herhalen, de laatste chemo vandaag de laatste chemo, alleen al om eraan te wennen dat het ook echt de laatste keer is. Ik heb vanaf januari tot gisteren 18 chemokuren gehad.
Ik was er eerlijk gezegd ook echt klaar mee. 9 zware chemo en een week later de kleien kuur er achteraan, ook 9 keer. De zware kuur duurt 6 tot 7uur en de kleine kuur 4 tot 5 uur. Na iedere kuur komt magnesium er achteraan omdat de chemo mijn magnesium afbreekt moeten ze telkens bij zetten en dat duurt nog eens 1:30 min erbij daarom duurt het zo lang om aan het infuus te zitten.
Iedere keer was ik er goed ziek van geworden.
Gisteren ook, toen wij vanaf 9:00 uur tot 15:00 eindelijk klaar waren en naar huis reden begon het gelijk al in de auto vreselijke krampen in mijn buik van de diaree die al klaar stond om te exploderen. Thuis was het raak direct op de wc en dat is de hele middag en avond zo gebleven diaree en diaree. Ziek, ziek, ziek. Maar zei ik steeds het is de laatste keer dit ziek-zijn. Ik viel iedereen in slaap achter de tv en om 10:00 kroop ik kapot het bed in. Het was geen goeie nacht want al snel was ik weer wakker en kon de slaap niet meer vinden. Van ellende ben ik opgestaan en in de ochtend nog eens probeert om de slaap te pakken. Helaas om 7:00 uur was ik weer beneden. Over enkele dagen zijn de ziek-dagen voorbij en kan ik bezig zijn met herstellen en aansterken voor de operatie 16 augustus.
Om het personeel te bedanken voor alle goede zorg de afgelopen bijna 8 maanden, hebben wij mijn man Lei en ik op de laatste dag op slagroomtaarten getrakteerd. Dat werd erg waardeert. Er was nog genoeg over om ook aan de lotgenoten uit te delen. Er was gelijk meer contact met de lotgenoten, ze vonden deze traktatie van ons leuk.
Een van de vrijwilligers was die middag niet gekomen en zo hadden de mensen op de zaal geen drinken en broodjes. De verpleging kwam een beetje verlegen naar ons toe, vroeg of Lei mijn man misschien met de eetkar wilde langsgaan bij de mensen of ze iets wilde drinken en welk broodje. Dat deed Lei graag. De mensen op de zaal zagen ook dat Lei spontaan opstond en aan de gang ging. Dat was allemaal prima gegaan de mensen vonden het leuk en het personeel ook.
Wij merkte toen dat ze behoefte hadden aan een praatje maken met lotgenoten, over hun zelf en hoe het nu met ze is. Ik herkende dit maar al te goed. In 2012 heb ik een herseninfarct gehad en toen was ook ik op zoek naar lotgenoten waar ik informatie kon krijgen wat mij was overkomen en over hoe zij hiermee omgaan.
Ik heb toen een besloten Facebook pagina aangemaakt https://www.facebook.com/groups/1531465843770226 en een oproepje geplaatst op zoek naar lotgenoten met een hersenletsel omdat ik feedback en informatie en contact zo belangrijk vind. Dat bleek een succes te zijn omdat ik binnen 4 jaar meer dan 4000 leden op mijn pagina had. Een jaar later starte ik met een lotgenoten bijeenkomst en deze word nog steeds goed bezocht. Iedere maand heb ik gasten uitgenodigd die een presentatie geven en de mensen informatie en tips mee naar huis geven. Super leuk om bezich te zijn met organiseren en onder houden van de Facebook pagina. Dit jaar heb ik er een Stichting van gemaakt Stichting Lotgenoten Hersenletsel Trefpunt zo dat ik nog meer voor de lotgenoten kan doen. Ik word heel goed ondersteund door SGL. Als ik straks weer gezond ben heb ik nog meer plannen om uit te breiden en te organiseren. Dit doe ik omdat ik nu weet hoe belangrijk het voor de lotgenoten is elkaar te treffen en spreken. Ik denk dat ik daarom, nu ook de behoefte en verlangen herken van de lotgenoten met kanker.
Mijn man en ik hebben besloten dat wij, als ik weer heel goed gezond ben dit werk als vrijwilliger gaan doen op deze afdeling. Zodat ik tijdens dat wij met die eetkar bij de mensen aangaan om te vragen wat ze willen drinken en welk broodje dat ze willen, tevens een praatje met de lotgenoten kan maken hoe het met ze is.
Om bezig te zijn en bezig te blijven doet mij goed.
Ik ben realistisch genoeg om wel plannen te maken en te doen die nu mogelijk zijn,
maar weten dat sommige volgend jaar pas uitgevoerd kunnen worden als ik weer beter ben, zoals vakantie wel plannen maar nog niet boeken. Kan ook voorpret zijn. Zoals een groot feest in februari volgend jaar. Iets waar wij ons op kunnen verheugen.
Nu in mijn dagelijkse leven blijf ik mij iedere dag opmaken, leuke kleren aan en de pruik op. Dat wilde ik zelf omdat ik mijzelf onopgemaakt niet herkende in de spiegel. Mijn gezicht en hoofd is kaal en daardoor zie ik er niet uit en daardoor werd ik steeds geconfronteerd met kanker en ziek-zijn.
Ik wilde mij niet alleen maar ziek zien en ik wilde niet dat anderen mij met zo’n ziek uiterlijk zagen. Als ik ziek was bleef ik in huis en wilde geen bezoek. Als ik de betere dagen had dan ging ik zelf of samen met mijn man er op uit en leuke dingen doen. Ik wilde mij vrouw blijven voelen en goed uitzien. Dat wilde ik ook naar mijn man uitstralen. Denk maar eens na, als jij in de spiegel kijkt en je ziet een ziek uiterlijk ga jij je ook zo voelen en je zo gedragen. Als jij in de spiegel kijkt en je ziet dat je er leuk uit ziet en daarom ook complimentjes krijgt dan zal jij je ook beter voelen. Dat komt jezelf en je partner te goede. Dat doet mij goed.
Ik kreeg vaker van mijn man en van anderen mensen te horen wat zie je er leuk uit, is niet te zien dat het een pruik is en aan jou is niet te zien dat jij eigenlijk erg ziek bent. Dan gedragen de andere mensen zich ook anders tegenover jou.
Als ik met andere mensen praat wil ik ze graag laten weten dat je ook anders met deze gruwelijke ziekte kan om gaan. Dat ik niet achter het raam zit weg te kwijlen van zelfmedelijden hoe moeilijk het allemaal is. Nee, ik ben geen slachtoffer en dat laat ik ze graag weten. Ik heb aan de mensen gemerkt dat het voor hun toch een beladen thema is als ze weten dat je kanker denken toch sommige mensen dat je met doodgaan bezig bent daarom niet weten hoe ze zelf hiermee om moeten gaan. Bij sommige staat het op hun gezicht geschreven van, ooh wat eng. Sommige beginnen te vertellen over de ernstige verhalen die ze van de een of andere persoon hebben gehoord waar het niet goed bij is gegaan want dat is toch wat bij de mensen blijft hangen. Ik raad je aan deze personen een halt toe te roepen dat jij dit echt niet wilt horen.
Sommige vermijden contact met je te maken en omzeilen het lieft dit thema. Dat begrijp ik ook wel. Is ook een eng beladen thema. Dat probeer ik ook daarom te doorbreken.
Toen ik merkte dat ze mij ontwijken heb ik mij voor genomen ze zelf aan te spreken en uit mijzelf te vertellen hoe het nu met mij is. Ik heb gemerkt dat ze dit toch als prettig hebben ervaren om te horen dat je geen ellende verteld maar dat ze er van opkijken hoe mijn man en ik er mee om gaan. Dat vinden ze mooi om te horen en eigenlijk geef ik ze op deze manier een beetje inzicht dat het ook anders kan, zo hoeven ze niet meer bang zijn mij een volgende keer te vragen hoe het met mij is en dat is veel prettiger.
Bij ons gezin en familie doen wij dat ook zo. Als ik ziek ben weten ze dat wel, ooh ze heeft haar zieke dagen weer, maar ze zien mij niet. Wat valt er nu te kijken naar iemand die ziek is en zich beroerd voelt? Daar ga je toch niet naar kijken.
Als ik mij beter voel dan kunnen ze komen en dan kan ik daar heel goed over praten hoe het met mij is en waar ik zoal mee bezig ben. Daarna hebben wij het over alledaagse dingen en waar ze het zelf over willen hebben. Dat is dan gezellig.
Voor ons leeft dit een stuk makkelijker.
En dat wens ik jullie ook.
Lieve groet van Lieky
Blog 35, Acceptatie.
Ooh, nu gaan bij sommige de haren rechtop staan. Weerstand dringt zich op.
Waarom zou dat zo zijn? Waarom voelen sommige mensen iets negatiefs bij de gedachten van acceptatie?Ik kan alleen mijn gevoel en mijn ervaring doorgeven. Ieder mens is anders daarom kunnen wij niet allemaal op een lijn zitten. Dus ik begrijp wel dat sommige mensen acceptatie niet kunnen of willen accepteren. Sommige reageren heel opstandig en roepen dat ze hun ziekte nooit of te nimmer zullen accepteren. Ieder zijn goed recht.Acceptatie betekent volgens Van Dale: ‘aanneming, aanvaarding’.Ik had ook liever gehad dat deze ziekte me niet was overkomen. Daar had ik geen keus in. Ik kan er wel voor kiezen, “ hoe ga ik hiermee om.”Wat mijns inziens sommige mensen niet doorhebben is dat ze zich zo onbewust zullen blijven afzetten tegen zichzelf.Het bepaalt wel hoe jij iedere dag verder moet met je leven. Het is een belangrijk deel van je geworden waar je dagelijks mee geconfronteerd wordt.Maar het is zo zonde van je kostbare energie om dat te verspillen aan, zoals ik het zie, het verzetten tegen ziek-zijn, tegen de kanker een gevecht tegen jezelf. Terwijl juist nu jij jezelf zo hard nodig hebt in je dagelijkse leven.Weerstand, houdt je onbewust tegen in je herstel en ontwikkeling.
Accepteren is meestal een moeilijk proces dat tijd nodig heeft, want vaak moet je eerst nog verwerken hoe je leven nu is, rouwen om wat je allemaal overkomen is. Ik weet het is niet altijd makkelijk. Maar hé, als we toch moeten vechten kunnen we beter vechten VOOR onszelf dan TEGEN onszelf!
Je lichamelijke herstel heeft baat bij je geestelijk herstel. Alles begint bij je denken. Wat jij over jezelf en je situatie denkt.Proberen toch te accepteren, het geeft je zoveel meer ruimte en rust als je eenmaal zover bent. Als je negatieve gevoelens niet meer voelt, kan je ook weer meer positieve dingen zien. Want dan richt je je niet meer zo op wat niet meer kan, maar op wat je nog wel kan.
Accepteren is voor mij,
Begrijpen wat er met mij en mijn leven gebeurt.
Het is zo zoals het is. Dat geeft berusting. Daardoor een stukje rust.
Ik kan het niet weg gooien, het blijft bij mij. Is een deel van mij.
Ik moet hier doorheen, kan niet terug zoals het was.
Ik wil er het beste uithalen, zo dat ik er makkelijker mee kan leven.
Accepteren, is niet tegen mijzelf in vechten, maar voor mijzelf en met mijzelf.
Accepteren is voor mij, de realiteit onder ogen durven zien en mijn emoties durven te voelen.Wat heeft het mij geleerd.
Het werd mij bewust dat als ik er anders tegenaan kijk, kan ik het verbeteren.Als jij je gevoelens en emoties toelaat om ze daarna weer een plekje te kunnen geven, helpt je dit door te stoppen met vechten tegen je beperkingen.Probeer je te focussen op de dingen die wel nog lukken.
Zo doe je succes ervaringen op en dat komt je gemoedstoestand ten goede. Leer om te plannen en te organiseren wat voor jou mogelijk is. Bepaal elke dag waaraan jij je energie wil besteden. Wanneer je de zieke dagen hebt, zal je moeten aanvaarden dat sommige dingen niet meer kunnen. Maar probeer te zoeken naar een manier die voor jou wel mogelijk is.Bedenk in dit geval dat jij niet kanker ‘bent’. Je bent het niet, maar hebt het. Probeer eens te kijken naar de persoon die je inmiddels door je ziekte bent geworden.
Leef je leven en beleef je veranderingen. Kijk naar jezelf en zie wat je al bericht hebt.
Ook met kanker mag jij er nog steeds zijn. Je bent natuurlijk veranderd en zeker wanneer je kanker hebt is dit het geval. Probeer te zoeken naar je positieve eigenschappen en dingen in het leven die leuk zijn. Zoeken naar de geluksmomenten, hoe klein deze soms zijn. Maar ze zijn er vast.
Momenten van geluk.
Geluk ligt verscholen in momenten van leven.
Zo is het ieder mens gegeven.
Een ieder die deze momenten herkend,
wordt door het leven aardig verwend.
Momenten van geluk.
Voorwaarde van het ontvangen van een goed resultaat is, er moet voldoende liefde zijn voor jezelf en je naasten. Als dit niet zo is, zullen de resultaten niet veel zijn, omdat jij de veranderingen niet zal toelaten.Mensen hebben het recht en de macht zichzelf tegen te werken of zichzelf te helpen. Dat is de vrije keuze die ieder mens heeft.
Maar als jij voelt, ik ben het waard om dit voor mijzelf te doen. Dan pas zal je veranderingen toelaten.Er is maar 1 persoon die dit voor jou kan doen en dat ben jijzelf. Er bestaat hierin geen lift, je zal de trap moeten nemen en trap voor trap omhoog gaan. Zo heb ik het ook gedaan.
Ik wens je sterkte, kracht inzicht en veel geduld.
Lieve groetjes van Lieky Van der Velden.
Jij en je partner, samen verder.
Je partner voelt zich vaak machteloos. Ze zien dat je het moeilijk hebt, maar kunnen niets voor je doen. Ik heb zijn machteloosheid in de ogen van mijn man gezien. Ook zij worden geplaagd door angsten, twijfels en zorgen. Hoe nu verder……? Het stond in zijn gezicht te lezen dat hij het hier moeilijk mee heeft. Ik schrok hiervan en had vreselijk met hem te doen. Ik zocht naar een oplossing hoe wij hier samen mee om kunnen gaan. Ik heb mij voorgenomen meer rekening met hem te houden. Ik ben niet de enige die hieronder lijd. Ik wil ook voor hem sterk zijn.
Ik moet hem ook kunnen laten zien en laten weten dat het goed gaat. Dat ik het aankan bij goeie dagen. Dat wij nog kunnen lachen samen en grapjes maken. Dat wij samen nog leuke dingen kunnen doen. Dat ik mij als ik mij goed voel mij kan gedragen alsof er niets is. Ik wil nog steeds een aantrekkelijke vrouw zijn voor mijzelf en voor mijn man. Laat bezoek toe en heb een gezellige avond samen. Ga er samen op uit als het kan. Niet steeds bezig zijn met ziek-zijn, met kanker met dood gaan en met wat…. als………..? Blijf zo veel mogelijk positief. Dit jaar bezig zijn met weer gezond worden.!!! Volgend jaar is een heel nieuw jaar met nieuwe mogelijkheden. Toch? Praat veel met elkaar. Dat hebben wij van begin af aan ook gedaan. Mijn advies is laat je partner deelgenoot zijn en laat hem niet vanaf de zijlijn maar wat toekijken, dat maakt het gevoel van machteloosheid immers groter. Mijn man vraagt dan aan mij,” Wat is er, wat heb je, hoe voel jij je?” Ik zeg dan, “ Ik voel mij nu ziek, laat mij maar even ziek-zijn.” Ik kan er toch niets tegen doen dan accepteren en afwachten tot ik mij weer beter voel. Vertel wat je voelt. Hij of zij kan dan je pijn helaas niet weg nemen, maar je wel steunen en dat maakt het misschien een beetje dragelijker. Verwacht niet van je partner dat deze zo wel aan je ziet waar jij behoefte aan hebt, maar vertel het. Zeg het dat het niet aan hem/haar ligt als je stil bent of gefrustreerd bent. leg uit waarom jij je zo voelt. Ze willen het weten of ze iets voor je kunnen doen. Laat ze ook toe als ze iets voor je kunnen doen. Wees niet zuinig met hun het gevoel te geven dat je blij bent dat ze er voor je zijn. Je partner kan je helpen bij het vinden van een juiste balans. Belangrijk is wel tussendoor rustdagen te nemen. Het is goed dat je partner je ondersteund en zo veel als mogelijk bij de afspraken van gesprekken en onderzoekingen aanwezig is. Dat is voor jouw goed maar ook voor je partner. Blijf je zelf goed verzorgen en er voor jezelf en je partner aantrekkelijk uitzien. Blijf je huishoudelijke werkzaamheden zoveel mogelijk zelf doen. Dat leid je af voor je zorgen en je blijft in beweging en niet stom in een stoel hangen of op de bank blijven liggen. Sta ook open voor de behoeften, gevoelens en emoties van je partner. Ook hier is communicatie dus heel erg belangrijk. De partner is waarschijnlijk een gezond iemand met gezonde behoeften aan sex en intimiteit. Intimiteit is zo belangrijk voor jullie beiden en hoef niet altijd tot sex te leiden. Maar elkaar knuffelen mag zeker niet ontbreken. Praat openlijk met elkaar over deze behoeften. Sex is zo wie zo veranderd. Je partner mag geen contact maken met je lichaamsvocht. Wij maakte wel eens een grapje met elkaar hierover. “ Schat trek je handschoenen aan, het condoom uit het pakje en de sex gaat beginnen” hahaha !! Wij hebben met elkaar wel een afspraak, geen voorspel voor mij en niet te lang doorgaan met jou. Omdat ik toch al niets van erotische verlangens voel, ben ik natuurlijk erg droog van binnen. Maar wij hebben er iets op bedacht, als mijn man op zijn rug ligt en ik bovenop hem ga zitten kan ik mijn tempo aangeven en mijzelf laten zakken zodat het geen pijn (door droogte) hoeft te doen. En dat gaat prima. Meestal ben ik in de avond te moe maar in de ochtend is meer energie aanwezig.Elkaar lief hebben. Geef je partner de ruimte om een tijd met zichzelf bezig te zijn met activiteiten. Even aan iets anders denken of helemaal nergens aan denken. Alles even loslaten en ontspannen bezig zijn. Mijn man gaat de tuin in en laat zichzelf op, door creatief bezig te zijn met hout werken. Die tijd geef ik hem graag omdat ik weet hoe belangrijk dit voor hem is. Waarschijnlijk zal hij niet stoppen met zich zorgen maken, maar het is wel van belang dat hij zo nu en dan niet bezig is met afspraken regelen en zorgen voor. Zo belangrijk om samen echt goed te praten, gevoelens te delen, oplossingen te bedenken en alternatieven te zoeken. Kijk naar het geen jullie samen en met elkaar kunnen doen. Geniet van momenten dat het leuk is. Maak samen plezier. Blijf de humor behouden. Plan een rustdag in. Blijf vooral samen delen en elkaar lief hebben. Zo hebben wij het gedaan.
Ik wens jullie sterkte bij alles wat jullie doen. Lieve groet van Lieky van der Velden
Blog 37
Afscheid van mijn borst.
Mijn borsten staan voor vrouwelijkheid en schoonheid. Ik heb ze al jaren en ben aan beiden gehecht.
Om nu afscheid van 1 van mijn borsten te nemen voelt onwerkelijk.
Ik kan mij hier niet op voorbereiden hoe dit emotioneel voor mij zal zijn. Lichamelijk en psychisch heeft het veel impact op mij.Eerst zag ik het als een verminking en had alleen al bij het woord verminking gruwelijke gedachten. Dat maakte mij verdrietig en bang. Bang voor het beeld en de toekomst.
Tot dat ik dacht “Ik moet leren op een andere manier hier naar te kijken want zoals ik het nu zie, doet mij geen goed.Ik bedacht mij,Ik kan het ook zien als, dit litteken is het symbool van ik leef nog. Van verder kunnen met leuke dingen doen. Van nog steeds bij elkaar zijn. Van genieten van zelf kleine dingen. Van onze kinderen en kleinkinderen onze familie en vrienden. Van onze toekomst.Ik heb nog voor de operatie een gips afdruk laten maken van mijn 2 borsten. Die ga ik bewerken als een keramiek kunststukje. Een mooie herinnering.
Deze gedachten bevallen mij veel beter. Hier kan ik goed mee omgaan.
Vooraf.
Ik had inlichtingen gekregen en was vooraf al naar de winkel geweest om een speciale bh te kopen die ik na de operatie dringen nodig zou hebben. Deze bh met een losse vulling zou ik 4 a 5 weken dag en nacht heel strak moeten omdragen. Na deze weken is er een andere speciale bh met prothese die ik de rest van mijn leven moet dragen.
Ook piama,s gekocht met aan de voorkant knoopjes is een stuk makkelijker.
De operatie.
Vanaf december 2016 kreeg ik het oordeel te horen, “Mevrouw uw heeft borstkanker en die borst moet eraf” Na de 19 chemokuren in 7 maanden tijd, zou ik in augustus geopereerd worden. Een lange tijd om je hierover druk te maken en hierop voor te bereiden is lastig en heel moeilijk.
In de maanden die ik vooraf te gaan had schoof ik met regelmaat de gedachten uit mijn hoofd. Maar niet te vermijden is dan toch de tijd aangekomen. Ik was vooraf al vreselijk nerveus.
Ik probeerde mij maar aan de gedachten over te geven van je kan het niet veranderen en het zal moeten gebeuren. Geef je maar over aan de artsen die weten wat ze doen en de verplegers zullen mij goed verzorgen. Dat probeerde ik zo veel als mogelijk te denken om mijzelf iets rustiger te maken. Maar de zenuwen en de angst giert als een opgejaagd dier door mijn lijf en blijf aan mijn zijde. Met regelmaat moest ik tegen deze gedachten ingaan. Want ik wist wel angst gedachten is een negatieve spiraal die mij alleen maar omlaag zal trekken en mijn eigen gedachten willen overnemen. Dat wilde ik niet toelaten. Ik wil ook geen slachtoffer zijn maar leren om sterk te zijn en beter hiermee om te gaan.
Wat mij erg is opgevallen.
Er zijn steeds andere mensen waar je mee te maken krijgt in het ziekenhuis voor onderzoek en informatie voor je hebben. Al die vreemden dat voelt niet echt beschermt en vertrouwd aan. Het zou mooi zijn als er een begeleider zou zijn die je door het hele proces heen begeleid. Maar helaas dat was er niet. Ik moest het doen met dat gene dat er voor ons was. Info krijgen en thuis zelf verwerken.
Zo was het ook op de dag van de operatie. Wij moesten op 16 augustus al heel vroeg in het ziekenhuis aanwezig zijn. Om kwart over 9 werd ik opgehaald omdat ik om kwart voor 10 opereert zou worden. Nu moest ik afscheid nemen van mijn man Lei.
Door lange gangen werd mijn bed geschoven die herkende ik vanuit mijn nachtmerries want die dag als deze heb ik vaker doorgemaakt in mijn gedachten.
Op een andere zaal werd ik voorbereid op hetgeen te gebeuren staat. Telkens werd ik weer alleen gelaten om even te wachten op de voorbereidingen. Ik bleef alleen achter met gedachten die maar niet wilde ophouden. Mijn lichaam bibberde van de zenuwen, emoties en angst.
Opeens staan ze met 4 verschillende mensen om mijn bed ik zou een spuit in mijn borst krijgen die zou voorkomen dat ik achteraf na de operatie veel langer geen pijn zou hebben. Het was geen prettige ervaring maar het zou mij achteraf veel minder pijn bezorgen. Weer werd ik alleen gelaten want het spul had tijd nodig om in te werken.
Ik dacht nog nu kan het niet lang meer duren voordat het werkelijk gaat beginnen. Ik hielt mijn linkerborst voor de aller laatste keer stevig vast. In gedachten nam ik afscheid van mijn geliefde borst. Raar gevoel. Vanaf nu zal het nooit meer hetzelfde zijn.
Plots werd de gordijn verschoven en enkele mensen staan om mij heen en kijken mij aan. Mij werd gevraagd om op een ander bedje dat naast mij werd geschoven mij te verplaatsen. Daarna werd ik verplaats naar de operatie kamer. Nog meer vreemde mensen om mij heen. Het wordt helemaal overgenomen. Ik was overgeleverd aan deze kundige mensen. Ik kon alleen nog hopen dat alles goed zal gaan.De ene persoon nam mijn arm en was bezig met bloeddruk meten, de andere deed mij een haarkapje op. Iemand anders knelde iets aan mijn dikke teen en weer iemand anders vertelde mij hij gaf mij een infuus. Een jongeman die mij een neuskapje op deed vroeg mij rustig ademhalen een lieve rustige stem vertelde mij ik zou gaan slapen. Welterusten. En weg was ik…………….De operatie zelf duurde 2 uur. Mijn man Lei werd door de chirurg op gebeld dat alles goed was verlopen. Dat was wel fijn om te horen voor Lei. Hij mocht mij over enkele uren komen bezoeken ik moest eerst uitslapen van de narcose. 4 uur later werd ik weer terug gebracht op mijn kamer. Lei was al aanwezig. Ik was nog erg moe en viel steeds weer inslaap en voelde ook dat ik niet helemaal bij was. Maar ik was blij dat het eindelijk achter de rug was en dat alles goed was gegaan.De dag na de operatie mocht al alweer naar huis.Normaal moest ik 5 dagen in het ziekenhuis blijven na zo’n operatie maar alles veranderd tegenwoordig. Thuis was ik erg moe ook door de pijnstillers natuurlijk en alle indrukken die ik lichamelijk en geestelijk moest ondergaan. Ik voelde aan alles dat mijn lichaam en geest aan het verwerken was wat er allemaal met mij gebeurt was. Ik liet dit ook toe en verzette mij nergens tegen. Ik wist dat ik enkele dagen moest toegeven aan rusten en rustig aan doen. En dat deed ik ook. De pijn voelde ik pas vanaf zondag en die valt mee.
Er komt iedere dag een jongeman van thuiszorg die mijn wond en drain zou bekijken en verzorgen. Dat ging prima. Ik knapte zienderogen op. Ook omdat alles goed bleef gaan.
Vandaag na 5 dagen mag de drain eruit. Dan heb ik ook iets meer beweging vrijheid.Mijn litteken is een verminking maar zo zie ik niet meer, maar als het symbool van verder leven. Verder genieten van alles mogelijke in ons leven. Onze kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden.Ik wil iedereen bedanken die een speciale bootschap aan ons gaven, wenskaarten stuurde, kaarsjes die gebrand werden, bloemen die we gestuurd kregen en telefoontjes, sms-jes en persoonlijke berichtjes op Facebook die wij ontvangen hebben om ons te laten weten dat ze aan ons dachten en lieve wensen brachten.
Wij zijn nu begonnen aan ONZE GESCHONKEN JAREN !!! Mogen die nog heel lang en goed verlopen. Lieve groet van Lieky van der Velden.
Blog 38
Wij hebben geweldig goed nieuws mogen ontvangen. Wij hadden een week na mijn operatie een afspraak bij de chirurg. Hij zou ons mededelen wat de uitslag zou zijn van het borstkankeronderzoek in het laboratorium over het kankergezwel die ze uit mijn borst hebben verwijderd………..
Nou zei de chirurg “ Een beter nieuws in het leven kan u niet krijgen” “Er is GEEN kanker meer gevonden in de borst die bij u is verwijderd”
Wij waren eerst een beetje verbaast, want dit hadden wij niet verwacht. Maar die glimlach op het gezicht van de chirurg liet ons beseffen dit is geweldig goed nieuws!!!
Wij bedankte hem hartelijk en trakteerde onszelf in het restaurant in het ziekenhuis op cappuccino en een groot stuk taart.Toen we thuis kwamen heb gelijk iedereen opgebeld vooral omdat ik het mijzelf dan ook hardop hoorde vertellen. Ik hoef helemaal niet te vertellen dat iedereen aan de telefoon ook heel blij voor ons is. Avonds gingen wij met onze kinderen en kleinkinderen uiteten om het goeie nieuws te vieren en te toosten op HET LEVEN. Die glimlach ging niet meer van ons gezicht.Na al die 8 maanden van ellende, onzekerheid en grote dreigende angst die een dodelijke ziekte met zich mee brengt en die ons dag en nacht begeleide, komt deze prachtige bootschap “Er is geen kanker meer” Ja, klopt een beter nieuws kunnen wij in ons leven niet meer krijgen.
Geweldig!! Ik wil het van de daken schreeuwen. Hahahah wat zijn we blij !!! Ja, de geschonken jaren zijn die dag begonnen. Hopelijk mogen die nog heel lang duren.Dit goeie nieuws wens ik iedereen.
Je ziet alles is mogelijk. Er is niets zo veranderlijk als het leven zelf. Geef vooral je moed niet op.
Lieve groet van Lieky Van der Velden
Blog 39.
……….Leven met iemand met de ziekte kanker ………..
Samen verder wanneer je partner beperkt is door de ziekte kanker. Hoe ga jij en je partner hiermee om?Het is een vraag die bij iedereen vroeg of laat door het hoofd schiet. Natuurlijk verandert het leven. Er is in het leven van voor- en van nadat het ziek-zijn ontstaan is. De omslag komt met een grote schok. Van het ene moment op het andere is alles anders.
Er komt veel op je af en je moet veel leren.
Je moet nu eenmaal je energie gaan verdelen. Waarschijnlijk heb je dat voorheen nooit hoeven doen. Nu moet je het leren om je zelf te beschermen. Het kan dan ook een valkuil zijn.Leven met iemand met de ziekte kanker is fysiek zwaar maar is zeker ook psychisch voor beiden een flinke belasting.
Je partner krijgt er ongevraagd een hele verantwoordelijkheid bij.Mijn man Lei, gaat bij elke afspraak en onderzoek en chemokuur met mij mee. Hij verzorgde mij met welke medicamenten ik op de chemo-dagen wel moest innemen.
Hij heeft van begin af aan een extra infomap aangemaakt waar hij steeds alle info en veranderingen en datums en voorgeschreven medicamenten in bij hielt. Al de kilometers afstand die wij maken bijgehouden voor terugname van het CZ. Anders verlies je al gauw het overzicht, wat waar en wanneer heeft plaats gevonden. Zo hoef je niet eens te proberen om alles te onthouden, het staat dan in een schrijft en hoef je het maar na te lezen als je het nodig heb. Een tip, neem je infomap steeds mee als je afspraken hebt en schrijf van te voren de vragen op voor je arts.
Merk jij aan je lichaam dat er iets niet klopt bv als je met de chemotherapie bezig bent, wacht niet langer bel naar het ziekenhuis op want zij zijn er voor je om je te helpen. Het is niet nodig erger te leiden dan dit alles al met zich meebrengt.Je nieuwe andere leven vraagt om de nodige aanpassing.
Het oude leven voortzetten? Nee, dit is een totaal ander leven.
De veranderingen die plaatsvinden, opnieuw leren omgaan met de beperkingen is noodzakelijk. Niet alleen jij zelf, maar ook je partner moet een weg zien te vinden in een veelheid aan beperkingen en daarmee leren omgaan, evenals trouwens de naaste familie en vrienden. Het aller belangrijkste is dat jullie twee samen door deze moeilijke tijd gaan. Samen sta je sterker. Toch?Het gaat natuurlijk om meer dan een beperking. De beperkingen die wij ervaren hebben. Ik heb wat voorbeelden op een rijtje gezet.
– ineens in de medische molen
– veranderde relatie; minder gelijkwaardig
– elkaar in een andere situatie leren kennen
– andere taken krijg je erbij
– oplossingen blijven zoeken
– hulp en info zoeken
– thuisadministratie (infomap)op orde brengen en houden
– begeleidende taken
– hoe staan wij tegenover andere personen
– Wat ga je andere personen vertellen en wanneer
– leren omgaan met mijn beperkingen
– leren incasseren
– minder eigen ruimte
– gedragsveranderingen
– rekening houden met overprikkeling
– rekening houden met vermoeidheid
– veranderde seksualiteit
– voorkom eenzaamheid in de relatie
– laat je partner niet alleen aan de zijlijn meekijken.
– verwerking van verdriet
– omgaan nieuwe emoties
– meer letten op eigen veiligheid en info
– leren omgaan met je angsten
– leren omgaan met verlies
– je energie verdelen
– nieuwe informatie verwerken
– nieuwe informatie doorgeven aan sociale omgeving
– misverstanden ophelderen
– sociaal meer geïsoleerd raken
– naast partner ook mantelzorger zijn
– overbelasting
– zorg voor eigen gezondheid
– leren luisteren naar eigen behoeften
_ afscheid nemen van mijn borst
Waarschijnlijk past er veel meer in dit rijtje. Veel zorgen en problemen hangen samen of gaan ergens in elkaar over. Vooral in de eerste periode staat veel in het teken van veel afspraken veel info veel onzekerheid,angst,twijfels,verdriet,onmacht, onbegrip,boosheid slapeloze nachten, machteloosheid en agressie en ziek-zijn…..en…en….en. Ik was de eerste 5 maanden erg ziek van de chemo. 100% was voor mij te zwaar. 2 keer werd ik opgenomen in het ziekenhuis met uitdroging, uitputting, zwakte en in en korte tijd 8 kg afgevallen. Uiteindelijk zijn de artsen bij 50 % chemo uitgekomen. Daar werd ik toch wel ziek van maar die kon ik aan.
De borstoperatie staat voor de deur. Hoe ga ik daarmee om.Ik neem bewust afscheid van mijn borst. Je hoopt dat het allemaal goed komt, maar soms is de hardnekkige angst over de onzekerheid wat zo’n dodelijke ziekte met zich meebrengt en zich aan je opdrinkt. Het zal blijken dat het erg moeilijk is sterk staande te blijven en je zelf trouw te zijn. De veranderingen zullen er altijd blijven en dat het dus beter is die veranderingen te integreren in je leven. Op een andere manier naar jezelf en jullie situatie te kijken en te leren leven met vallen en opstaan.
Wat mij heel goed geholpen heeft is, leef zo bewust mogelijk. Dat betekend, let op jezelf op je denken en je doen en laten.Je gedachten zijn ook jouw krachten. Je gedachten kunnen je maken en breken. Dus blijf allert op je denken. Het gevaar is een negatieve spiraal die je langzaam omlaag zal trekken. Blokkeer negatieve gedachten. Geef ze geen voeding door er aandacht aan te besteden.
Bekijk het van dag tot dag en van de afspraak naar de volgende afspraak. Verder kijken dan dat heeft ook geen zin. Je kan voorlopig niets anders doen.
Geef je lichaam en je geest veel rust. Rust en stilte geeft je energie. Dat is de basis. Van daaruit is het mogelijk de dag te beginnen zonder stress. Verdeel je energie over de hele dag. Maak uitstapjes, uiteten of bezoekjes of visite laten komen. Maak ook leuke gezellige dagen met elkaar, blijf lachen samen en wees lief voor elkaar. Maak geen dubbele planningen dat is toch te veel. Accepteer dat wat er is. Blijf goed op jezelf letten en neem het voor jezelf op, als je voelt het gaat niet meer vraag hulp aan je partner en je arts, in de meeste gevallen kunnen die helpen. Probeer je leven zo aan te passen dat je zo veel als mogelijk dingen blijft doen die je al voor je ziek-zijn deed. bv, als jij je goed voelt je huishouden zelf blijven doen. Dat leid je af van zorgen en je blijft in beweging.Niet op de bank blijven liggen en niets doen. Blijf jezelf bezighouden. Je mooi opmaken je pruik op en leuke kleren aandoen. Blijf er zorg voor dragen dat je aantrekkelijk bent voor je zelf en je partner.
Het grootste dilemma ben je zelf
Tussen het moment waarop de uitspraak zijn intrede deed en het moment waarop het nieuwe leven daadwerkelijk is begonnen, staan veel twijfels en angsten in de weg. Je verandert niet zomaar zonder dat het consequenties heeft voor je leefomgeving. Het is makkelijker om jezelf te veranderen dan iemand anders. Er komen vragen op, er ontstaan schuldgevoelens; waarschijnlijk onterecht.
Voor welke keuzes kom je te staan?
Is er wel iets te kiezen?
Kun je je oude leven als partner weer oppakken?
Mag je je oude leven als partner weer oppakken? Heb je nog wel iets om voor te dromen?
Moet je je als partner van wel aanpassen aan de veranderde omstandigheden?
Het zijn vragen die niet zomaar te beantwoorden zijn. Er staan vele dilemma’s in de weg. En het grootste dilemma ben je misschien wel zelf, met je twijfels en je schuldgevoelens.
Op mijn Blog 36 kan je verder lezen. https://www.facebook.com/Lotgenoten-met-kanker-45676964466…/
Het kan zelf zo zijn dat jij als mantelzorg jezelf onderweg gemakkelijk kan verliezen. Vooral bij langdurige zorg.
Dat kan op termijn tot overbelasting en frustraties leiden. Daarom is het belangrijk om je eigen gewoonte te blijven doen. bv je sporten je creatieve bezigheden, hobby’s of momenten van alleen zijn of bezoekjes met vrienden.
Mijn man Lei heeft dit nodig, hij kan zich uitleven in zijn creatieve bezigheden. Even nergens aan denken, niet bezig zijn met zorgen van en voor. Ik heb hem daar nooit in belemmert. Juist in gestimuleerd.
Aandacht vragen voor jouw situatie is niet egoïstisch. Wie goed voor zichzelf zorgt, is beter in staat zorg te geven. Hij is niet alleen mantelzorg. Hij is een gezonde man met gezonde behoeften, verlangens en gevoelens over begrip, geduld, knuffelen en sex. Maak ook deze thema’s bespreekbaar. Zoek samen naar een oplossing voor beiden. Op mijn Blog 36 kan je verder lezen. https://www.facebook.com/Lotgenoten-met-kanker-45676964466…/
En ook over “Je partner voelt zich vaak machteloos”
Praktische bezwaren zijn uit de weg te ruimen. Natuurlijk mag er voor de partner iets te dromen overblijven. Zij /hij heeft te maken met specifieke problemen die nog bovenop de zorg komen.
Lastiger zijn de dilemma’s waarover je niet zo gemakkelijk kunt spreken met de mensen in je omgeving. Wij hebben zelf ervaren dat ik negeert werd. Dat voelde niet leuk aan. Maar ik heb er wel begrip voor. Dat mensen bang zijn om je aan te spreken en over je ziekte/kanker te spreken. Bang wat ze te horen krijgen. Er zijn mensen die denken misschien, als je bezig kanker hebt ben je bezig met dood gaan. Ik wilde hier een verandering in brengen en sprak bij de eerste beste gelegenheid de mensen zelf aan. Ik liet ze weten dat ik op een goeie manier met deze ziekte om ging en dat ik niet bezig was met doodgaan. Ik hield dan de gruwelijke ervaringen voor ons zelf. Daar hebben de mensen niets aan. Juist daar zijn ze bang voor. Na ons gesprek was de opluchting voelbaar.
Er rust nog altijd een taboe op vraagstukken die gaan over je relatie met de getroffene, of over seksualiteit. Wanneer de situatie voor je gevoel onleefbaar wordt, vind je als partner misschien weinig begrip in je omgeving. Er is moed voor nodig om te spreken over de dingen die je onzeker maken. Kun je nog wel op je eigen gevoel vertrouwen, terwijl de mensen om je heen een andere mening en een beeld over de ziekte hebben? Je eigen twijfels kunnen je behoorlijk in de weg zitten. Feit blijft dat het leven van beide is veranderd en dat die verandering niet zonder aanpassingen kan. Door dat onder ogen te zien, maak je jullie situatie een stuk makkelijker.
Wat wij voor elkaar hebben gedaan is, lief zijn voor elkaar, geduld en begrip tonen. Veel met elkaar praten over je gevoelens, angsten en emoties die je meestal overdonderen. Blijven praten, blijven luisteren en en vooral samen oplossingen blijven zoeken.
Er bestaat geen lift in dit traject om het allemaal maar wat sneller te doorstaan, je moet de trap nemen tree voor tree dat hebben wij ook gedaan.
Lieve groet van Lieky van der Velden.
GEDICHT/GEDACHTEN
Als ik in de spiegel kijk.
Voorzichtig kijk ik naar mijn spiegelbeeld.
Vertwijfeld opzoek naar mijn eigen IK.
Ik beken, kan mij hier niet in herkennen.
Ben ik mijzelf kwijt?
Geen tekens meer in mijn gezicht,
Wenkbrauwen nog wimpers meer.
Deze tekent toch mijn aangezicht.
Zodat ik mij kan herkennen,
Als ik in de spiegel kijk.
Toch weet ik wel, dit ben IK.
Maar ik zie een vreemd gezicht.
Mijn ogen lijken nu stille getuigen te zijn.
Deze zeggen niets en stralen niet,
Ook dat zijn ze kwijt.
Dagen gaan voorbij.
Iedere keer ben ik opzoek, als ik in de spiegel kijk,
Ben ik mijzelf nog steeds kwijt.
Op zoek naar herkenning.
Kan er maar niet aan wennen,
Is het dan nu voorgoed voorbij.
Wat is mij aangedaan.
Vele weken zijn aan mij voorbij gegaan.
Zonder dat ik even ben stil blijven staan.
Nog steeds word ik begeleid,
Door een vreemde die naar mij kijkt.
Als ik in de spiegel kijk, wil ik die blik ontwijken.
Helaas valt dit niet te vermijden.
Ogen die mij aankijken,
Gevuld met tranen en in stilte lijden.
Maanden zijn voorbij,
Ben alleen druk bezig geweest,
Chemotherapy en bestralingen een gruwelijke strijd.
Mijn borst ben ik nu kwijt.
Het verschrikkelijk jaar is bijna voorbij.
Langzaam …………heel langzaam kom ik tot rust,
Vol ongeduld, kijk ik naar mijn haar het komt terug.
Wenkbrauwen en wimpers,
Tekenen een glimlach op mijn gezicht.
Nu stralen ook mijn ogen weer die ik zo lang heb gemist.
Als ik nu in de spiegel kijk,
Zie ik een vriendelijk gezicht.
Die mij zeggen wil,
“Hallo Lieky, kijk naar mij, IK ben het weer.
Zo hoort het te zijn, als ik in de spiegel kijk.
Oktober 2017
Geschreven door Lieky van der Velden.
Schilderij gemaakt door mijn zoon Roy.
Blog 40.
Bewust omgaan met je lichaam en je geest.
Wil je veranderen heeft dit geduld, inzicht en tijd nodig. Wees je ervan bewust dat je zelf veel kan doen. Het maakt ook niet uit waar je begint, als je maar aan de gang gaat. Bewust leven is kiezen voor jezelf. En dan ben je geen egoïst. Dat komt ook ten goede voor een ander. Denken en werken aan je eigen bewustwording. Je moet je bewust worden van je geest, je lichaam en je energieën. Hoe moet je het aanpakken om jezelf weer in evenwicht te brengen en te leren focussen. Alert zijn op je denken, je gevoel, je overgevoeligheid en je doen en laten. Dat is wel nodig om stukje bij beetje weer contact met jezelf te krijgen. En het vertrouwen in jezelf terug te krijgen. Je lichaam en geest beter leren kennen heb je stilte en rust nodig. De stilte en de rust leert je te luisteren en te voelen naar je geest en lichaam dat geeft je geduld om rustig te worden om zo te relativeren en te ontspannen. Ontspanning is ervoor om geestelijk en lichamelijk tot rust te komen en jezelf weer in evenwicht te brengen.
Ontspanning heb je nodig om te kunnen leren het gevoel van je gespannen spieren te herkennen en vervolgens te ontspannen. Dat is iets wat je moet leren. Als het niet weet kan je dit ook niet voor jezelf doen. Met gespannen spieren in je lichaam te blijven zitten kan niet goed zijn voor je lichaam. Ook niet voor je geest.
Als je rust brengt in je geest je denken, dan kan je rustig blijven en iets beter relativeren. Dat lukt niet met een verwarde geest. En die is nu eenmaal verward als je lichaam en geest uit evenwicht zijn. Dus ik adviseer vraag hulp aan iemand die je leert te ontspannen. Daarbij leer je zoveel meer wat je kan gebruiken in je verdere ontwikkeling.
Ontspanningsoefeningen zijn goed voor ieder mensen maar zeker voor mensen die voor welke reden dan ook uit het evenwicht zijn. Natuurlijk is alle begin moeilijk maar resultaten zal je op langere termijn bereiken.
Probeer het uit. Ik wens je succes.
Lieve groet van Lieky Van der Velden.
Blog 41 Hoe ga je om met stress?
Als je lichaam niet gezond is en je vaak emotionele reacties hebt op het gedrag van anderen, van je omgeving, dan is het tijd om te leren hoe je greep kunt krijgen op je innerlijke emotionele-lichaam.
Bij het omgaan met stress is het wezenlijk je te realiseren dat zowel positieve als negatieve stress uiteindelijk resulteren in gif in je lichaam.
Door bewust rust te nemen b.v door ontspannen en meditatie. Dat leert je relativeren. Zo sta je bewuster in het leven van alle dag.
Juist in ons huidige zieke tijd is het zeer wezenlijk om regelmatig tijdens de dag, afspraken te maken met de belangrijkste persoon in je leven. Namelijk jezelf. Je lichaam heeft zowel fysiek voedsel ( eten en drinken) als mentaal voedsel (rust en ontspanning) nodig.
Niet iedereen is zich ervan bewust welke invloed zijn gedachten heeft op zijn gezondheid.
Realiseer je dat stress, negatieve gedachten en angst een verschijnsel is dat in je leven met je mee lift. Je negatieve gedachten en je angsten gaan het stilletjes van je overnemen. Worden zo steeds lastiger er mee om te gaan. Stress zorg er weer voor dat je meer geprikkeld bent en overgevoelig raakt. Al snel zit je in een soort cirkel van geprikkeld van en door, daardoor gestrest en daar raak je weer door geprikkeld enz, enz.
De uitdaging zit hem in het vasthouden en doorzetten van die verandering.
Het is een kwestie van weten en doen. Zorg dat jij je gedachten en je doen en laten onder controle hebt.
Het zal je helpen te geloven in dat het mogelijk is dat jij voor jezelf veel kan doen.
Probeer in elke situatie kalm te blijven. Laat gerust even je frustratie toe en laat het daarna bewust weer los, want het helpt je niet. Alleen als jij kalm bent kan je rustiger relativeren en overzien wat op je afkomt. Als jij kan zien aankomen wat op je afkomt kan je anders reageren. En raak je niet overstuur door een gebeurtenis wat je overvalt. Je kan sneller reageren en relativeren. Net alsof je de stress een stapje voor bent.
Leven met stress is moeilijk of je nu gezond bent of ziek. Dus als je het kan verminderen is dit beter voor je. Neem je rust, doe niet alles op een dag, zoek vaker de stilte op. Let op dingen en situaties die je prikkelen. Zoek daar een oplossing voor. Blijf wel bezig maar met maten. Let op jezelf welke maat voor jou werkt.
Ga liever niets ondernemen waarvan je van te voren al weet, dat je niet uitgerust genoeg bent. Kies liever voor jezelf en rust eerst. Anders is het een ophoping van. Als jij in de gelegenheid bent om mindfulness te doen het zal je zeker helpen om jezelf te helpen.
Ik wens je succes bij alles waar je mee bezig bent.
Lieve groet van Lieky van der Velden.
Blog 42.
Een oefening voor die personen die een gesprek moeten aangaan of een ontmoeting hebben en er eigenlijk tegenop zien, daardoor voel jij je misschien onzeker, onrustig en het maakt je nerveus. Dan zou je deze oenig kunnen proberen.
Het is goed voor je zelfzekerheid als je deze oefeningen van te voren doet. Als jij zelfzekerder bent geeft je dit een goed gevoel. Als jij al met een goed gevoel op de persoon afstapt, zal het gesprek veel beter verlopen. Is goed voor je eigenwaarde. Dus voordat je met de persoon gaat praten, oefen dit enkele dagen van te voren………..zonder je even af zodat je alleen bent en je beter kan concentreren……….
Ga met beide voeten stevig op de grond staan. Voel je voeten de grond raken. (blote voeten) Concentreer je op je voeten en benen. Stel je voor jij bent een boom je hele bovenlijf is de stam van de boom. Je armen zijn de takken en je benen en voeten de wortels die stevig in de grond zich vast zetten.
Concentreer je hier op probeer het zo duidelijk mogelijk te voelen. Het is een oefening die je meerdere keren en zo lang mogelijk moet uit oefenen. Hoe duidelijker jij je dat kan voorstellen des te duidelijker jij dat zult voelen. Hoe steviger de boom is hoe steviger jij staat en dat voelt, hoe steviger jij tegenover die persoon komt te staan.
Als het goed is zal jij heel zelfzekerder overkomen en zal jij je niet gauw door iemand anders laten beïnvloeden of omver duwen.
Belangrijk is dat die andere persoon ook zal merken dat jij beter in je schoenen staat, dat je zelfzekerder bent. Daardoor kan zelfs het gesprek en de relatie anders verlopen.
Oefen zo veel als mogelijk het kan je op vele manieren helpen om zelfzekerder over te komen. Ik heb het voorbeeld genomen van, als jij een gesprek moet aangaan waar je tegenop kijkt. Dat kan natuurlijk ook als jij op je werk een situatie hebt of als jij onderzoekingen moet onder gaan waar je nerveus en onzeker voor bent. Of als je een examen hebt op school of rijbewijs. Een gesprek met je partner of vrienden en familie. Of de gemeente of andere situaties.
Deze oefeningen kan jij de rest van je leven oefenen en in iedere situatie gebruik van maken. Ik weet uit ervaring dat het helpt. Probeer het eens uit. Kopiëren en bewaren.
Ik wens je succes.
Lieve groet van Lieky Van der Velden
Blog 43
Een van de belangrijkste lessen die ik ooit heb moeten ervaren is stilte, ontspanning en meditatie.
Meditatie en ontspanning in stilte, meditatie geeft rust in je hoofd. Stilte is de voeding voor je geest je denken. Innerlijke rust geeft ontspanning en evenwicht in lichaam en geest.
Wij denken en voelen in op alles wat er in ons innerlijke leven gebeurt. Meestal is er dan ook gelijk een reactie aanwezig. Trainen om je gedachten in het hier en nu te brengen en te houden.
Geregeld mediteren veranderd je hersenen. Meditatie geeft je innerlijke rust en geduld zo krijg je een betere verbinding met jezelf. Natuurlijk is alle begin moeilijk maar resultaten zal je op langere termijn bereiken.
Je lichaam is niet je vijand omdat het niet perfect is.
Bewust zijn over je doen en laten je gedachten en je daden. Door actie komt reactie. Ervaringen in je leven brengt veranderingen te weeg. Wij hebben graag controle over ons leven echter hebben we geen controle op wat er gebeurt, wel op hoe we hiermee omgaan.
Meditatie en rust en stilte is voeding voor lichaam en geest.
Het geeft je veel minder stress en angst en het is bijna goed voor alles. Net als goed ademhalen en slapen. Het leert je aandacht geven voor het hier en nu te hebben. Daardoor zal je eerder onverwachtse dingen op je afkomen en ben je niet snel van je stuk te slaan als de man met de hamer jou een bezoek brengt. Dit is iets wat jij voor jezelf kan doen om veranderingen in je situatie en je leven te brengen.
Het geeft goede resultaten bij het oplossen van verdriet en stress in je bestaan. Bij het herstellen van gezondheid en bij het bewerkstelligen van innerlijke rust. Leven vanuit verantwoordelijkheid. Wat je kunt creëren, beheersen of veranderen vanuit je eigen inspanningen en wilskracht bepaalt de omvang van de werkelijkheid. Het bewijs heb ik zelf meegemaakt. Ergens had ik het gevoel dat er iets tussen mij en mijn geluk instond. Dat iets was nog vaag, soort van stress , angst, nerveuze spanningen. Vaak denkt men, en dat had ik ook, dat je ermee moet leven. Dat gene wat je weerhoudt om werkelijk gelukkig te zijn verstop je ergens in je geest en je vermijdt het zorgvuldig. De vernietigende uitwerking ervan op je leven is maar al te duidelijk. Ik heb het een en ander met veel zorg, aandacht en doorzettingsvermogen weten om te zetten. Herschapen her creëren en intrigeren in mijn leven. Ik weet dus dat het mogelijk is te herscheppen van het geen wat voor jou moeilijk is. Ik had voor mijzelf een belangrijk doel. Ik wilde mijn leven verbeteren. De schade die de ziekte heeft achter gelaten blijf in herinnering.
Het is mogelijk om er anders mee om te gaan daardoor een beter leven te hebben.
Oefeningen van je denkwijze en inzichten te herscheppen dan kan jij net als ik een andere draai aan je leven geven.
Ik wil alleen duidelijk vertellen hoe ik het leven heb aangepakt om er een positieve draai te geven. Misschien zie jij dit als een voorbeeld hoe jij het ook kan aanpakken.Vraag jezelf eens de vraag, “ Hoe gaat het nou echt met mij? Hoe voel jij je? Wat voel je eigenlijk? Hoe zou je het anders kunnen doen? Belangrijke vragen over en voor jezelf. De belangrijkste persoon in je leven, dat ben jijzelf.
Ik wens je begrip en sterkte. Lieve groet van Lieky van der Velden.
Blog 44
Houd niet vast aan teleurstellingen in je leven, woede, angst of pijn. Ze stelen je energie en houden je weg van verbeteringen.
Loslaten:
En loslaten betekent niet letterlijk ‘je handen ervan af trekken’. Loslaten heeft alles te maken met vertrouwen. Andersom geldt dus ook dat controleren gebaseerd is op angst. En niemand wil leven op basis van angst, toch?
Loslaten is, niet mijzelf losmaken.
Loslaten betekent, niet meer alles willen regelen.
Loslaten betekent niet ontkennen.
Maar aanvaarden.
Loslaten is niet het verleden betreuren.
Maar groeien en leven naar de toekomst.
Loslaten is minder angst en meer liefhebben.
Maar hoe doe je dat dan, loslaten? Hieronder een paar tips, die je misschien kunnen helpen om het ingesleten patroon van controleren, of terugkerende negatieve gedachten en gevoelens, te doorbreken en te oefenen in toelaten.
Word je bewust van je gedachten. Dat is je controle centrum. Om eens bewust met jezelf te bekijken wat jij zo al denkt is het goed om eens alles op te schrijven wat er in je opkomt. Niet in discussie gaan met jezelf, niet relativeren, gewoon luisteren naar je gedachten en ze opschrijven.
Lees even later terug wat je hebt opgeschreven. Shocking? Dat is dus wat er in je hoofd allemaal gebeurt. Het zijn deze gedachten en gevoelens die (onbewust) je leven beheersen.
Bedenk dat het geen zin heeft om je boos of verdrietig te blijven voelen over dingen en situaties waar je geen invloed (meer) op hebt.
Hoe meer aandacht je ze blijft geven hoe meer ze zich zullen verankeren in je bewustzijn. Erken ze, maar als ‘oud zeer’ het is niet meer van ‘nu’.
Vervolgens ga je kiezen: wat wil ik loslaten? Ben een beetje mild voor jezelf. Geef je zelf de tijd, doe het stap voor stap.
Als je weet wat je los wilt laten is het een kwestie van experimenteren, zoeken naar de manier die voor jou het beste werkt.
Een oefening van loslaten die je kunt proberen:
– Laat de gedachten/gevoelens onder de douche, in het zwembad of in je bubbelbad letterlijk van je af stromen. Zie hoe ze verdwijnen in het putje en voel je schoon en licht.
Water heeft letterlijk fysiek reinigende eigenschappen, maar ook op energetisch gebied verricht het wonderen. En elke gedachte of elk gevoel bestaat uit trilling, energie.
– Vraag jezelf: wat heb ik aan deze gedachte/dit gevoel? Helpt het me verder? Wat levert het me op? Als het niets positiefs is, kun je de gedachten makkelijker loslaten: het brengt je immers niets goeds.
– Verzet je gedachten. Denk aan iets leuks, ga naar buiten, onderneem iets nieuws, ga wat doen. Ben opmerkzaam, herken het als zo’n negatieve gedachte de kop op steekt, maar blijf er niet in hangen. Elimineer het bij de wortel.
Natuurlijk zijn er nog vele andere manieren, probeer gewoon. Het belangrijkste is dat je leert herkennen wanneer je ‘vast’ zit in iets wat met loslaten gebaat is en daarnaar handelt. Dat je niet leeft vanuit angst maar vanuit vertrouwen. Dat je leert dat jij toch nog het een en ander voor jezelf kan doen.
Probeer het uit, ik wens je succes.
Lieve groet van Lieky Van der Velden.
Blog 45
Na mijn borstoperatie.
Meteen na de operatie kreeg ik een speciale bh aan met aan een kant een vulling. Deze bh had ik van te voren al gekocht. Het heeft voor een sluiting. Deze bh met een losse vulling moet ik 5 a 6 weken heel strak dag en nacht moeten dragen. Na deze weken is er een andere speciale bh met een aangepaste prothese die ik de rest van mijn leven moet dragen.
Tip ! koop pyjama,s met aan de voorkant knoopjes is een stuk makkelijker.Na dat ik uit de narcose was gekomen was de wond gelijk al dicht, geen verband meer om. Onder mijn armen waren 18 lymfklieren weggehaald. Het litteken gaat vanaf midden over mijn hele linkerborst die is weg, richting oksel. Aan eenstuk door dus 1 grote lange litteken-lijn.De dag na de operatie mocht al alweer naar huis. Normaal moest ik 5 dagen in het ziekenhuis blijven na zo’n operatie maar alles veranderd tegenwoordig. Thuis was ik erg moe ook door de pijnstillers natuurlijk en alle indrukken die ik lichamelijk en geestelijk moest ondergaan. Ik voelde aan alles dat mijn lichaam en geest aan het verwerken was wat er allemaal met mij gebeurt was. Ik liet dit ook toe en verzette mij nergens tegen. Ik wist dat ik enkele dagen moest toegeven aan rusten en rustig aan doen. En dat deed ik ook. Een beetje pijn voelde ik pas vanaf zondag en die valt mee.Er komt iedere dag een jongeman van thuiszorg die mijn wond en drain zou bekijken en verzorgen. Dat ging prima. Ik knapte zienderogen op. Ook omdat alles goed bleef gaan. Na 5 dagen mag de drain eruit. Doet geen pijn bij het verwijderen.Die bh moet ik dag en nacht dragen het kan er ook voor zorgen dat er zich geen operatievocht ophoopt in de verwijderde borst. Het lichaam moet dit verder zelf verwerken.
De confrontatie met mijn borsten.
Ik had mijn blote borsten nog niet gezien. Tijdens dat de thuiszorg mijn wond ging verzorgen keek mijn man Lei met hem mee. De bh ging af. Dat ziet er prima uit zei de verzorger. Ooh zei mijn man meteen dat valt mee er is geen bloed te zien en het is nergens een open wond. Kijk maar Lieky je kan best kijken het ziet er goed uit. Deze woorden zorgde ervoor dat ik keek. Het eerste moment was ik geëmotioneerd, tranen in mijn ogen zorgde ervoor dat ik niet veel zag. In mijn dromen en mijn gruwel gedachte was het eigenlijk erger. Maar toch, dit is de werkelijkheid hier moet ik het mijn leven lang mee doen. Enkele dagen later zag ik mijzelf voor eerst in de spiegel. Dan is het weer anders dan dat je van boven naar beneden naar je borst kijkt.
Wat een pijnlijk aangezicht.Ik vond het afschuwelijk om te zien. Ik kan het niet beter omschrijven als het is een verminking. Maanden van te voren was ik hier bang voor, om dit te moeten aanschouwen. Vanaf het begin dat mij gezegd werd mevrouw die borst moet eraf, had ik er ook angst en verdriet over. Tot dat maanden later ik tot inzicht kwam, ik wil hier geen verdriet meer over hebben. Ik kan, wil en moet er anders naar kijken.Doordat ik nu naar dit litteken kan kijken betekend ook, dat ik nog leef,
Dit bevalt mij beter en het is ook waarheid. Het symbool van verder leven.
Dat ik verder kan genieten van alles mogelijke in ons leven. Onze kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden. Vanaf dat ik deze gedachten had aangenomen en geïntrigeerd in mij heb ik er geen verdriet meer over gehad. Ik heb niet gekozen om kanker te krijgen maar ik kan er wel voor kiezen er anders mee om te gaan. En dat gebeurt allemaal in mijn gedachten.Dat wil niet zeggen dat ik nu niet zie dat het een verminking is. Nee, helaas niet.
In de ochtend word ik er steeds mee geconfronteerd omdat ik mijzelf dan blood in de spiegel zie. Maar omdat ik er nu anders tegenaan kan kijken heb ik er geen verdriet meer van. Ik ben er erg blij om dat Lei mijn man zo liefdevol met mij omgaat en mij er van kan overtuigen dat hij er geen moeite mee heeft dat ik er nu zo uit zie. Overdag ben ik netjes en vrouwelijk gekleed, opgemaakt en de pruik op en met die goeie bh is aan de buitenkant niets te zien dat ik een borst mis. Er is aan mij ook niet te zien dat ik een pruik draag. Dat helpt enorm bij het verwerken van en door te gaan met je dagelijks leven. Mij heeft het heel goed geholpen om op een normale manier mijn dagelijkse bezigheden in mijn leven voort te zetten. Niet bij de pakken blijven zitten en wachten wat er allemaal kan gebeuren. Je weet nu eenmaal niet wat er kan gebeuren.De mens lijd soms meer over hetgeen er in zijn gedachten allemaal afspeelt dan wat er werkelijk gebeurt.
Wordt vervolgd………………….
Lieve groet van Lieky van der Velden.
blog 46
Soms heb je van die dagen dan zit het niet mee. Ken je dat?
Dan voelt alles anders en heb je het gevoel jij zit jezelf in de weg.
Een verward gevoel treed op en dat maakt je bang, onzeker en prikkelbaar. Dan lijkt het als of jezelf niet de denker bent maar toe kijkt wat er allemaal in je hoofd en in je lichaam gebeurt. En om dat je niet meteen een antwoord hebt op wat er loos is met je, blijf je verwart en angstig achter.
Ik heb dit eens bij mij zelf onderzocht. Ik stelde mij de vragen. Wat is dit nu weer? Waar komt dat vandaan? Gaat dit nog weg?
Tijdens het onderzoeken van………kwam ik tot dit inzicht. Ik verklaar dit voor mijzelf en misschien is er herkenning in voor jullie.
Energie, hebben wij allemaal. Energie kan je besturen en verdelen over je lichaam en over de dag.
Energie, kan je gebruik van maken om goed te functioneren
en misbruik van maken om je energie te verbruiken en dan raak die energie op. Als je energie op is, ben jij uitgeput en futloos. Wachten op nieuwe meer energie heeft tijd en veel rust nodig. Daarom is het van belang dat wij goed omgaan met onze energie.
Als de lichaamsenergie niet in het evenwicht met de geest is, ben je uitevenwicht. Uit evenwicht is al een vreemd gevoel die je kan overmeesteren. Een vreemd gevoel geeft onzekerheid en daar word je geprikkeld door. Daar word je zenuwachtig van en de cirkel is rond want daar raak je van overstuur. En jij vraagt je af,
Potverdorie wat een rot gevoel,
Hoe kom ik hier vanaf?
Waar gaat het fout?
Hoe kom je aan meer energie?
Wat kan ik doen om mij zelf goed in evenwicht te houden?
Ik kom steeds op het zelfde uit. Veel ligt aan jezelf. Aan je denken, doen en laten. Er is ook maar 1 iemand die dit voor jou kan doen, en dat ben jij zelf. Niemand anders kan dit voor jou doen. Dit moet jij zelf in de gaten houden en voor jezelf willen doen. Jij moet dit voor jezelf over hebben om hiermee bezig te zijn. Om te willen veranderen.
Als jij merkt dat het niet werkt zo als je bezig was, breng dan een verandering in de denken, doen en laten. Probeer het uit of iets anders wel voor jou werkt. Wat je ook beslist, het heeft allemaal met jezelf te maken. Het komt altijd bij je zelf terecht. Ik hoop dat ik voor jou goed heb uitgelegd dat je er ook op een andere manier naar kan kijken en beslissen of dit iets voor jou is.
Je moet weer leren vertrouwen te hebben in jezelf. Dat kan je leren door te begrijpen dat jij op jezelf bent aangewezen.
Jij moet het doen. Als jij het begrijpt en veranderingen gaat toepassen met je denken en doen en laten ga je merken dat je sterker bent dan je eigenlijk van jezelf dacht. Dat geeft kracht. Zo leer je, van zelf je te houden.
Positief denken is niet genoeg. Concrete actie is nu nodig!
Elke mens is uitgerust met energie.
Wij hebben een vrije wil te kiezen van moment tot moment wat wij met onze energie doen of wij verder twijfelen en zullen afwachten of er misschien ergens een eenvoudigere manier is. Dat betekend niets doen. Die weg is een eenrichtingsweg die doodlopend is.
Alle gedachten zijn creatief. Jij bent zelf de denker en de schepper van je denken. Wat jij over jezelf denkt dat ben je ook. Als je denkt het is zo moeilijk , dan is het moeilijk. Als je denkt ik kan het niet, dan kan je het niet. Wat ben je dan aan het scheppen?
Ik wens je inzicht, geduld, doorzettingsvermogen en sterkte. Lieve groet van Lieky Van der Velden.
Blog 47
Een man schreef mij een pb en vertelde mij dat hij partner is van zijn vrouw met borstkanker.
Vroeg mij om een eerlijke reactie.
Zijn vraag is,
“Hoe kan ik mijn vrouw nog als een aantrekkelijke vrouw zien terwijl ze verminkt is en nog maar 1 borst?”Ooh, wat een keiharde vraag, was wel even slikken voordat ik antwoord kon geven………….Ik denk, als er genoeg liefde voor je vrouw is, zie je deze verandering anders.
Als jij je vrouw van begin af aan door deze ziekte uiterlijk ziet veranderen, geen haar meer op haar hoofd en gezicht, misschien ook afgevallen, ongerust en bang en onzeker, dan kan het zijn dat jij mee groeit in deze verandering. Het is toch ook niet van vandaag op morgen dat ze veranderd is. Dat gaat geleidelijk aan. Daar groei je in mee.Alles veranderd door deze ziekte. Het dagelijkse leven zal niet meer het zelfde zijn. Alles staat in het teken van ziekenhuis en afspraken.
De behoefte aan sex zal uitblijven en de genegenheid naar elkaar toe zal ook veranderen. Het zelfvertrouwen is verdwenen en het vertrouwen in elkaar kan een grote deuk oplopen.
Maar als er genoeg liefde voor elkaar is, is het mogelijk om hier samen uit te komen.Jouw vraag, “Hoe kan ik mijn vrouw nog als een aantrekkelijke vrouw zien terwijl ze verminkt is met nog 1 borst?”Je vrouw is toch zeker meer dan “vrouw met borsten? ”
Vraag je zelf eens af, heb je genoeg liefde voor je vrouw?Ze hoeft niet door het leven te gaan als “de vrouw met 1 borst”
Op de eerste plaats is zij “vrouw.”
Als je vrouw overdag een mooie pruik draagt, zich opmaakt en verzorgd, leuk aankleed dan zal ze aantrekkelijk blijven uitzien.
bv, aan mij is niet te zien dat ik een pruik draagt of dat ik maar 1 borst heb. Want er zijn mooie bh’s die geen verschil laten zien. En dat kan ook bij jouw vrouw.
Doe leuke dingen samen als dit mogelijk is. Probeer zo veel mogelijk de huishoudelijke werkzaamheden zelf te laten doen. Dat leid af en ze blijft zichzelf bezighouden. Maak het gezellig thuis met of zonder bezoek.
Als je genoeg liefde voor je vrouw voelt, dan zie je niet alleen het verminkte lichaam, dat kale hoofd en het veranderd gezicht van je vrouw, maar is het “houden van” dat bovenaan je lijstje staat en de “persoonlijkheid” van je vrouw en het “karakter” wat je door de jaren heen heb leren kennen. De jaren dat jullie al samen zijn en lief en leed met elkaar gedeeld hebben. Wensen dat jullie nog lang samen mogen zijn. En dat het allemaal goed komt.
Dat zal je dan zien. Dan zal je ook weten, wij moeten er voor elkaar zijn en het komt straks weer allemaal goed. Dat jullie band sterker is geworden, dat het vertrouwen naar elkaar heeft toegenomen.Na een lange tijd veranderd langzaam het gezicht ook weer van je vrouw, de haren beginnen weer te groeien en heel langzaam komt het zelfvertrouwen terug en heel langzaam veranderd de genegenheid naar elkaar toe weer. Heb geduld en praat met elkaar.Dat verminkte lichaam en die ene borst is er wel, maar ze leeft nog, jullie zijn nog samen. Er is nog zoveel wat wel nog kan.Je hebt misschien genoeg liefde voor je vrouw ook met 1 borst.
Mijn man zegt, “Daar kijk ik doorheen.” Mijn vrouw is de persoon waar ik van hou, ook met 1 borst.”Let op dat je vrouw zich niet te veel en te ver gaat terug trekken van je. Want dan loop je de kans niet meer samen deze moeilijke weg te gaan en steeds verder uit elkaar te groeien.
Vraag haar iedere dag, hoe gaat het met je, wat voel je?
Luister met aandacht naar haar. Dat wat zij aangeeft, probeer je daaraan te houden.
Neem haar af en toe in je armen en ook als jullie samen in bed liggen maar zonder aanstalten te maken dat je sex wilt.Knuffel elkaar, zoek elkaars genegenheid en aandacht.
Probeer haar en jezelf een beetje meer geduld te gunnen.
Probeer haar het gevoel te geven dat het vooral geduld en tijd nodig heeft en dat het straks weer goed komt.Probeer te begrijpen dat er ontzettend veel door jullie beiden heen gaat om te verwerken wat er allemaal met jullie gebeurt.Laat haar nooit merken als je haar niet meer aantrekkelijk vind.
Want dat maakt meer kapot dan je denkt en heeft veel langer nodig om te genezen te vergeven en te vergeten. Het is mogelijk om hier samen uit te komen maar liefde voor elkaar moet er wel zijn.
Ik hoop dat je iets aan mijn antwoord hebt.
Ik wens je sterkte, inzicht, begrip en geduld.
Groet van Lieky
Blog 48
Een doordenkertje.
Ik lees vaker dat lotgenoten toch wel vaak over de streep gaan van door gaan en door gaan terwijl moeheid aangeeft. Of blijven hangen op de bank en helemaal niets meer doen dan mee gesleurd worden in een negatieve neerwaartse spiraal.
Dit is eigenlijk zelfmishandeling. Zo blijft het moeilijk voor je. Zo straf jij jezelf in je eigen leven en dat is een stuk moeilijker in de strijd die je al voelt om met je ziekte in je situatie om te gaan. Dan is ook accepteren nog ver weg van je.
Soms kan het te lang duren dat je maar blijft doorgaan en doorgaan terwijl je weet het is niet goed zoals het nu gaat en weet ik moet het anders doen.
Wil je veranderingen in je dagelijkse situatie brengen, begin dan bij jezelf te veranderen. Als je merkt dat het niet lekker loopt zoals het is, verander je denken je doe en laten, dan ga je andere keuzes maken en dan veranderd je situatie en je leven.Probeer eens een andere weg dan die je tot nu toe gegaan bent. bv, meer rust nemen, vaker nee zeggen tegen jezelf en anderen, stop met doemdenken, voed je gedachten met positieve gedachten. Hou je bezig met leuke dingen en je dagelijkse huiswerk. Kijk naar wat je wel kan en wat je kan verbeteren. Blijf niet op de bank hangen maar zorg voor bezigheden. Ruim je kasten op, je huishouden en je gedachten her inruimen. Gooi alles eruit die je niet helpen met de veranderingen die mogelijk zijn. Praat jezelf aan dat het iedere dag in alle opzichten steeds beter en beter met je gaat.Probeer het eens uit. Maar houd vol met proberen want het heeft tijd nodig om te veranderen. Vergeet niet, met niets doen gebeurt ook niets.
Durf veranderingen in je leven te brengen, dan houd de zelfmishandeling ook op en kan acceptatie je leven verzachten.
Ik wens jullie succes. Lieve groet van Lieky.
Blog 49
6 weken na de operatie zijn de bestralingen aan de beurt.
Ik kreeg eerst een gipsafdruk gemaakt om als veiligheid te gebruiken voor de bescherming bestralingen. Een week later de eerste bestraling. Bij het eerste gesprek is er veel info en veel vragen die ik moet invullen. Ik moet gaan oefenen met die arm waar onder mijn oksels die lymfklieren zijn verwijderd om die weer goed te kunnen gebruiken.
Voordat ik met bestraling kan beginnen moet ik in de ct scan want die maakt de afmetingen waar straks de bestralingen perfect moeten komen. Om in de ct scan te komen moet ik mijn armen langs mijn hoofd laten rusten en 20 min in de scan stil en ontspannen blijven liggen. Nou dit lukte de eerste keer niet met mijn arm daar kwam ik niet ver mee dan deed het echt pijn.
Dus ik moet oefenen zeg de verpleger tot dat het wel lukt. Zo gezegd zo gedaan. Ik ga thuis oefenen, tot dat ik te ver ben gegaan en waarschijnlijk een spier heb verrekt en nu ben ik weer terug bij af. Die arm is geen beweging meer in te krijgen zonder dat het erg pijnlijk is. Met pijnstillers en andere oefeningen word ik ook de week erna weer naar huis gestuurd het lukte nog steeds niet. De ct scan en de bestralingen gaat natuurlijk niet door. Dit heeft tijd nodig om te genezen. Is pech hebben. Alles gaat pas heel langzaam en moeizaam voorruit………………….
Tip; als jij ook de lymfklieren verwijderd hebt, zoek een fysiotherapeut die hiervan af weet en vraag om hulp met oefeningen zodat je straks die arm weer normaal kan gebruiken. Mij hebben ze dit advies vergeten te geven.
Enkele weken verder en met de massage van de fysiotherapeute veel oefenen gaat het steeds beter met mijn arm en ja hoor, deze keer lukt het wel om mijn arm langs mijn hoofd te laten rusten. Dus alles kan vanaf nu door gaan.
De eerste bestralingen zijn inmiddels geweest. Eerst was ik onzeker omdat ik niet wist hoe het eigenlijk gaat met z’n bestralingen. Maar alles ging goed. De verpleegsters zijn erg vriendelijk en leggen alles goed duidelijk uit.
Je voelt niets tijdens de bestralingen. Het is niet akelig of eng.
Voordat je in de CT scan komt voor de bestralingen, moet je eerst in een andere scan. Die maakt de metingen waar op een later tijdstip de bestralingen moeten komen. In dat apparaat moet je op je rug liggen er komt een apparaat langs aan je voorbij die de metingen maak. Daarop maakt de verpleegster met een soort inkt strepen op mijn borsten. Die strepen geven aan waar de bestralingen zal plaats vinden.
Trouwens die inkt strepen geven erg af. Tip!! Trek iets zwart aan want alleen op 60graden wassen krijg je de kleur inkt uit je kleren. De week erna de eerste bestraling. In mijn geval de eerste van de 16 keer.
De hoeveelheid van de bestralingen is ook bij iedereen anders maar dat krijg je van te voren verteld. Je krijgt veel informatieboekjes mee en oefeningen die je thuis alvast moet oefenen 2 keer inademen en uitademen en de 3de keer inademen en ong 20a 30 seconden vasthouden en weer doorademen. Dan spreekt de verpleegster door de interkom en verteld je wat je moet doen.
Een week later.
De CT scan is weer in een andere ruimte.
Ik beschrijf je hoe dat bij mij ging.
Ik ging op mijn rug liggen en ze leggen mij uit voorzorg een beschermflap over mijn borsten. Dan komt een van die verschillende apparaten voor/boven mij en laat via infrarood strepen zien af die strepen even gelijk zijn als de strepen op mijn lichaam. Zorgvuldig wordt daarnaar gekeken en geduwd tot dat de strepen gelijk zijn. Dan verlaten ze de ruimte en spreken alleen door de interkom.
Ze beginnen met de bestralingen,
Ik hoor ze vragen om in te ademen en uitademen 2 x en de 3de keer de adem vasthouden en weer door te ademen.
als eerste worden foto’s gemaakt zodat ze kunnen zien dat innerlijk ook alles goed past.
Ik heb mij laten vertellen dat is bedoelt voor je hart en je longen te beschermen. Als je de adem inhoud gaat je hart naar achteren, iets verder weg van de bestralingen.
Dat herhaald zich enkele keren en iedere keer verschuift een ander apparaat voor je. Dat duurt alles bij elkaar maar enkele minuten en ben je klaar. Daarna komen ze weer naar binnen en helpen je terug naar je kleedhokje.
Iedere dag moet ik terug komen voor het zelfde ritueel behalve in het weekend.
Ik ben door verschillende verpleegsters gewaarschuwd dat ik halverwege de bestralingen dagen last kan krijgen van de uitwerking van de bestralingen. Dat zou kunnen zijn verbranding verschijnselen en steken in mijn borst. Zij zeggen die verbrandingsverschijnselen zou ik mij kunnen voorstellen als verbrand door de zon.
Tip is; Vooral goed insmeren met zalf die hun voorschrijven en koel houden. bv koelelementen in de diepvries leggen en erna gebruiken. Of washandjes natmaken uitknijpen en in de diepvries leggen daarna geeft het verkoeling op je verbrande plekken. Vandaag heb ik mijn 5de bestraling en dan nog 11 keer te gaan. Wordt vervolgd!!
blog 50
“Veranderingen” is nog steeds mogelijk. Niet iedereen sterft aan kanker. Geef veranderingen ook een kans. Het kan niet ten gunsten voor jou veranderen als je in hectiek leeft in onrust zit als je opstandig bent en opgefokt in het dagelijks leven zit. Dit zijn gevoelens die je tegenwerken en je belemmeren om normaal te functioneren.Rust heb je nodig. Jij alleen kan er voor zorgen om rust ook te regelen en in je leven toe te laten. Rust vind je in stilte die moet je zelf op zoeken. Blijf je moeite doen om die rust toe te laten om te groeien op termijn zal het je goed doen. Je hebt rust nodig om stabieler te worden. Om beter met je situatie en in leven om te gaan. Het is al moeilijk genoeg om te weten je bent met een dodelijke ziekte bezig die niet zomaar weggaat. Je gedachten die alle kanten opgaan en met al die onderzoekingen en chemo die je verdragen moet. Dan is rust in je dagelijkse leven meer dan welkom. Maar helaas moet jij er zelf voor zorgen dat je die rust ook neemt. Ik ben zelf lotgenoot en ben altijd op zoek naar, hoe kan het beter. Hoe nu verder. Als de ene manier mij geen goed doet dan zoek ik een andere manier om mijzelf te helpen tot betere resultaten. Ik heb gemerkt dat, hoe meer ik de rust in mijzelf heb gebracht hoe beter en stabieler ik werd. Daardoor kreeg ik meer ruimte gevoel, kon ik ook meer aan. Ik raad je aan, probeer eens om eerst meer rust en stabiliteit in je dagelijkse leven te brengen zo lang tot je voelt nu gaat het met mij steeds beter en beter en dan pas langzaam aanpakken om steeds iets meer te doen en vooral blijf allert bouw het rustig op zodat je steeds iets verder je grenzen stukje bij beetje kan verleggen met een goed gevoel.Maar eerst moet je terug naar rust en van daaruit verder.Vergeet niet rust kan medicijn voor je zijn. Probeer het uit. Geef het ook een kans om rust vast te houden. Hoe meer jij het oefen hoe rustiger je wordt in deze zware tijd. In december 2016 kreeg ik te horen dat ik borst kanker heb.
Ik wens je veel rust en sterkte. Lieve groet Lieky van der Velden.
Wat is mij nu overkomen.
Gedicht/verhaal. Geschreven door Lieky op 14 oktober 2017
Wat is mij nu overkomen.
Langzaam maar onherroepelijk is het oordeel geveld.
U heeft borstkanker mevrouw.
Chemotherapie een operatie en bestralingen werd verteld.
Geen twijfels meer mogelijk een lelijk pardon is geboren.
Wat moet ik hier mee. Wat is mij nu overkomen.
Helaas krijg ik geen boekje met gebruiksaanwijzing mee.
En nu? Hoe nu verder? Geen idee.
Ik heb dit nog nooit meegemaakt.
Misschien valt het allemaal wel mee.
Dagen en weken gaan voorbij.
Er komen steeds meer onderzoekingen bij.
Iedere week ziekenhuis in, ziekenhuis uit.
Eenkeer had ik 9 afspraken in 2 weken tijd.
Wat is mij nu overkomen.
Met welke maat moet ik dit meten.
Natuurlijk ben ik bang en strijdlustig geweest.
Rust en positiviteit was ver te zoeken.
Maar, wat heb ik laten liggen.
Wist ook niet meer waar te beginnen met zoeken.
Ik vind er niks meer aan.
Voel mij verdrietig en verwart.
Vraag mij af, wat is mij aangedaan.
Tja, langzaam komt het besef.
Hier moet ik toch echt zelf doorheen.
Ik heb geen weet, waar gaat dit heen.
Opeens gaat het snel.
Werd erg ziek en ga snel achteruit.
8 kg in enkele weken kwijt.
Kon niets meer binnen krijgen.
Het kwam van voren en van achter er weer uit.
Voel mij erg zwak en denk ik kan niet meer.
Ik wil niet meer. Het is over en uit.
Niet alleen mijn geest werkt niet mee,
Mijn lichaam laat mij nu ook in de steek.
Ik sta er nu helemaal alleen voor.
Angst en verwardheid, overheersen mij zo.
Weet niet meer wat voor mijzelf te doen.
Wanhopig kijk ik toe.
Het is een vreselijk rot gevoel.
Mijn leven glijd aan mij voorbij.
Zo hoort het leven toch niet te zijn.
Ik geef mij over aan deze hevige strijd.
Ik laat het maar over mij heen komen.
Kan er nu toch niet eerder van af komen.
In een rust moment kon ik weer helder denken.
Langzaam kom ik overeind.
Wil geen mooie momenten verspillen.
Weet nog niet hoe te beginnen.
Neem een moment mijzelf in mijn armen.
Kom op meid, het is geen verloren strijd.
Het gevecht om mijzelf te redden is in werking gezet.
Ik pak mijn rust want dat is mijn geschenk.
Niemand anders kan dit voor mij doen.
Dit moet ik toch echt zelf doen.
Ik ben geen slachtoffer, maar wil weer een vechter zijn.
Genieten van de dagen die goed zijn.
Ook al kom ik steeds weer bij af.
Toch is er ook een kracht.
Nu pas vraag ik mij af. Wat is mij nu overkomen.
Geschreven door Lieky van der Velden. 14 oktober 2017
Een waarschuwing!!
Iemand schreef mij over haar zorgen met haar man. Haar man die chemo krijgt wilt altijd zelf autorijden. Nu heeft hij tot schrik van haar een kleine schade gemaakt aan iemand anders zijn auto. Zij weet niet hoe ze hem dit kon beletten. “Wat kan ik doen”? vraagt ze aan mij. Ik schreef haar, je man mag niet auto rijden als hij chemo krijgt. De verzekering zal moeilijk gaan doen als hij brokken maakt. De vrouw schrok hier van en ging de dag na dit gesprek naar haar verzekering. Daarna schreef ze mij terug;
Hallo Lieky ben vandaag naar de verzekering geweest en inderdaad mensen die chemo krijgen hebben een attest van de dokter nodig om mogen te rijden !!
Vraag het eens bij u eigen verzekering na, ook over of het voor de bestralingen ook zo is.
Wij vinden dit toch een belangrijk bericht om hier te delen. Zodat u gewaarschuwd bent, als u het niet al wist.
Mijn Blog gaat over deze bijzondere, emotionele avond.
Er werd gisteren ter ere van mij een evenement avond gegeven. Omdat ik (Lieky) borstkanker heb overleeft, heeft Dwight Meessen (mijn stiefzoon) een benefit Line-Dance Avond georganiseerd. De opbrengst is voor Pink Ribbon.
Dwight Meessen is Choreograaf, leraar & Instructeur van Line Dance.
Op de maandag avond geeft Dwight Line-Dance cursus te Kerkrade.
Hij is ook ambassadeur van Pink Ribbon.
Wat is het verhaal hierachter;
Toen Dwight te horen kreeg dat ik borstkanker had heeft hij een dans ontworpen, waarin hij zijn emotie uitbeeld in de dans over mijn borstkanker. Dat is zijn verwerking proces. Hij heeft het opgenomen en liet mij het filmpje zien. Met tranen in mijn ogen heb ik met veel bewondering naar zijn dans gekeken. Ik herkende de emoties die hij uitbeeldde in zijn dans. Schitterend!!
Lieve Dwight Meessen wat heb je dit evenement fantastische georganiseerd. Je mag super trots op jezelf zijn.
Ik ben er trots op dat jij dit voor mij en je vader hebt gedaan, als dank voor de goede afloop van mijn gezondheid. Dank je wel.
Jouw openingsdans was voor ons beiden mooi en emotioneel. Deze dag zal ik en je vader niet vergeten. Een mooi herinnering is geboren en een heel nieuw jaar staat voor de deur. Wij sluiten voor ons dit moeilijke jaar af en gaan beginnen aan onze geschonken jaren. Liefs je Pap en Lieky Van der Velden (je stiefmoeder)
Bij de opening van deze evenement avond heeft hij voor het eerst zijn dans aan publiek laten zien. Voor Dwight en mij een heel mooi, emotioneel moment. Dank je wel Dwight.
Blog 51
Misschien dat je hier eens over wilt nadenken.
Niet wat je is overkomen, maar hoe je ermee omgaat!’
Je gedachten, je gevoelens en je gedrag beïnvloeden je proces van je ziekte en bepalen hoe jij met tegenslag ervaart en verwerkt.
Wij maken allemaal wel tegenslagen mee in ons leven, hier zijn meerdere voorbeelden van een financiële crisis, een relatiecrisis/scheiding of ziekte.
Iedere mens reageert op zijn manier. De ene kan dit beter aan dan de andere.
Mensen kunnen het zich moeilijker maken door er op een manier mee om te gaan die niet gericht of niet bewust is.
Als een kip zonder kop doelloos rondlopen en niet gericht weten waarheen met zijn gedachten en problemen.
Maar wat is de juiste manier?
Die moet ieder mens voor zichzelf uitmaken. Ik kan je wel vertellen hoe ik het heb gedaan.
Ik probeer altijd te kijken naar het NU. Wat is er NU aan te doen. Wat kan ik NU verbeteren om mijn leven makkelijker te maken.
Opschrijven is een hulpmiddel om eens te lezen te bekijken en er over na te denken hoe jij over jouw situatie omgaat.
Alles heeft met je denken en je doen en laten te maken. Jij kan jezelf helpen en helaas kan jij jezelf ook tegenwerken. De vraag is wil je dit?
Ik denk het niet.
Gefocust zijn is heel bewust leven met jezelf. Dan heb je een goeie relatie met jezelf en kan jij ook een goede relatie met iemand anders hebben.
Ik heb het een en ander op een rijtje gezet om een overzicht en inzicht te krijgen over je gedachten gang en het verwezenlijken van je wensen.
Schrijf je wensen en doelen eens op.
Focus je op veranderingen die je in je leven wilt inbrengen. Focus je op je doel, dan ga je ook doel gericht.
Focus je op je gedachten je daden je doen laten en je handelen. Focus je op positieve gedachten.
Focus je op je geest je lichaam en de verdeling van je energie
.
Als je zonder doel rond loopt, kan jij je doel niet bereiken dan ben je verdwaald.
Gelukkig zijn, is niet het doel van je leven. Er voor zorgen dat jij je leven zo goed mogelijk leeft dat is je doel.
Als jij niet voor jezelf zorgt, wie doet het dan wel? Waarom zou iemand anders voor jou zorgen, als jij het niet eens voor jezelf doet?
Jezelf leren kennen. Wie je bent, waarom je zo in elkaar zit zo als je bent. Om het voor jezelf op te neemt en te leven zoals het voor jou het beste is.
Emotioneel bewust zijn over jezelf is, voelen dat je leeft. Dat je van jezelf houdt.
Dan heb je een goede relatie met jezelf.
Werken aan jezelf is trainen je innerlijke krachten actief te maken, om jezelf weer te gaan vertrouwen.Dat maakt het een stuk overzichtelijker in het leven.
Je hebt er niets aan als jij je leven wilt veranderen, maar je begint niet bij jezelf.
Laat je succes en geluk in je leven niet van anderen afhankelijk zijn.
Ik wens je in zicht en kracht in je leven. Lieve groet van Lieky Van der Velden.
Blog 52;
Afscheid nemen van mijn borst. Hoe ben ik daar mee omgegaan?
Mei jaar 2017;
Voor mij staan mijn 2 borsten voor vrouwelijkheid en schoonheid. Ik heb ze al jaren en ben erg aan beiden gehecht.
Om nu afscheid te moeten nemen van 1 van mijn borsten voelt onwerkelijk.
Ik kan mij hier niet op voorbereiden hoe dit emotioneel voor mij zal zijn. Lichamelijk en psychisch heeft het veel impact op mij.
Eerst zag ik het als een verminking en had alleen al bij het woord verminking gruwelijke gedachten. Dat maakte mij verdrietig en bang. Bang voor het beeld en de toekomst. In augustus word ik opereert het is nu mei. Het blijft maar door mijn hoofd spoken. Ik parkeer de gedacht steeds, van het duurt nog wel even. Maar toch……………..het bleef aan mij knagen.
Tot dat ik dacht “Ik moet leren op een andere manier hier naar te kijken want zoals ik het nu zie, doet mij geen goed.
Ik bedacht mij ik kan het ook zien als, dit litteken is het symbool van “ik leef nog”
Van, verder kunnen met leuke dingen doen.
Van, nog steeds bij elkaar zijn.
Van, genieten van zelfs kleine dingen.
Van onze kinderen en kleinkinderen onze familie en vrienden.
Van onze toekomst. Als ik het zo bekijk is het toch een bijzonder symbool.
Deze gedachten bevallen mij veel beter. Hier kan ik goed mee omgaan.
In het Toon Hermans Huis te Heerlen, heb ik onder begeleiding van Anke Maas nog voor de operatie een gips afdruk van mijn 2 borsten.
Mijn bedoeling is deze te bewerken als een keramiek kunststukje. Na mijn operatie ben ik begonnen aan de afwerking. Ik maak er een mooie herinnering van.
Het is nu december 2017 de borstoperatie is in augustus geweest en mijn borst-beeld is nu klaar.
Voor mij is dit het afscheid geweest van mijn borsten zoals eens waren. Is het misschien ook een idee voor jou? Wil je hier meer over weten, schrijf mij een pb.
In december 2016 kreeg ik te horen dat ik borstkanker heb. Sindsdien schrijf ik mijn ervaringen en ontwikkelingen op in blogs. Heb je interessen deze te bekijken klik dan op mijn website; klik op lotgenoten met kanker. http://www.liekyvandervelden.nl/lotgenoten-met-kanker/
Geschreven door Lieky december 2017.
Dit jaar is bijna voorbij. Het nieuwe jaar komt steeds dichterbij.
In mijn stille gedachten kijk ik terug met gemengde gevoelens
Gevoelens die mijn emoties en gedachten overheersen
Onzekerheid over het leven zelf was dag en nacht aanwezig
De zenuwen gierde als een achtbaan door mijn lichaam heen
Twijfels en angst slingerde heen en weer
Onmacht was mijn schaduw
Op een gegeven moment liet lichaam en geest mij in de steek
Is het nu over en uit? Daar zag het wel naar uit
Wij hebben veel geleden en veel geleerd
Hoe krachtig een gevecht kan zijn om en met je leven
En hoe sterk een mens kan zijn als het wil overleven
Het was een extreem zwaar jaar
De kanker is weg en ik heb het gelukkig gehaald.Hoera!!
Het leven is mij gegeven om er deel aan te nemen
Aan mij de keuze hoe hiermee om te gaan
In dit leven moet ik met vertrouwen in mezelf, verder gaan
Laat het meer betekenen dan een oneerlijke strijd te moeten nemen
Ik wil mijn levenservaringen delen met hen die hetzelfde ondergaan
Wat we samen kunnen delen is geven en nemen
Vertrouwen in mijzelf heeft mij enorm veel gegeven
Vertrouwen leerde mij, mijn lichaam en geest Stilte en Rust te geven
Rust geeft mij meer kans tot concentratie, inzicht,begrip en acceptatie
Ik leer met mijn lichaam en geest, samen verder te leven
Vertrouwen krijgen in Jezelf en Het Leven
Dat is niet ieder mens gegeven
Zal je zelf moeten leren
Zo krijg je de kracht in je leven
Vertrouwen in jezelf heb je nodig om voor Jouzelf klaar te staan
Vertrouwen in jezelf, voel het als je allerbeste vriend
Om je op te vangen als je valt
Als jij niet durf een stap te zetten en voor je keuze te gaan
Als jij je eenzaam en verlaten bent
Als je pijn hebt of verdrietig voelt
Zorgen of problemen hebt
Als je ziek bent, zal het je helpen met genezen
Je nare herinneringen te vergeten
Om met je te lachen en te huilen
Je tranen van je wangen te vegen
Om je te troosten als het niet zo goed met je gaat
Ben je blij en wil je vrolijk zijn, zal vertrouwen er voor je zijn
Om jezelf bij je hand te pakken en samen verder te gaan
En als jij net als ik je strijd hebt behaald, is het zo fijn om trots op jezelf te zijn
Dan Heb je Vertrouwen in Jezelf en Het Leven
Ik wens jullie allemaal veel vertrouwen in jezelf voor in het nieuwe jaar 2018 !!
Lieve groet van Lieky Van der Velden.
Blog 53
Hoe ga je om met stress?
Als je lichaam niet gezond is en je vaak emotionele reacties hebt op het gedrag van anderen, van je omgeving, dan is het tijd om te leren hoe je greep kunt krijgen op je innerlijke emotionele-lichaam.
Bij het omgaan met stress is het wezenlijk je te realiseren dat zowel positieve als negatieve stress uiteindelijk resulteren in gif in je lichaam.
Door bewust rust te nemen b.v door ontspannen en meditatie. Dat leert je relativeren. Zo sta je bewuster in het leven van alle dag.
Juist in ons huidige zieke tijd is het zeer wezenlijk om regelmatig tijdens de dag, afspraken te maken met de belangrijkste persoon in je leven. Namelijk jezelf. Je lichaam heeft zowel fysiek voedsel ( eten en drinken) als mentaal voedsel (rust en ontspanning) nodig.
Niet iedereen is zich ervan bewust welke invloed zijn gedachten heeft op zijn gezondheid.
Realiseer je dat stress, negatieve gedachten en angst een verschijnsel is dat in je leven met je mee lift. Je negatieve gedachten en je angsten gaan het stilletjes van je overnemen. Worden zo steeds lastiger er mee om te gaan. Stress zorg er weer voor dat je meer geprikkeld bent en overgevoelig raakt. Al snel zit je in een soort cirkel van geprikkeld van en door, daardoor gestrest en daar raak je weer door geprikkeld enz, enz.
De uitdaging zit hem in het vasthouden en doorzetten van die verandering.
Het is een kwestie van weten en doen. Zorg dat jij je gedachten en je doen en laten onder controle hebt.
Het zal je helpen te geloven in dat het mogelijk is dat jij voor jezelf veel kan doen.
Probeer in elke situatie kalm te blijven. Laat gerust even je frustratie toe en laat het daarna bewust weer los, want het helpt je niet. Alleen als jij kalm bent kan je rustiger relativeren en overzien wat op je afkomt. Als jij kan zien aankomen wat op je afkomt kan je anders reageren. En raak je niet overstuur door een gebeurtenis wat je overvalt. Je kan sneller reageren en relativeren. Net alsof je de stress een stapje voor bent.
Leven met stress is moeilijk of je nu gezond bent of ziek. Dus als je het kan verminderen is dit beter voor je. Neem je rust, doe niet alles op een dag, zoek vaker de stilte op. Let op dingen en situaties die je prikkelen. Zoek daar een oplossing voor. Blijf wel bezig maar met maten. Let op jezelf welke maat voor jou werkt.
Ga liever niets ondernemen waarvan je van te voren al weet, dat je niet uitgerust genoeg bent. Kies liever voor jezelf en rust eerst. Anders is het een ophoping van. Als jij in de gelegenheid bent om mindfulness te doen het zal je zeker helpen om jezelf te helpen.
Ik wens je succes bij alles waar je mee bezig bent.
Lieve groet van Lieky Van der Velden
Blog 54
Soms voelen mensen zich ontroostbaar.
En weten zelf niet meer wat ze moeten doen.
Dat ze verbitterd, verdrietig en ongelukkig zijn in het leven en al helemaal als er zo,n dag is dat het lijkt alsof alles je tegen zit. Dat je geen kracht meer hebt om jezelf weer op te peppen, bij elkaar te schrapen.
Dat je het helemaal niet accepteren kan hoe jouw situatie nu is zo als het is.
Wat hier ontbreek is houden van. Hou jij wel van jezelf? Als jij niet van jezelf houd hoe kan je dan wel verlangen dat iemand anders wel van jouw houd?
Als jij geen zelfvertrouwen hebt, hoe kan iemand anders vertrouwen in jou hebben?
Als jij je niet veranderd waarom zou iemand anders dat dan wel doen?
Als jij niet jezelf helpt je situatie te verbeteren, waarom zou iemand anders dit voor je willen doen.
Hou jij van jezelf?
Houden van is de weg naar genezing en een beter leven.
Houden van jezelf leid je naar kracht, rust,geduld,liefde, inzicht en begrip.
Houden van jezelf is opkomen voor jezelf.
Houden van jezelf zoek je niet bij iemand anders. Die moet jij jezelf gunnen.
Houden van is het beste wat jij jezelf kan aandoen.
Houden van leert jij jezelf goed kennen en op jezelf vertrouwen.
Kijk wat er gebeurt als jij niet van jezelf houd.
Leer van jezelf te houden zo dat je meer vertrouwen in jezelf en je leven krijgt. Dan heb je alles wat je nodig hebt voor jezelf en hoef je geen acceptatie en respect te zoeken bij iemand anders.
Je zult zien dat je houding gaat veranderen als jij van jezelf gaat houden.
Er is maar 1 iemand die dit voor jou kan doen en dat ben JIJ zelf.
Blog 55
Soms heb je van die dagen dan zit het niet mee. Ken je dat?
Dan voelt alles anders en heb je het gevoel jij zit jezelf in de weg.
Een verward gevoel treed op en dat maakt je onzeker en prikkelbaar.
Ik heb dit eens bij mij zelf onderzocht. Ik stelde mij de vragen. Wat is dit nu weer? Waar komt dat vandaan? Gaat dit nog weg?
Tijdens het onderzoeken van………kwam ik tot dit inzicht. Ik verklaar dit voor mijzelf en misschien is er herkenning in voor jullie.
Energie, hebben wij allemaal. Energie kan je besturen en verdelen over je lichaam en over de dag.
Energie, kan je gebruik van maken om goed te functioneren
en misbruik van maken om je energie te verbruiken en dan raak die energie op. Als je energie op is, ben jij uitgeput en futloos. Wachten op nieuwe meer energie heeft tijd en veel rust nodig. Daarom is het van belang dat wij goed omgaan met onze energie.
Als de lichaamsenergie niet in het evenwicht met de geest is, ben je uitevenwicht. Uit evenwicht is al een vreemd gevoel die je kan overmeesteren. Een vreemd gevoel geeft onzekerheid en daar word je geprikkeld door. Daar word je zenuwachtig van en de cirkel is rond want daar raak je van overstuur. En jij vraagt je af, potverdorie wat een rot gevoel
Hoe kom ik hier vanaf?
Waar gaat het fout?
Hoe kom je aan meer energie?
Wat kan ik doen om mij zelf goed in evenwicht te houden?
Ik kom steeds op het zelfde uit. Veel ligt aan jezelf en natuurlijk je ziekte. Maar je denken, doen en laten speelt een grote rol in je dagelijkse leven EN je ziektebeeld. Er is ook maar 1 iemand die dit voor jou kan doen, en dat ben jij zelf. Niemand anders kan dit voor jou doen. Dit moet jij zelf in de gaten houden en voor jezelf willen doen. Jij moet dit voor jezelf over hebben om hiermee bezig te zijn. Om te willen veranderen. Hoe moeilijk je het ook hebt.
Als jij merkt dat het niet werkt zo als je bezig was, breng dan een verandering in je denken je doen en laten. Let op dat jouw gedachten niet over je gaan overheersen. Macht over je hebben. Dan dolt het doelloos door je hoofd heen en helpt je niet in de tijd van je ziek zijn. Over je ziekte heb je geen macht. Maar over je denken en daardoor over je doen en laten wel. En daarna kan jij het voor jezelf veranderen om met je ziekte om te gaan. Niemand kiest ervoor om kanker te hebben. Je kan er wel voor kiezen hoe hiermee om te gaan. En niet je te laten leiden door angst en frustratie.
Probeer het uit of iets anders wel voor jou werkt. Wat je ook beslist, het heeft allemaal met jezelf te maken. Het komt altijd bij je zelf terecht.
Ik hoop dat ik voor jou goed heb uitgelegd dat je er ook op een andere manier naar kan kijken en beslissen of dit iets voor jou is.
Je moet weer leren vertrouwen te hebben in jezelf. Dat kan je leren door te begrijpen dat jij op jezelf bent aangewezen.
Jij moet het doen. Als jij het begrijpt en veranderingen gaat toepassen met je denken en doen en laten ga je merken dat je sterker bent dan je eigenlijk van jezelf dacht. Dat geeft kracht.
Positief denken is niet genoeg. Concrete actie is nu nodig!
Elke mens is uitgerust met energie.
Wij hebben een vrije wil te kiezen van moment tot moment wat wij met onze energie doen of wij verder twijfelen en zullen afwachten of er misschien ergens een eenvoudigere manier is. Dat betekend niets doen. Die weg is een eenrichtingsweg die doodlopend is.
Alle gedachten zijn creatief. Jij bent zelf de denker en de schepper van je denken. Wat jij over jezelf denkt dat ben je ook. Als je denkt het is zo moeilijk , dan is het moeilijk. Als je denkt ik kan het niet, dan kan je het niet. Wat ben je dan aan het scheppen?
Ik ben zelf deze weg gegaan mij heeft het enorm veel geholpen. Maar zeker ook het gevoel hier heb ik wel macht op en dit kan ik wel voor mijzelf doen. En niet afwachten wat gaat de kanker met mij doen!? Ik wens je inzicht, geduld, doorzettingsvermogen en sterkte.
Blog 56
Wij kennen allemaal wel angst. Meer of minder erg.
bv,
Angst voor het bekende en het onbekende.
Dat je misschien je familie en vrienden kwijt raakt.
Dat je mensen los moet laten.
Angst voor wat nog allemaal kan gebeuren.
Angst dat jij het zelf niet kan.
Angst omdat je niet weet wat je moet doen.
Welke keuze moet/kan ik maken?
Hoe zal het zijn als ik keuzes heb gemaakt.
Mensen kunnen slecht omgaan met moeilijk situaties die ons onzeker maken in keuzes maken.
Om dit te voorkomen blijf je maar zitten waar je zit. Verstop je liever jezelf. Want ja, we weten wat we hebben en niet wat we zullen krijgen. Angst dus. En hoe doorbreek je die angst?
Angst gaat nooit uit zichzelf weg. Daar moet je met je gedachten aan werken.
Vergeet de macht en de kracht van je denken niet.
Positieve gedachten hebben de zelfde krachten als negatieve gedachten. Door de angst zitten we meer met onze gedachten in ons hoofd dan normaal. We denken en piekeren te veel en we voelen bij ons hoofd hoe het vandaag met ons gaat. Zo gauw je iets voelt in je lichaam schieten je gedachten in je hoofd alle kanten op. Doelloos zoeken naar gevaar. En daar is die angst weer. We komen negatieve gedachten tegen, angsten, twijfels en zorgen en helaas blijven we daarin te lang rondhangen. Je gedachten nemen een loopje met je. Stuurloos dwalen je gedachten door je hoofd. En dat sloopt je. Zo verliest jij jezelf. Dat is negatieve energie. En daar moeten we zoveel mogelijk vanaf blijven.Hoe krijg ik mijn gedachten onder controle en uit mijn hoofd. Als je negatieve gedachten hebt, probeer je dan af te leiden om er NIET aan te denken en te luisteren naar wat zijn mijn gedachten aan het denken. Duw jou opgedrongen gedachten weg. Zeg tegen jezelf ik wil hier niet aan denken. En dwing jezelf om je gedachten te veranderen door zelf de maker van je gedachten te zijn. Jij moet uitmaken waar je aan zit te denken. Je opgedrongen gedachten zijn de negatieve gedachten. Die moeten weg en omgezet worden in positieve gedachten bv, Bloemen, mooie kleuren, mooi herinneringen, boek lezen, film kijken, mooie foto,s en andere mooi dingen. Leid jezelf af om met iets positiefs bezig te zijn. Iedereen heeft wel iets waar je goed in bent.
Merk je dat je aandacht weer naar je negatieve gedachten gaat, corrigeer jezelf dan. Jij bent de baas over je denken. Jij beslist waar je aan blijft denken.Gedachten moet je onder controle hebben. Anders neemt het een loopje met je en dan kom je in een soort negatieve straal die trekt je alleen maar omlaag. Verder weg van jezelf en je kracht. Dat kan je voorkomen om alert te zijn op je gedachten. Denk en prent jezelf in IK ben de baas en IK beslist waar IK aan denk.
Vergeet de kracht van je denken niet.
Zo neem jij het voor jezelf op en neem jij je eigen verantwoordelijkheid.
Heb jij hier de control over gekregen dan is het aan jou om keuzes te maken wat er voor jou veranderd kan worden.
Probeer het uit, mij heeft het altijd goed geholpen.
Ik wens je succes en sterkte.
Blog 57. Terug blik op 2017
Ongemakkelijkheden die zijn achtergebleven.
De restverschijnselen van mijn borstkanker in 2017, heb ik nog steeds. Die gaan ook niet zomaar weg. Ik ervaar het niet meer als een strijd in mijn leven. Maar door bewuster te leven kan ik er heel goed mee omgaan en dat leeft een stuk makkelijker. Bewust leren leven. Een vorm van communicatie met mijn gedachten, mijn geest, lichaam en energie. Bewust worden van je doen en laten, denken en je daden. Het heeft mij in mijn leven, heel veel opgeleverd.
Hoe heb ik het ondergaan en hoe heb ik mijn levenskracht in mijzelf geïnvesteerd.
In 2017 heb ik de stijd van mijn leven geleerd.
De controle verliezen is dood eng.
Mijn dag begon met moe zijn, futloos, uitgeput, verward en een ellendig gevoel. Mijn energie had ik dan al opgebruikt aan al die gevoelens, die door mijn gedachten en mijn lichaam te keer gingen. Soms kon ik niet goed meer denken of normaal functioneren. Mijn gedachten vlogen alle kanten op en ik raakte steeds verstrengeld in onrust en onmacht, angst en frustratie. Die bruisende machine in mijn oren denderde maar door. Dag en nacht. Dat zorgde ervoor dat ik niet kon slapen en daardoor geen rust kreeg.
Dagen en maanden lang werd ik steeds overvallen door een gevecht met mijzelf. Ik heb duidelijk kunnen voelen wat het betekend als je lichaam je in de steek laat. Ja, maar dan is het heel moeilijk om positief te blijven. Dat lukte mij steeds vaker niet. Dat is een heel eng gevoel.
Mijn hersenen draaiden overuren en mijn lichaam was dan ook helemaal uitgeteld. Zo kreeg ik ook de kans niet om bij te tanken. Ik had vervolgens geen geduld, kon niet goed luisteren of mij nergens op concentreren. Mijn emoties van angst, onrust en onzeker voelen en razende gedachten, zodat ik niets meer kon overzien. Er was geen controle meer en geen stop. Allemaal ingrediënten die ervoor zorgen dat ik daardoor niet goed kon functioneren.
Velen van jullie zullen dit herkennen. Toen ik eindelijk besefte, dat ik geen controle meer had, wist ik dat ik op de verkeerde weg was beland. Ik zat in een vicieuze cirkel. En die bracht mij steeds op het zelfde nare padje. Hier moest ik van af. Daar was ik mij zeker van. Maar hoe? Ik moest leren anders met mijzelf om te gaan. De controle terugpakken. Mijzelf resetten. Ik moest mijn geest en lichaam weer in evenwicht brengen. Daar begon ik mee. Het ging niet van de ene op de andere dag. Nee, ik moest veel oefenen en doorzetten, zodat het een kans van slagen kreeg.
Rust en energie opbouwen.
Rust nemen, geduld hebben en stilte opzoeken, zodat mijn hoofd tot rust kon komen. Mijn lichaam moest ook de rust hebben, om sterker te worden en weer energie op te kunnen bouwen. Ik liet mij opnemen in het ziekenhuis. Ik zei, “ jullie moeten mij opnemen want mijn lichaam laat mij in de steek” Ik kan niet meer. 10 dagen in het zieken aan infuus want ik was aan het uitdrogen en wist het zelf niet. Energie heb ik nodig en is van levensbelang.
Door geduldig te zijn, heb ik geen haast. Energie moet ik opbouwen en niet verspillen. Opbouwen om sterker en krachtiger te worden om mijn geest en lichaam tot rust te brengen. Verbruik ik mijn energie zonder dat ik heb opgebouwd, dan ben ik die zo weer kwijt en val ik terug in het oude patroon dat vicieuze cirkel heet. Als mijn hoofd tot rust kon komen, dan kwamen mijn gedachten ook tot rust. En dan pas kreeg ik controle over mijn gedachten.
Op deze manier kon ik uit die nare cirkel stappen. Ik moest gefocust blijven op mijn doel en alert op mijn denken zijn. Langzaam maar zeker pakte ik mijn controle terug. Operatie, chemo en bestralingen zijn nu ver achter mij. De kanker is weg, het jaar is voorbij en een heel nieuw jaar is net begonnen. Het gaat nu goed met mij.
Loslaten, gedachten en nare herinneringen.
Door rust en ruimte kreeg ik inzicht en begreep ik meer van het geen waar ik mee bezig was. Ik heb ook geleerd te begrijpen, dat als ik bereid ben los te laten wat mij vasthield aan het verleden, er beweging komt in het heden. Ik moet mijn nare bevingen en herinneringen achter mij laten en er geen voeding meer aangeven. Zorg dat je controle hebt over je gedachten en je doen en laten. Je gedachten controleren en de baas blijven dat JIJ de denker bent en dat JIJ verantwoordelijk bent over je gedachten en je daden. Pomp jezelf vol met positieve gedachten dat geeft energie en die hebben wij nodig. Blokkeer negatie gedachten, dwing jezelf daar niet langer aandacht aan te besteden want dat kost energie.
Het is je verleden, die je niet meer kan gebruiken in het heden. Ik heb dat moeten loslaten om verder te komen in het hier en nu 2018. Het is een investering in mijn toekomst, mijn leven. Als je dit begrijpt is het makkelijk je aanpassen aan een andere manier van denken. Komt er steeds meer controle op je dagelijkse leven. Je krijgt meer inzicht om beter met jezelf om te gaan. Iedereen is in het leven bezig met een ontwikkeling en een proces. Elke dag, elke week, elk maand. Of je hierin gelooft is niet van belang. Het is makkelijker om jezelf te veranderen, dan om een ander te veranderen.
Ik leerde steeds meer vertrouwen te krijgen in alles wat ik deed en voelde. Vanuit innerlijk leven ontstaat een innerlijke groei en ontwikkeling. Deze weg van innerlijke groei, ben ik ingegaan. Ik spreek uit eigen ervaring. Het heeft mij goed gedaan. Hier kan ik in 2018 goed mee verder leven.
Ik hoop natuurlijk dat iemand door dit bericht, inzicht krijgt in zijn eigen situatie om ook op deze manier uit die negatieve spiraal te komen.
Ik wens je veel rust, stilte en kracht en het inzicht dat jezelf je leven kan verbeteren. Niemand kiest ervoor om ziek te zijn, maar je kan er wel voor kiezen hoe ik hiermee om.
Blog 58,
Zo begon het en zo gaan we verder met dit avontuur.
In december 2016 kreeg ik in het ziekenhuis te horen, “mevrouw u heeft borstkanker, die borst moet eraf, u krijgt 18 chemo en 16 bestralingen en dan zijn we 1 jaar verder” Zo, en daar mag ik mee naar huis. Hoe nu verder?
Zelf ben ik gaan zoeken naar informatie en vroeg ik mij af, hoe ga ik hiermee om. Hoe overleef ik dit en wat kan ik doen om mijzelf en andere lotgenoten te helpen.
Het is nu 1 jaar verder en het gaat nu goed met mij. Daarom kan ik mij bezich houden met het organiseren van deze InFo OpenDag voor kanker.
Wat zijn mijn bedoelingen;
Het verspreiden van mijn verhaal, hoe heb ik aan mijzelf gewerkt om hier mee om te gaan en mijn leven te verbeteren. Het kan voor andere mensen een inzicht zijn om op een andere manier naar jezelf en je eigen situatie te kijken. Informatie geeft inzicht en inzicht geeft begrip.
Ik schrijf over mijn eigen ervaringen. Ik blog voor lotgenoten met kanker en hun partner. https://www.facebook.com/Lotgenoten-met-kanker-45676964466…/
Een InFo OpenDag met veel info-stands, met veel informatie over bijna alles wat te maken heeft met kanker. plm 25 a 30 stands.
Dwight Meessen, is Ambassadeur van Pink Ribbon, op de InFo OpendeDag zal hij op deze dag presenteren.
Enkele standhouders geven een korte presentatie.
Wat mag je verwachten; Amusement, muziek, dans voorstelling, Wensulance ,essentiële natuurlijke oliën, mooie verschillende pruiken, oncologische voetverzorging,TRE,voeding, mantelzorg, Pink-Ribbon,Toon Hermans Huis, edelstenen, boeken,thuiszorg, make-up, ook permanente,kleding, lingerie, badmode, modeschouw,Challen en Care Bisiness en Balans.massage, Nymea,Energetische Therapeut,Massage bij kanker, Protheses,leuke artikelen om te kopen. Een tombola en extra mooi giften prijzen die gewonnen kunnen worden en nog veel meer.
Er is veel info over lichaam,geest,balans,gezondheid,ziek zijn en hoe nu verder. Wat kunnen wij voor onszelf doen om het makkelijker te maken.
InFo OpenDag 29 april om 11.00 u gaan de deuren open tot 16.00 uur Entree is € 1,00 en kinderen gratis, de tombola en de extra prijzen opbrengst is voor
het“Goeddoel.” WENSULANCE !!!
Klik op deze InFoOpenDag en je wordt op de hoogte gehouden van de voorbereidingen van de InFoOpenDag.
https://www.facebook.com/info-open-dag-voor-kanker-261525…/…
Blog 59
Als de verwarring zo groot is en de onzekerheid in nood is, ligt de angst op de loer om je zonder pardon te belasten met kwade gedachten.
Een stukje uit mijn dagboek; Nu 1 jaar na het bericht van borstkanker.In die tijd van ontdekken en ontwikkeling dacht ik dit is mijn weg. Een zware tijd vol onbegrip, onmacht en veel angst. Tijdens mijn ziekte heb ik zoveel als ik kon in mijn dagboek opgeschreven met als doel om later lotgenoten met dezelfde klachten/pijn en verdriet te helpen zodat er meer inzicht is en begrip komt.Maandan later na mijn operatie, leerde ik onderscheid in te maken en hoe ik er het beste mee om kon gaan om verder te gaan.
Ik wist, ik had veel rust nodig. Rust om beter te kunnen nadenken, te relativeren en bewust om te gaan met de levenslessen die ik moest ondergaan. Ik wilde de macht en kracht weer terug om beter te kunnen functioneren.Door regelmatig de stilte op te zoeken werd ik geïnspireerd om weer te luisteren naar mijn intuïtie. Dat deed ik voor mijn ziekte ook wel. Ik pakte de draad weer op met mediteren en stilte. Dat was het beste wat ik in die tijd voor mijzelf kon doen.Elke mens is uitgerust met energie, capaciteit, talenten en sterke punten. En daar moet je in jezelf naar opzoek gaan.Ik/wij hebben een vrije wil om te kiezen van moment tot moment of ik/ een slachtoffer ben of verder twijfelen, en zullen afwachten of dat er misschien ergens een eenvoudigere manier is. Ik/wij kunnen ook de ziekte zien als een uitdaging in ons leven, die ons een sterkere onafhankelijke persoon kunnen maken.
En hier heb ik voor gekozen. Ik wilde hier beter uitkomen dan hoe het er voor mij uitzag.
Niet vergeten! Alle gedachten zijn creatief.
Jij bent zelf de denker en de schepper van je leven. Wat jij over jezelf denkt dat ben je ook. Als je denkt het is zo moeilijk, dan is het moeilijk.
Als je denkt ik kan het niet, dan kan je het niet.
Wat ben je dan aan het scheppen?
Jij bent denken, voelen en handelen. Vraag je eens af.
Wie ben ik? Wat kan ik voor mijzelf doen? Hoe kan ik dat doen? De mens is dat wat hij denkt dat hij is.Ik heb ervaren, er zit meer kracht in mij dan ik over mijzelf dacht. Ik weet nu, ik leerde mijzelf steeds beter kennen. Leerde van mijn gebreken en van mijn inzet, daadkracht en wilskracht.Zo kreeg ik steeds meer vertrouwen in de wijze waarop mijn leven zich ontwikkelt. Het gaat nu goed met mij.Dit is mijn weg, die voor mij goed was. Het kan ook voor jou een ontwikkeling’s weg zijn om jezelf te leren kennen als een sterk mens die vecht voor zichzelf en niet je genezing je succes en je geluk van anderen afhankelijk te laten zijn. Jij bent verantwoordelijk voor je eigen leven.Wil je veranderen, heeft dit tijd nodig. Positief denken is niet genoeg.
Concrete actie is nu nodig!Beschouw het als een investering in je huidige leven en je toekomstige leven.Er bestaat geen lift, zodat alles veel sneller gaat. Je moet de trap nemen. Stapje voor stapje, heb ik ook gedaan. Wees dapper en proberen het uit.Ik hoop dat ik je inzicht en begrip heb gegeven dat jij voor jezelf veel kan doen aan de veranderingen en verbeteringen van je huidige manier van leven. Lieky van der Velden.
Blog 60,
Borst-beeld bewerken en verwerken voor en na amputatie van mijn borst.
Mijn gedachten waren, is dit nou toeval ?……….;
In mijn eigen strijd met mijn lichaam, zo had ik ook een strijd met mijn borst-beeld waar ik maanden mee bezig ben geweest.
Nu is 1 jaar voorbij en het borstbeeld in nu klaar.
In december 2016 kreeg ik in het ziekenhuis te horen, “mevrouw u heeft borstkanker, die borst moet eraf, u krijgt 18 chemo de operatie en 16 bestralingen en dan zijn we 1 jaar verder” Zo, en daar mag je mee naar huis. Hoe nu verder? 1 dag later dec 2016 is deze foto van mij gemaakt met het sjaaltje om.
Zelf ben ik gaan zoeken naar informatie en feedback en vroeg mij af, hoe ga ik hiermee om. Hoe overleef ik dit en wat kan ik doen om mijzelf te helpen. In januari 2017 gestart met chemotherapie en in augustus mijn borstamputatie. Maanden lang had ik een vreselijke strijd met een oneerlijk gevecht met mijn leven. Inmiddels waren mijn haren uitgevallen. Ik herkende mij niet meer in de spiegel en ik was dood ziek van de chemokuren, maar ik wilde niet opgeven.
Ik heb niet gekozen voor kanker te krijgen, maar ik kan er wel voor kiezen hoe ga ik hiermee om.
Op deze pagina,
In deze tussentijd, schreef ik ook blogs voor lotgenoten met kanker en hun partner over mijn eigen ervaringen hoe ik het heb beleeft en hoe ik ermee ben om gegaan. “Ik heb niet gekozen voor kanker, maar ik kan er wel voor kiezen, hoe ga ik hiermee om!’
Ik probeer aan deze ellende toch een positief tintje mee te geven. Je kan hierover nadenken dat het dus ook mogelijk is om op een andere manier om te gaan met deze gruwelijke ziekte. Je kan helaas geen controle over je leven hebben, maar wel een sturing aan geven.
Ik heb voor mijn operatie een gipsafdruk gemaakt van mijn 2 borsten.
De bedoeling was en is om er een keramiek kunstwerk van te maken. Dan ben ik ze niet helemaal kwijt, waren mijn dappere gedachten.
Zo begon ik aan het borst- beeld;
Gipsafdruk maken, laag voor laag kreeg ik natte reepjes stof over mijn borsten heen gelegd.
Verwachtingen zijn er niet, het was voor mij de eerste keer had daarom geen idee hoe dit proces zou gaan verlopen.
Wachten tot de mal droog en hard genoeg was om het voorzichtig van mij af te halen. Daar lagen ze dan op tafel, ze zagen er prima uit zo herkende ik ze gelijk terug als mijn borsten. Ik was stilletjes verzonken in mijn eigen gedachten, het idee dat ik straks niet meer kompleet zou zijn duwde ik op de achtergrond.
Ik was onbewust bezig met afscheid nemen van mijn linker borst en mijn kompleet lichaam. Ik was er toch al jaren zo aan gewent en gehecht.
Enkele dagen later was de borstoperatie een fijt…………………niets meer aan te doen………hier moet ik het voor de rest van mijn leven mee doen…………… Na de borstamputatie was er geen kanker meer te vinden in mijn verwijderde borst.
Ik had mij voorgenomen geen verdriet meer te hebben over de amputatie omdat ik er toch geen invloed op had om het te veranderen.
Ik zie het litteken nu als, het symbool van verder leven, nog kunnen genieten van alles en iedereen om mij heen. Dat gaf mij een goed gevoel.
Na mijn borstoperatie ging ik verder aan het beeld. Ik moest toen ook nog 16 keer bestraalt worden.
Ik begon met mijn vingers de gipsmal te vullen met klei. Het was toch wel een vreemd gevoel.
De klei vorm/afdruk leek precies op hoe mijn eigen lichaam was geweest. Het zag er goed uit het leek erop alsof alles goed verliep. Zo was het ook bij de bestralingen. 3 weken lang iedere dag bestraalt worden. In het begin merkte ik niks en zag het er goed uit. Ik dacht nog heb ik effe een masseltje dit gaat goed. Maar helaas, na de derde week begon mijn lichaam verschrikkelijke brandwonden te tonen. Iedere dag zag ik veranderingen het verplaatste zich over mijn borst, schouder onder mijn arm en rug. Iedere dag moest ik mij insmeren met crème om de beschadigingen te beperken. Ik vroeg mij af, komt dit nog goed? Mooier werd het er helaas niet op alleen maar erger.
Zo goed als het gipsbeeld ook had uitgezien, helaas dat was nu niet meer het geval, na enkele dagen van drogen brokkelde het beeld steeds aan de zijkanten stukjes af, iedere dag zag ik veranderingen aan het beeld en uitgerekend aan de linker borst die bij mij verwijderd was. Ik probeerde het beeld te redden met extra dikke klei aan te brengen en op te vullen. Ook de linker zijkant van het beeld was af gebrokkeld. Ik was echt bang het gehele beeld te verliezen. Het was er zeker niet mooier op geworden.
Om de beschadigingen te bedekken moest ik het hele beeld wat ik vooraf in gedachten had veranderen en aanpassen. Ik versierde met bloemetjes en blaadjes de beschadigde plaatsen te beperken. Juist op die plek waar het litteken is was een flinke barst te zien. Ik schrok daar wel van, juist omdat het aan DIE borst was. Het had zomaar door midden kunnen breken dan was de hele borst/beeld weggeweest. Hier is niets moois meer van te maken dacht ik,………………………
Toch ging ik verder niet weten hoe gaat dit aflopen het was lelijk en erg beschadigd. Zo zag ik ook mijn eigen lichaam als een verminking ik kan het niet mooier omschrijven.
Ik wilde niet opgeven, ik wilde juist “dit beeld” niet loslaten ik voelde het aan, als een deel van mij. Het idee van het wordt niks gooi maar weg dat wilde ik zeker niet. Dus ik bleef doorgaan met zoeken naar wat kan ik nog doen om mijn beeld/mijzelf te redden van de ondergang.
Een tijdje liet ik het beeld en mijzelf even tot rust komen en even rustig laten drogen. Ik bleef stilletje in afwachting, wat gaat er nog meer veranderen. Ik had geen idee wat op mij af zou komen. Ik bleef zo rustig mogelijk om de ziekte en de veranderingen te kunnen/moeten accepteren.
Enkele dagen later was het beeld droog genoeg om het te schuren. Alle grove kantjes er af halen alle oneffenheden verwijderen. Zo voorzicht ik ook was, het bleef afbrokkelen en verslechteren. Dat wat afgebroken was veranderde ik telkens weer in iets anders. Het leek niet echt meer op hetgeen ik uit de mal had gehaald….(het origineel)
Ik ben er van overtuigd dat je gedachten, je gevoelens en je gedrag beïnvloeden je proces van je ziekte en bepalen hoe jij met tegenslag en verwerken omgaat.
Weer ging ik aan de slag om het beeld te bewerken. Na de verandering van schuren en schaven was ik toch nog tevreden met het resultaat. Het beeld is alleen maar afgebrokkeld en veranderd en aangepast en veranderd, en veranderd en veranderd. Wat ik ook deed de borsten waren dusdanig veranderd van vorm, dat ik mijn eigen figuur/vorm niet meer terug herkende.
Het ging met veel moeite, strijd en volharding en niet zonder slag of stoot. Het zag er steeds naar uit alsof het met mij en met het beeld niet meer goed kon komen. (2 keer ziekenhuis opname wegens uitputting en uitdrogen)
Van mooi en gezond naar afbrokkelend, (chemotherapie) verbeteren (operatie) en verbeteren, (amputatie) naar een moeizamen weg de strijd van (bestralingen) de beschadigingen (verbrandingen door bestraling) te beperken.
Toch niet opgeven maar door blijven gaan om er een andere draai aan te geven (met bh en prothese).
In mijn ziekte-tijd accepteerde ik dat ik echt ziek was, ik gaf er aan toe omdat ik het toch niet kon veranderen ik verbeterde het wel, juist door te accepteren.
Zo gauw de ziekte-tijd voorbij was, knapte ik mijzelf weer op, met een mooie pruik en leuke kleren aan en make-up op. Ik verbeterde mijzelf om er enigszins goed uit te zien. Ik herkende mijzelf helaas niet meer als ik in de spiegel keek, “ Ik was IK niet meer”. Vreemde ogen keken mij vertwijfeld aan
Ik moest accepteren dat ik/beeld niet meer uitzie zoals voorheen, maar dat ik er wel mee kan leven.
Ik probeer altijd te kijken naar het NU. Wat is er NU aan te doen. Wat kan ik verbeteren om mijn leven makkelijker te maken.
Weken na de chemo kwamen langzaam mijn haren weer terug. Daardoor kon ik ook in mijn eigen gezicht weer beetje bij beetje herkenning vinden. Het heeft allemaal tijd nodig om jezelf weer terug te vinden en een eigen plekje te geven om er in vrede mee verder te leven. Ik ben mij er wel bewust van dat het mogelijk is.
Mijn man Lei, heeft mij al die tijd gesteund en lief gehad. Terwijl het voor hem een zware, moeilijke tijd is geweest. In tussen tijd heeft hij gewerkt aan een houten standaard voor mijn borstbeeld. Hij is een geweldige steun in mijn rug. Het beeld staat er net zo veilig bij als hij over mij waakt om mij een veilig gevoel te geven. Mijn dank is groot.
Het beeld heb ik veel laten rusten, ik kan er verder mee werken een kleur geven en glazuren zodat het mooi gaat blinken en stralen. Ik heb mij de rust genomen om alles op een rijtje te krijgen om het ook een plaats te geven in mijn hart en in mijn leven.
Aan mij is nu niet te zien dat ik een vrouw ben met 1 borst die kanker heeft gehad.
Mijn beeld heb ik na veel rusten voorzichtig naar de winkel gebracht om gebakken te worden. Op het moment dat ik het voorzichtig uit mijn auto haalde brak het helaas in twee. Ik zag het niet maar ik voelde het wel. Toch liep ik de winkel naar binnen. Ik haalde voorzichtig mijn beeld uit de handdoek vandaan en zag 2 gebroken delen op tafel. Toch was ik niet verdrietig maar juist tevreden. Ik zag namelijk de symboliek in het gebroken borstbeeld. 2 verschillende borsten los van elkaar. “Wat nu” vraag meneer van de winkel. Zal ik het lijmen? Nee, laat het zo want zo is het echt zoals het is………….. 2 verschillende borsten die los van elkaar zijn. Ze worden nu gebakken en glazuurt dan is het klaar. Het is goed zoals het is. Ze komen uit de over en zien er beeldschoon uit. Hier en daar de kleur iets bij tippen en we zijn 1 jaar verder.
Het proces van deze ziekte en mijn beeld, van mooi naar gescheurd en afgebrokkeld en in 2 gebroken is uiteindelijk door, doorzettingsvermogen en (niet vergeten,) geluk, is het mogelijk geweest om toch weer mooi te worden.
Bekijk je situatie eens op een andere manier dat geeft inzicht en inzicht geeft meer begrip. Dat leeft een stuk makkelijker.
Ik ben nog steeds graag alleen met mijn stille gedachten en ben dankbaar dat mijn IK weer terug is en dat mijn ogen weer stralen. Dit ben IK.
Dit is mijn stil bericht.
Borst-beeld bewerken en verwerken voor en na amputatie van mijn borst.
Is dit nou toeval?……….; .
In mijn eigen strijd met mijn lichaam, zo had ik ook een strijd met mijn borst-beeld.
Facebook pagina voor lotgenoten met kanker.
https://www.facebook.com/Lotgenoten-met-kanker-45676964466…/
1 jaar later eind nov 2017 is deze foto van mij gemaakt met korthaar en blauw jasje.
Lieve groetjes van Lieky van der Velden.
Gemeente Kerkrade
Is echt wel leuk om aangenaam verrast te worden.
In de bloemetjes!
In Kerkrade zetten zich dagelijks vele vrijwilligers belangeloos in voor de Kerkraadse gemeenschap. Eén van deze vele vrijwilligers is mevrouw Lieky Van der Velden.
Zij maakte, nadat ze in 2012 een herseninfarct kreeg, een besloten Facebookpagina aan voor andere lotgenoten. In deze groep kan men ervaringen delen en dus leren van elkaar. De besloten Facebookpagina heeft nu meer dan 4770 leden. Inmiddels 5400 leden
Ontmoeten
Er bleek echter behoefte te bestaan om elkaar werkelijk te ontmoeten. Twee jaar geleden startte ik daarom met een Lotgenoten bijeenkomst zo kunnen ze elkaar sindsdien elke laatste zaterdag van de maand ontmoeten. In het kader van de Internationale Vrijwilligersdag werd mevrouw Lieky Van der Velden tijdens de bijeenkomst van het Trefpunt op 27 januari jl. door wethouder Jo Bok verrast met een bloemetje.
blog 61
RESTVERSCHIJNSELEN en OVERPRIKKELING horen die ook bij kanker.
Sommige lotgenoten herkennen de symptomen die ik beschrijf als restverschijnsel.
Restverschijnselen die zijn blijven hangen. Je kan overprikkeld raken door die restverschijnselen en omdat niemand dat aan je ziet is het moeilijk te begrijpen wat er met je aan de hand is.
Sommige lotgenoten weten niet eens dat het restverschijnselen bij kanker zijn die het je moeilijk maken om goed te functioneren. Informatie geeft inzicht en inzicht geeft begrip.
Ik zal enkele symptomen opschrijven en kijk eens of jij dit ook herkend.
Wat zijn restverschijnselen;
Restverschijnselen zie je niet, maar zijn er wel. Restverschijnselen overheersen in alles. Je geest je lichaam, je denken je doen en laten. Deze gevoelens geraken geregeld overprikkelt.
Moeilijk te concentreren, verwardheid en wazig zicht, snel afgeleid, snel afgeleid, doodmoe en futloos zijn, stress, boos, geen geduld hebben, onrust,angst,twijfels,hoofdpijn,spierpijn, evenwichtsstoornis, onmacht,boosheid, teleurgesteld, onbegrip en zenuwachtig, nachtmerries en slapeloosheid een ruis in mijn oor dat dendert door het hoofd.
Spanningen in de spieren die pijn gaan doen.
Geen energie meer. De kracht in het lichaam is nog maar voor de helft. Het innerlijk leven is een achtbaan geworden van enge ongecontroleerde gevoelens en emoties.
Te veel drukte geeft prikkels en een kort lontje. Te veel door elkaar praten met bezoek is frustrerend. Gillende kinderen. Geen nachtrust. Te geconcentreerd zijn met lezen geven prikkels. Als men moe is raakt men sneller overprikkeld.
Daar komt stress van. Daarna wordt automatisch een radertje in werking gezet die men niet stoppen kan.
DAN BEN JE OVERPRIKKELD !!
HERKEN JE DEZE GEVOELENS?
WAT TE DOEN?
Als men al overprikkeld is, blijft niets anders over dan de rust en de stilte op te zoeken en alles achterwegen laat waar men door geprikkeld raakt.
Anderen kunnen je hierbij helpen door,
Zo veel als mogelijk de persoon met rust laten, zorg er voor dat er geen drukke of harde muziek is, licht dimmen, geen bezoek, geen opdrachten geven. Geen discussies want ze zijn dan veel emotioneler en in de war. Het is frusterend voor ze.
Zorg voor stilte in huis en de rust bewaren de komende dagen.
Zodat het weer heel langzaam tot rust kan komen. Daarna er voor waken dat de persoon niet weer TE veel onderneemt. Het is als een visuele cirkel die maar in de rondte blijft draaien. Juist deze cirkel moet en kan doorbroken worden. Hoe langer men uit deze gevaren zone weet te blijven hoe beter en sterker men kan worden om beter met deze situatie om te gaan.
De rust zal wederkeren.
Het beste is de restverschijnselen en de overprikkels te leren kennen. De verborgen belemmeringen die niemand aan je ziet en die je beletten om goed te kunnen functioneren.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Stuur mij gerust een pb.
Juist omdat er zoveel reacties zijn van herkenning heb ik een speciale Facebook pagina aangemaakt om deze lotgenoten bij elkaar te brengen met dezelfde klachten.
klik hier op en je bent lid. Wees welkom.
Facebook besloten pagina kanker.
Kanker, en hoe NU verder.
https://www.facebook.com/groups/544932262554140/
Blog 62
Je hebt veel meer voordeel als je investeert in TIJD voor jezelf. Dus even niet. Nu is mijn tijd in plannen in je systeem. bv ik ga nu in bad en wil even niet gestoord worden. Dat geeft gelijk al rust. Of dat nu in bad is of in bed. Het gaat om de afspraak van NIET STOREN en dat jij ook kan voelen, dit is nu MIJN TIJD. Maar jij moet je die gunnen en daarom ook nemen. Anders krijg je dit niet hoor. Consequent zijn.
Zo heb ik het ook gedaan.
Door rust, stilte en ruimte voor mijzelf kreeg ik inzicht en begreep ik meer van hetgeen waar ik mee bezig was. Ik heb ook geleerd dat ik los moet laten wat mij vasthoud aan het verleden. Heel nare herinneringen die ik graag wil vergeten. Ik weet ook dat dit nooit zal gebeuren te veel inpak. Ik wil er wel zorg voor dragen dat het mijn dag en mijn verdere leven niet zal belemmeren om te kunnen genieten van alle dag.
Door het loslaten wat mij kan belemmeren, kom ik vrij om te veranderen. Dat is mijn verleden, die ik niet meer kan gebruiken in het heden.
Zo komt er beweging in het heden. Ik ben niet meer die persoon die ik was. Ik kan niet meer op dezelfde manier leven als ik eerst deed. Ik heb dat moeten loslaten om verder te komen in het hier en nu.
Ik kijk vooruit en maak nu keuzes die voor mijn/ons belangrijk zijn om beter en verder te kunnen met ons leven.
Ik zie het als een investering in de toekomst. Toen ik dit begreep en mij aanpaste aan mijn andere manier van denken, kwam er steeds meer controle op mijn dagelijkse leven. Ik kreeg meer inzicht om beter met mijzelf om te gaan. Dat leeft een stuk makkelijker. Ook voor mijn man en familie.
Iedereen is in het leven bezig met een ontwikkelingsproces. Elke dag, elke week, elke maand. Of je hierin gelooft is niet van belang. Het is makkelijker om jezelf te veranderen, dan om een ander te veranderen.
Ik leerde steeds meer vertrouwen te krijgen in alles wat ik doe en voel. Vanuit innerlijk leven ontstaat een innerlijke groei en ontwikkeling. Deze weg van innerlijke groei, heb ik aangegaan. Ik spreek uit eigen ervaring; het heeft mij goed gedaan.
Ik hoop natuurlijk dat iemand, door deze berichten op deze pagina, inzicht krijgt in zijn/haar eigen situatie om ook eens een andere weg te proberen die je misschien meer zal brengen.
Ik wens je veel rust, stilte en kracht en het inzicht dat jezelf je leven kan verbeteren.
Lieve groet van Lieky
blog 63 JOUW KRACHTEN.
Ook al kan je niet alles voor jezelf bepalen, maar wel hoe jij met jezelf en je huidige situatie omgaat. Hoe sta jij in het leven? Kracht hebben wij nodig om een situatie in je leven aan te kunnen. Wat is je kracht? Jouw kracht zit in jezelf. In je rust ligt ook je kracht. Als jij een krachtiger persoon wil zijn moet je ook rust en kracht hebben. En als je kracht hebt moet je ook weten hoe deze kracht te blijven gebruiken.
In het leven heb je rust nodig om je huidige leven ook aan te kunnen.Als je geen rust hebt ben je maar een half mens. Heb je maar voor de helft energie om te gebruiken? Er is zo veel meer kracht in jezelf te vinden en te gebruiken.Hoe vind je die kracht in jezelf?
bv, In je geest moet je je gedachten op orde hebben, weten dat jij beslist waar je over denkt of niet. Of dat positief is of negatief. Alles begint bij denken en dan daadkracht gebruiken om het in het dagelijks leven toe te passen,want denken alleen helpt niet.
Als je een tamelijk goed controle hebt over je gedachten,
dan weet je wat goed voor je is en wat niet. Dat wat goed voor je is moet je uitwerken tot steeds meer gebruik te maken van je goeie inzet.
Wat niet goed voor je is omdat je geprikkeld raakt, moet je zoveel mogelijk vermijden en afstand van doen. Zo werk jij aan jezelf aan je gezondheid en aan je toekomst.
Enkele tips;
Zoek de stilte op. In huis, in bed, in de natuur, in de kerk of kapel het strand de zee, het bos of waar dan ook. Zo krijg je rust in je lichaam in je geest.
Zeg iedere dag 10 x overtuigend tegen jezelf, “iedere dag gaat het met mij in alle opzichten steeds beter en beter en beter”
Als je dit heel overtuigd kan doen, dan gaan je gedachten dit geloven en omzetten in goed voelen.
Als je kracht voor jezelf neemt en toepast in je dagelijkse leven, dan HEB je kracht. Dan BEN je kracht. Je hebt meer zelfvertrouwen. Dat leeft een stuk makkelijker. Als je nu denkt hier heb ik wat aan,probeer het uit.
Dit bericht is JOUW KRACHTEN.
Ik plaats ook een bericht over, WANNEER GEEF JE KRACHT AF!!
Ik wens je succes. Lieve groetjes van Lieky.
Blog 64
Let op !!! WANNEER GEEF JE KRACHT AF!!
vervolg van Jouw kracht zit in jezelf !!
Wanneer geef je kracht af? Dit is het tegendeel, je zal het vast wel herkennen. Het niet weten wat er je lichaam gebeurt en geen controle op je denken hebben die daarom een loopje met je neemt en je angst en onzeker maakt, dit ontneemt je kracht.
Dan ben jij je kracht kwijt.Dan ben je energieloos, moe, futloos, verdrietig, angstig, slecht slapen, zenuwachtig, je kan je moeilijk concentreren, je hebt een slecht zelfbeeld.
Je trekt je steeds verder terug uit het sociale leven.Je bent nergens meer echt in geïnteresseerd. Weerstand in je leven. Je geeft je kracht af als je helemaal op gaat in emotie en boosheid.
Ongecontroleerde gedachtes zijn, als een kip zonder kop rond lopen zonder een doel voor ogen te hebben. Je geeft ook je kracht af, als jij je geluk bij iemand anders neer legt, van hij/ zij zal mij gelukkig maken. Hij/zij mag mij niet verlaten.Als er een dominant persoon om je heen is en jij voelt die onmacht dan geef jij je kracht af.
Als jij niet uitspreekt hoe jij het voelt en denkt, aan iemand die meent beter te weten hoe het met jou is,dan geef je kracht af. Als je thuis op de bank blijft zitten wachten op veranderingen, dan heb jij jouw kracht allang ergens laten liggen.
Als jij blijft zeggen en denken het is zo moeilijk, dan is het ook moeilijk en geef jij je kracht af.
Niet weten waar te beginnen is ook geen kracht. Doelloos rondlopen brengt je nergens. Dat is veel te frusterend en vermoeiend.
Werken met je kracht hoe doe je dat? Zorg voor rust en orde in je denken. Zet jezelf op de eerste plaats, zonder het gevoel van een egoïst te zijn. Kom altijd op voor jezelf. Laat andere personen (oud of jong) niets voor jou heersen wat jezelf kan beslissen. Hierdoor geef jij je kracht NIET af.
Vind jouw kracht en maak gebruik van je kracht, in je lijf je denken en je leven. Het is jou goed recht.
Ik wens je die rust en die kracht. Lieve groet van Lieky.
Let op !!! dit is het bericht, WANNEER GEEF JE KRACHT AF!!
Even scrollen en zoek vervolg van Jouw kracht zit in jezelf !!
Ik wens je succes. Lieve groetjes van Lieky.
Blog 65
Sommige mensen begrijpen niet dat ze zichzelf tegenwerken. Woorden die ze over zichzelf uitspreken, als van het niet willen accepteren. Wanneer iemand denkt: “ik kan het niet”, dan kan diegene het ook niet. Zij blijven vasthouden aan een oud patroon die men zichzelf heeft aangeleerd. Zij begrijpen niet dat zij zichzelf pijnigen en zichzelf afwijzen! Iedere keer dat diegene niet accepteert wat hem is overkomen, pijnigt hij zichzelf / Blokkeert hij zichzelf. Zo zet hij een slot op evt. veranderingen in zijn leven. Op deze manier wijst hij ook een andere manier van denken en leven af. Uiteindelijk worden zij slachtoffers van zichzelf.
Ik raad u aan om te leven met dit motto: Zo wil ik niet zijn! Ik sta achter veranderingen, zeker de positieve. Een andere manier van denken, die mij nieuwe inzichten geeft is heel wenselijk. Dit zou mijn leven een stuk makkelijker/eenvoudiger kunnen maken. Accepteren betekent ook veranderingen toelaten. En oude gedachten, die mij niet verder helpen, loslaten. Laat het los en vul je gedachten met mogelijkheden die er wel voor je zijn. Ik wens iedereen succes. Lieve groet van Lieky.
Blog 66
Zelfontwikkeling
Gevoelens van onzekerheid worden opgewekt door onze wijze van denken. Wanneer we onze gedachten voortdurend richten op sombere verwachtingen die kunnen gebeuren. Zal het gevolg zijn dat we ons steeds onzekerder gaan voelen.
En wat nog ernstiger is: Het is mogelijk dat wij door de kracht van ons denken juist die omstandigheden te voorschijn roepen die we vrezen.
Gebrek aan zelfvertrouwen is blijkbaar een van de grote problemen die de mensheid plagen.
Mensen die innerlijk bang zijn. Die tegen het leven van alle dag opzien. Ze lijden aan een diep gevoel van ontoereikendheid en onzekerheid, zodat zij aan hun eigen krachten kunnen gaan twijfelen.
Mensen die in hun binnenste wantrouwen om verantwoordelijkheid te dragen, of kansen waar te nemen. Zij worden geplaagd door vage duistere vrees, dat er iets mis zal gaan.
Ze geloven niet in zichzelf en wantrouwen daarom in het eigen kunnen van zelfstandig zijn. Daarom proberen ze tevreden te zijn met iets minder dan waartoe ze instaat zijn.
Ben je dan, of, wil je dan een slachtoffer zijn?
Wachten op misschien een makkelijk manier heeft geen zin.
We willen natuurlijk allemaal geluk hebben. Geen stress, plezierig werk, een goede relatie, anderen beter begrijpen, geen ergernissen, etc..
Er bestaat maar 1 iemand die dit voor jou kan veranderen en dat ben jijzelf.
Het kost je inspanning en doorzettingsvermogen, dat zeker, en ook geduld.
Verander je gedachten dan verandert je houding en ook je kijk op je leven.
Schep dus positieve gedachten, moed, en vertrouwen.
Ik wens je veel succes. Groet, Lieky
Blog 67
Als het even tegen zit.
Als het even tegen zit en alles in mijn hoofd weer in de war is waardoor ik eigenlijk niet goed meer kan denken en mijn buik tegen werkt, omdat stress mij en mijn lichaam onderuit haalt.
Ik herken dit gevoel terug. Het is jammer maar het kan altijd gebeuren, ook als je het niet verwacht. Een denderend geluid in mijn oren en de stress giert als een achtbaan door mijn lichaam. Het haalt mij er steeds weer onderuit.
Stop even! En bijkomen.
Dan heb ik even tijd nodig om te herstellen, zodat de overprikkelingen weer rustig worden en ik weer rust in mijn hoofd krijg. Dan pas kan ik weer normaal functioneren.
Mijn gedachten herinnerden mij gelukkig weer aan de lessen die ik mijzelf en vele andere mensen eerder in mijn leven geleerd heb. Trek je terug en neem rust. Rust vind ik in de stilte. En stilte moet ik zelf opzoeken.
Ik weet inmiddels dat ik rustig aan moet doen en dan de draad weer kan oppakken.
Wat is bewust leven? Hoe doe ik dat.
Bewust leven is je volledig bewust zijn van het hier en nu. Wat denk ik, wat voel ik, en wat kan ik hieraan doen?
Je moet je bewust worden van je geest; je denken, je lichaam en je energieën. Hoe moet je het aanpakken om jezelf weer in evenwicht te brengen en te leren focussen?
Door zonder oordeel te kijken naar emoties en mijn overgevoeligheid. Ik trainde mijzelf om bij mijn aandacht te zijn, wat denk ik en waar ben ik op dit moment mee bezig.
Afwassen en strijken of breien en haken zijn voorbeelden van bezigheden waar je de automatische piloot aan hebt. Dat werkt niet, want zo kunnen je gedachten alle kanten oprijzen, zonder controle wat je toelaat te denken. Dus niet doen.
Blijf je focussen en met je gedachten erbij. Jij bent baas over je denken. Jij bent de denker. Je wordt als het ware je eigen observator. Kijk naar jezelf. Door bewust te zijn van je denken, je doen en laten, ben je ook bewust van de keuzes die je maakt. Dat is bewustzijn.
Door oefeningen leer je ook bewust te relativeren, te ademen, te ontspannen en te mediteren. Je leert hiermee ook het accepteren van datgene dat er nu is. Stress en spanningen nemen af en rust en energie komt in de plaats. Groetjes van Lieky
Blog 67
Iemand vroeg mij, “hoe komt het dat ik opeens zo onrustig en zenuwachtig kan zijn? Het is een rot gevoel, wat kan ik hiertegen doen?
Mijn antwoord;
Denk eens even rustig terug naar het geen dat kort geleden geweest is. Is er te veel ondernomen? Is er te veel bezoek geweest, of te druk gehad? Bij te veel van deze en/andere kan het zeker zijn dat dit jou onrust heeft bezorgd. Dat zal je zenuwachtig maken en onzeker. Dat is inderdaad in rot gevoel. En jij vraagt je af, “hoe kom ik hier plotseling aan” Jouw vraag is “ Wat kan ik hiertegen doen?”
Mijn antwoord;
Als jij er achter bent gekomen dat je inderdaad te veel hebt gedaan.
Dan zeg ik, dit is dus een reactie van jouw lichaam en geest op te veel doen.
Probeer het de volgende keer te voorkomen. Je helpt jezelf hiermee om deze reactie te vermijden. Want dit levert je niets goeds op. 1 stap vooruit 2 stappen terug. Het duurt dan weer enkele dagen om op het zelfde niveau te komen. En dan die stress die er nog eens bijkomt.
Is het je dan toch nog eens overkomen, dan adviseer ik je, neem rust door de stilte op te zoeken. Langzaam zal je merken dat je lichaam en geest weer tot rust komt. Daarna langzaam starten met doorgaan maar niet te veel te doen. Bescherm jezelf hiervoor.
Hoe meer jij het rustig aan doet en je niet forceert met doorgaan, des te meer zal je energie opbouwen. Verzamel als het ware eerst zo veel mogelijk opbouwende energie om je sterker te maken. Als je sterker bent kan je alles beter aan.
Ik wens je inzicht en sterkte. Lieve groet van Lieky
Blog 68
Nu komen mijn groetjes vanuit Oostenrijk. Dit is een emotionele, mooie reis. Beetje dubbel gevoel. Vorig jaar om deze tijd dacht ik, dit ga ik niet meer redden. Ik voelde mijn kracht uit mijn lichaam verdwijnen. Ik was OP ! De kracht die ik nodig had om deze gruwelijke overleving strijd strijd aan te gaan als je lichaam je het gevoel geeft dit kan ik niet aan is het bijna niet mogelijk je gedachten positief te houden. Een vreselijk gevoel. Maar ik gaf niet op. Ik wilde doorgaan en wilde nog zoveel meer doen in dit leven. Na maanden van ongewis kwam ik toch weer bovenop.
Ik treurde met de gedachten Oostenrijk en de bergen niet meer te zien. Ik had met Lei mijn man toen al de afspraak gemaakt, mijn as op een hoge berg met mooi uitzicht in Oostenrijk uit te strooien. Zo erg was het.
NU zijn wij hier op de bergen in mijn geliefde Oostenrijk in levende lijve en ik voel mij gelukkig. Wij zijn erg dankbaar voor alles en genieten heel bewust van ons twee en deze geweldige reis.
Soms heb ik zo’n emotionelen momenten dan lopen mij spontaan stille tranen richting mijn wangen. Het zijn tranen van geluk een dankbaarheid.
Ik weet zeker dat jij mij begrijpt als ik je zeg, een emotioneel gevoel. Maar wel prachtig. Ik leef en voel mij goed, ben 8 kg bijgekomen en dat is ook weer genoeg. Wij willen nieuwe herinneringen maken zodat we vorig jaar voor goed achter ons kunnen laten.
Ik ben ervan overtuigd dat positieve gedachten en daden werken aan je genezingsproces. Lieve groetjes van Lieky
IS DIT VOOR JOU HERKENBAAR?
Blog 69
Wat vind ik dat iemand anders over mij zou moeten weten. Aan mij zijn restverschijnselen en overprikkelingen niet te zien.Het resultaat hiervan zijn goeie en slechte dagen voor mij.
Helaas blijven overprikkelingen mijn dagelijkse leven beïnvloeden.
Ik heb goeie dagen, dat wil zeggen dat ik mij dan goed voel als ik mij aan mijn regels hou dan gaat het tamelijk goed met mij. Dan kan ik meedraaien in het dagelijkse leven en soms iets extras ondernemen. Maar ik moet altijd rekening houden met niet te enthousiast of overmoedig raken want te ver gaan betekend over mijn grenzen gaan en dat is vergif voor mijn geest en lichaam. Het resultaat is slechte dagen die dan volgen. En dan is het wel aan mij te zien en te merken.
Slechte dagen betekend dat zonder pardon de harde afstraffing zal het gevolg zal zijn.
Dan gaat het ook echt niet goed met mij. Mijn geest en lichaam zijn opeens niet meer van mij want deze hebben een eigen regie en voorlopig niet meer door mij te stoppen. Dat gaat enkele dagen lang duren. Al mijn gevoelens die ik door mijn lichaam voel en mijn gedachten zijn wel 10 keer versterkt dan voorheen.
Het begint met een druk op mijn voorhoofd en een soort van beweging in mijn hoofd.
Ik voel mij daardoor duizelig en heb evenwichtsstoornis. De geluiden van buitenaf veranderd en de ruis in je hoofd word alleen maar erger. Daardoor krijg ik overdag en in de nacht geen rust. Ik wordt achtervolgd door vreemde dromen en onrust door mijn lichaam en gedachten. Daardoor kan ik niet bijtanken en bijkomen om de dag door te komen. De hele dag ben ik doodmoe. Kleine pijntjes hier en daar zijn versterkt.
Af en toe heb ik een lift gevoel dat voelt eng. Mijn spieren zijn innerlijk zo gespannen dat het pijn doet, maar aan de buitenkant is dat niet te zien. Een misselijk gevoel komt steeds om de hoek kijken. Negatieve gedachten overvallen mij zonder pardon. Ik word daar prikkelbaar en onrustig van en daardoor een heel kort lontje. De flitsende beelden op TV zijn zo irritant dat ik er niet naar kan kijken. Een gesprek is moeilijk te volgen en zeker als er andere geluiden of gesprekken op de achtergrond of naast mij zijn. Drukte om mij heen kan ik nu niet meer verdragen. Het geschreeuw van kinderen al helemaal niet.
Concentratie is ver te zoeken om te kunnen concentreren moet ik mij dwingen en dat frustreer enorm en vraagt veel energie. Gevoelens van frustratie, angst en onzekerheid maakt mij opstandig, ongeduldig en gefrustreerd. Ik weet niet hoelang ik dit zal blijven voelen of wanneer het weer rustiger wordt en ik even weer op adem kan komen. Mijn hersenen hebben kermis. Mijn lichaam was een achtbaan vol gevoelens.
Dat zorgt er voor dat ik me weer onveilig voel. Blijft mij niets anders over dan geduldig afwachten, de stilte opzoeken en rust te nemen.
Iedereen die dit herkend, wil ik tegen zeggen, maak je geen stress, het is wat het is.
Lieve groet van Lieky
* Verwerkingsproces:
Meestal is het zo, vlak na het krijgen van een bericht over een diagnose die is vastgesteld of het ervaren van elke andere traumatische gebeurtenis, dat sommige mensen overstappen en op de automatische piloot leven. Ik heb dat zelf ook zo ervaren.
Het lijkt wel alsof je alleen gericht bent op bijvoorbeeld “en hoe nu verder?” en erg je best doet om vooral alles zoals vanouds te doen. Soms is het een handelen zonder echt te voelen of te denken. Vooral niet te veel denken en ook niet te ver vooruit kijken. Sommige horror scenario’s in je gedachten zijn erger dan achteraf zal blijken. Emoties etc. worden dan ook niet echt toegelaten, je wilt geen zwakte laten zien. Je bent bang om je daarin ook te verliezen en dat je je dan machteloos zult voelen.
Dat is een automatische reactie, om er voor te zorgen dat je de situatie zo goed mogelijk door komt. Een soort jezelf in bescherming nemen. Zo heb ik het ervaren. Mij heeft het geholpen om op deze manier alles een plaats te kunnen geven. Zodat ik kon berusten in de situatie, het is niet anders.
Wij vertelden de eerste paar maanden niemand (behalve indirecte familie) wat er met ons aan de hand was. Die keuze hebben wij bewust zo gemaakt, met de geruststelling inmiddels dan ook te weten wat ons te wachten staat en hoe het verder zal gaan. Voor ons heeft dat goed gewerkt. Wij voelden ons dan ook iets sterker aan, om de vragen te beantwoorden of de soms vreemde reacties van de mensen te bekijken wat ze nu eigenlijk bedoelen met hun opmerking. Of de gruwel verhalen van andere mensen die ze kennen, die je spontaan opgedrongen krijgt omdat sommige niet weten hoe ze moeten reageren op je bericht. Soms help het om erover te praten en soms kun je het beter laten.
Want je omgeving speelt ook een belangrijke rol bij het proces van verwerking. Wij hebben gemerkt dat de meeste mensen toch wel bang zijn voor ons/jouw verhaal omdat ze niet weten wat jij allemaal wilt vertellen. Tenslotte kan het iedereen overkomen. Dat is een eng gevoel waar men liever niet aan wilt denken.
Ik adviseer graag aan andere mensen. Je hoeft niet meteen te reageren als iemand je zijn/haar verhaal verteld. Geef hem/haar het gevoel dat je luistert naar hetgeen men verteld. Laat gruwel verhalen van hoe erg het is bij iemand anders achterwegen. Daar zit niemand op te wachten. Door alleen maar even de aandacht te schenken en een luisterend oor te bieden doe je al meer dan genoeg. Dat zal de persoon in jou waarderen.
Ik hoop hiermee een beetje inzicht te geven hoe het bij sommige mensen kan zijn. Lieve groetjes van Lieky
Blog 72
Ooh, Ooh , Ooh, wat moeten wij onszelf toch goed in de gaten blijven houden. Ons lichaam en onze gedachten en de nare herinneringen die achter ons liggen.
Bij ieder pijntje die ik voel is het alsof direct mijn alarmbellen afgaan. Mijn hersenen zoeken dan een antwoord en mijn gedachten slaan alle kanten op. Heel snel komen herinneringen in mijn hoofd die mij weer verwarren, onzekerheid geven en ook zenuwachtig en prikkelbaar maken. Spontaan komt er een opvlieger achteraan. Mij is opgevallen dat vlak voor een opvlieger een of meerdere negatieve gedachten in mij opkomen.
Eerst had ik dat niet zo in de gaten, dat het in samenhang met een opvlieger is. Nu weet ik dat, en kan ik het sneller van mij afzetten. Ik denk dat velen dit herkennen; dat bij ieder onderzoek, onzekerheid om de hoek komt kijken. Waar je trouwens niks mee kunt. Wel moet je er voor zorgen, dat het je niet overheerst met nare herinneringen. Nare gedachten blijven aan je hangen als meelifters. Dat klit aan je vast en ze gaan niet vanzelf weg.
Je moet het wel van je afschudden en nieuwe gedachten er voor in de plaats zetten. Dat gaat niet zo makkelijk maar met oefenen is het wel mogelijk.
Soms lijkt het alsof dit een gelukkig leven in de weg staat. Dat gevoel wil ik niet toelaten, daarom werk ik steeds weer opnieuw aan het feit om mijn gedachten de baas te blijven. Het zijn die en ook andere prikkels, die je belemmeren om een onbezorgd leven te hebben.
Ik wil mij altijd verbeteren en veranderingen in mijn leven aanbrengen die mij het leven makkelijker, leuker en avontuurlijker maken. Ik wil steeds ondernemen en in beweging blijven. Ook toen ik zo ontzettend ziek was, in die tijd van de chemokuren. Als het een beetje goed ging dan was ik actief. Ik moet bezig zijn en niet blijven afwachten wanneer gebeurt er iets heel engs met mij. Sommige mensen leven steeds in angst voor iets wat misschien komen zal. Dat is triest.
Ik denk liever…..”leef je leven alsof het je laatste dag is en als de tijd daar is ben ik er klaar voor, omdat ik nog heb kunnen doen wat ik zo graag heb willen doen” Ik heb geleerd om verantwoordelijk te zijn voor mijn eigen leven.
Groetjes van Lieky
Hoe is het met je? wordt het jouw ook wel eens gevraagd?
Heb je ook wel eens zulke reacties gehad?
“ Ik ben ook wel eens moe”
Je ziet er toch goed uit of ben je nu nog niet de oude?”
Volgens mij ben jij er te veel mee bezig.
Of, het zit tussen je oren.
Of, nou nou, er zijn gevallen die erger zijn als bij jou.
Of laat je niet zo hangen, jij doet ook liever niks, ga er eens op uit.
Laat je niet zo hangen.
Het is toch allang achter de rug….en..en…..en.
Een kleine greep uit de grote hoeveelheid vooroordelen en misvattingen die er over deze ziekte bestaan. Deze ziekte kan zowel zichtbare als niet zichtbare gevolgen hebben. Ook al zie je ze niet, kunnen de onzichtbare beperkingen, restverschijnselen vaak een enorme impact hebben op het dagelijks leven.
Maar helaas wordt daar vaak door de buitenwereld aan voorbij gegaan. Er lijkt namelijk op het eerste gezicht soms zo weinig aan de hand. Soms wordt er dus geoordeeld uit onwetendheid. Informatie zorgt voor meer inzicht in en begrip voor( ziek )zijn.
Ook sommige reactie’s;
“ Ik voel mij zo moe, futloos, depri en heb nauwelijks energie”
Sommige mensen zijn ook bang een gesprek met je aan te gaan, omdat ze niet echt weten wat ga je vertellen over je ziekte. Het kan trouwens hun zelf ook overkomen……
Maar als je er zelf niets mee te maken hebt gehad, kan je ook niet weten wat zijn restverschijnselen, overprikkelingen en andere nare bijwerkingen voor je zijn en je leven dusdanig beïnvloeden.
Ieder ervaart het op zijn eigen manier. Sommige gedragen zich of er niets aan de hand is. Bij sommige werkt dit het beste om er op hun manier mee om te gaan.Daar wordt dus ook niet aan gevraagd “Hoe is het nu met je?”
Er zijn ook lotgenoten die zitten uitgezakt op de bank en komen maar niet vooruit. Er wordt dan 1 keer, 2 keer of misschien ook nog 3 keer aan je gevraagd, “hoe is het nu met je?” Komt dan een stortvloed over ze heen, is het daarna afgelopen met de aandacht en wordt niets meer aan je gevraagd.
Daar hebben mensen geen trek in.
Dan wordt je liever gemeden en jij vraagt je af, waarom gedragen mensen zich zo tegenover jou? Vergeet niet, niet weten en geen inzicht hebben in hetgeen jij meemaakt kan afschrikkend zijn voor iemand anders.
Ik hoop dat je kracht kan putten uit de ervaringen en feedback van andere lotgenoten. Zij weten immers hoe het voelt,hebben begrip en geven een luisterend oor. Weten dat het vallen en ook weer opstaan is.
Soms, is gewoon even luisteren of van je afschrijven alles dat nodig is.
Groetjes van Lieky
Blog 74
Vandaag heb ik enkele filosofische gedachten.
Wat is de zin van, het “Leven” !?
Het leven ervaren als mens beleven en ontwikkelen van ons bewustzijn wat wij als mens nog meer uit ons leven kunnen maken. Dat kan ik mij voorstellen. Mijn leven te zien als een levens-ervarings-ontwikkelings – weg.
Als ik kijk naar de vogels,(foto Jaap Bredewold) Dan doen vogels precies waar ze voor geboren zijn. Ze zijn vogel en gedragen zich als een vogel. Ze vliegen, broeden en voeden hun jongen op tot zelfstandige vogel en vliegen vrolijk door het leven. Vogels passen zich aan het weer en wind, op hun ervaringsweg. Dat is “vogel zijn”. Niet mee en niet minder.
Dat is bij de mens wel even anders. Wij mensen krijgen bij onze geboorte dag de vrije wil mee op onze ervaringsweg, “Het Leven”.
Ook al verloopt het leven als mens niet altijd zoals wij dat zouden wensen. Maar de vrije wil is er wel. Daar kan je gebruik van maken om je leven aan te passen aan de situatie die er voor je is. Niemand kiest ervoor om ziek te zijn. Je kan er wel voor kiezen, hoe ga ik hiermee om.
Leven is scheppen niet ontdekken. Scheppen begint bij denken. De mens moet zelf ervoor kiezen te willen veranderen, te transformeren.
Je hebt niets aan veel weten uit boeken, als je dat weten niet omzet in het dagelijkse leven te intrigreren. Je hebt er niets aan om wel graag te willen, maar niet weten hoe te beginnen.
Maak deze keuze van uitzoeken wat voor jou het beste functioneert tot een ervaringsweg. Het leidt je stap voor stap door je ervaringen naar bewust leven. Door wilskracht en discipline kan je meer bereiken dan je nu denkt. Zodat je met je eigen krachten en kwaliteiten je leven kan verbeteren. Investeer in je eigen unieke leven.
Er is een voorwaarde, voor het ontvangen van een goed resultaat van een transformatie, er moet genoeg liefde aanwezig zijn voor zichzelf en voor zijn medemensen. Als dat niet zo is zal je transformatie niet kunnen toelaten. Men vindt zich dat dan niet waard.
Zelf ontdekken want er bestaat helaas geen gebruiksaanwijzing voor, hoe leef je als mens ook als het je tegen zit!?
Wat is de zin van, het “Leven” !?
Je als mens verder te ontwikkelen tot “mens zijn”. Niet meer en niet minder.
Een filosofische groet van Lieky
Blog 75
21 augustus 2018. Heel goed nieuws gekregen. Wij zijn op controle geweest in het ziekenhuis Sittard. Mammografie gehad voor mijn gezonde borst daarna naar de chirurg die zei, “alles is goed”. Daarna bij de arts geweest en die heeft ons gezegd. Verder onderzoekingen en behandelingen zijn klaar. Je hoeft bij ons niet meer terug te komen. Alles is schoon ook de gezonde borst is niets te zien. Je bent nu kankervrij. De volgende afspraak is volgend jaar pas in augustus 2019. Geweldig goed nieuws. Wat een opluchting. Wat een bevrijding. Wat een geluk.
Die glimlach gaat niet meer van mijn gezicht.
Meteen erna zijn wij naar mijn zoon Roy gereden met hem wil ik het eerste het goeie nieuws vertellen en ons geluk delen.
Wij namen elkaar in onze armen er waren niet veel woorden nodig om te zeggen. Geweldig hé………………….
Ik wil het liefste alles en iedereen omarmen.
Lieve groet van Lieky zonder pruik.en mijn eigengezicht weer terug. Als ik nu in de spiegel kijk zeg, ” ik ben blij dat ik je zie” Dag Lieky
Meer over mijn blogs lezen dat kan ook op Facebook pagina:
https://www.facebook.com/Lotgenoten-met-kanker-456769644662651/
Besloten Facebook pagina: Kanker en hoe NU verder.
https://www.facebook.com/groups/544932262554140/