Als ik in de spiegel kijk.
Schilderij is gemaakt door mijn zoon Roy
Als ik in de spiegel kijk.
Voorzichtig kijk ik naar mijn spiegelbeeld.
Vertwijfeld opzoek naar mijn eigen IK.
Ik beken, kan mij hier niet in herkennen.
Ben ik mijzelf kwijt?
Geen tekens meer in mijn gezicht,
Wenkbrauwen nog wimpers meer.
Deze tekent toch mijn aangezicht.
Zodat ik mij kan herkennen,
Als ik in de spiegel kijk.
Toch weet ik wel, dit ben IK.
Maar ik zie een vreemd gezicht.
Mijn ogen lijken nu stille getuigen te zijn
Deze zeggen niets en stralen niet,
Ook dat zijn ze kwijt.
Dagen gaan voorbij.
Iedere keer ben ik opzoek, als ik in de spiegel kijk,
Ben ik mijzelf nog steeds kwijt.
Op zoek naar herkenning.
Kan er maar niet aan wennen,
Is het dan nu voorgoed voorbij.
Wat is mij aangedaan.
Vele weken zijn aan mij voorbij gegaan.
Zonder dat ik even ben stil blijven staan
Nog steeds word ik begeleid,
Door een vreemde die naar mij kijkt.
Als ik in de spiegel kijk, wil ik die blik ontwijken.
Helaas valt dit niet te vermijden.
Ogen die mij aankijken,
Gevuld met tranen en in stilte lijden.
Maanden zijn voorbij,
Ben alleen druk bezig geweest,
Chemotherapy en bestralingen een gruwelijke strijd.
Mijn borst ben ik nu kwijt.
Het verschrikkelijk jaar is bijna voorbij.
Langzaam …………heel langzaam kom ik tot rust,
Vol ongeduld, kijk ik naar mijn haar het komt terug.
Wenkbrauwen en wimpers,
Tekenen een glimlach op mijn gezicht.
Nu stralen ook mijn ogen weer die ik zo lang heb gemist
Als ik nu in de spiegel kijk,
Zie ik een vriendelijk gezicht.
Die mij zeggen wil,
“Hallo Lieky, kijk naar mij, IK ben het weer.
Zo hoort het te zijn, als ik in de spiegel kijk.
Oktober 2017
Geschreven door Lieky van der Velden.