Deel 9
Mijn levenslessen waren nog niet klaar in 2012 kreeg ik een herseninfarct, halfzijdig verlamming-verschijnselen. Geen revalidatie gehad omdat niemand mij zei, dat ik dat nodig had. Thuis zat ik zonder info verwart op de bank.
Direct na de diagnose herseninfarct ,begon ik zo verwart als ik was, meteen met de oefeningen die ik tijdens mijn vorige strijd beoefend had. Ik was ervan overtuigd dat ik mijn hersenen weer in verbinding moest brengen met mijn lichaam. Die 2 moesten weer samen werken. Ik ging heel bewust lopen. Ik wist het zeker, dat ik mijn hersenen moest laten voelen dat ze verbonden zijn met mijn lichaam. Mijn voeten heel bewust op de grond voelen. Hak, zool, tenen. Hak, zool, tenen. De lessen die ik voorheen gebruikte pakte ik weer op. Ik wist, zo kan ik mijzelf helpen en kwam ik er weer bovenop. Dat heeft mij goed gedaan. 3 maanden later maakte ik een Facebookpagina aan voor mensen met Hersenletsel NAH Restverschijnselen die nu in 2022 meer dan 8500 leden heeft. Zo leerde ik steeds meer over hersenletsel en de daarbij behorende restverschijnselen. Al jaren deel ik mijn eigen ervaringen over N.A.H.
Dat ging verder goed. Ik pakte de draad weer op. Organiseerde de ene Info-Open-Dag na de andere. Zo ook lotgenoten bijeenkomsten. Omdat ik dacht, zo kan ik mijn kennis en ervaringen met andere mensen delen die op het zelfde pad terecht zijn gekomen als ik.
Ook dit was niet mijn laatste uitdaging.
Eind 2016 kreeg ik helaas borstkanker. Het jaar 2017 was ik alleen maar bezig met overleven. Een zware dobber die mij tot de rand van de afgrond bracht. Natuurlijk heb ik mijn twijfels gehad en ik was de wanhoop nabij. De kanker vergt meer van je dan uithoudingsvermogen. Lichamelijk en geestelijk moet er kracht aanwezig zijn. Maakt niet uit waar je het vandaan haalt. Opgeven was voor mij geen optie. Het hele plan van chemo, operatie en bestralingen hielden mij en mijn man in de ban. Na de eerste chemo was ik al kaal. Het was een gruwelijke tijd. Hoe moeilijk deze tijd ook was, want je weet nooit vooraf of je dit overleeft. Ik werd heel goed verzorgd door mijn man en de humor hielden wij kort bij ons.. Het was voor mij erg moeilijk om in zijn ogen de wanhoop te zien dat hij zijn vrouw richting de afgrond zag gaan. Ik was nog geen 60 kg toen ik hieraan begon, maar viel binnen enkele maanden 15 kg af. Als de nood heel kortbij is dan merk je pas hoe sterk je kan zijn.
Ik was alleen maar aan het vechten om weer terug in het leven te komen. Een jaar later, was ik kanker-vrij maakte een Facebook pagina aan en een website aan, een Digitaal Info Loket.
Om te kunnen verwerken moet je het eerst kunnen voelen, aannemen, ondergaan en je emoties’s erkennen. Stel dat je bewust door je pijn heen bent gegaan…….dan maak jij jezelf schoon en kan je loslaten. Iets wat diep in je lichaam verankerd zit komt los. Doordat je bewust bent gaat het los.
Vervolg deel 10 Wie is Lieky van der Velden;