DEEL 7
Wat heb ik geleerd.
Dagen waar ik mij goed genoeg voelde, ging ik opzoek naar informatie. Info die mij inzichten kon geven om te kunnen begrijpen wat mij zo beheerste. Ik had nog nooit van fobieën gehoord of gelezen. Maar opeens had het een naam. Met een naam (fobieën) kon ik informatie opzoeken zodat er meer begrip kan komen. Ik leerde dat IK de denker ben. Dat Ik een halt kan toeroepen aan mijn gedachten.En dat werkte voor mij. Ik werd steeds enthousiaster en stortte mij als het ware op mijn innerlijk leven. Ik wilde mezelf begrijpen. Ik was ervan overtuigd dat het aan mijn denken lag hoe ik mij voelde. En mijn gevoel vertelde mij hoe ik mij gedroeg. In het dagboek las ik dat terug. Dat gaf mij inzicht.
Stel dat je bewust door je pijn heen bent gegaan…….dan maak jij jezelf schoon en kan je loslaten. Iets wat diep in je lichaam verankerd zit komt los. Doordat je bewust bent gaat het los.
Om meer verbinding met mijzelf te krijgen begon ik met creativiteit bezig te zijn. Ik begon in 1996 met schilderen Encaustic Art en ben nooit meer gestopt.
Ik schreef dagboeken vol over mijn, gedachten, gevoelens en angsten. (Later in boekvorm ‘Stille Tranen’ in eigenbeheer uitgegeven) Op goede dagen begon ik terug te lezen, wat ik eerder had geschreven. Plots zag ik een herkenbaar patroon in mijn gedachten en de uitwerking daarvan. Vanaf toen was ik alleen maar bezig met bewust mijn gedachten en de reacties daarvan in de gaten te houden. Het zijn onbewuste patronen die jouw gedrag bepalen.
Hardnekkige patronen die je begeleiden op jouw levenspad. Het zijn onbewuste patronen die jouw gedrag bepalen.
Door gefocust te zijn kon ik mijn gedachten controleren. Ik oefende iedere dag om mij heel bewust te concentreren op mijn voeten. Waren mijn gedachten bij mijn voeten dan was ik ook uit mijn hoofd. Als ik liep legde ik heel bewust mijn concentratie aan de onderkant van mijn voeten. Ik voelde mijn hak, zool, tenen. Iedere keer als ik liep waren mijn gedachte bij mijn voeten. Ik dwong mij om mijn voeten te voelen. Een voor een. Hak, zool, tenen. Ik merkte daardoor dat ik minder piekerde. Dat was goed om te doen.
Als je het gaat voelen, dan verwerk je het en kun je het loslaten.
Het was een ontrafeling-proces om mezelf af te vragen, wat heb ik uit mijn verleden niet meer nodig in het heden. Ik moest me bewust zijn van mijn denken, doen en laten, angsten en gedrag. Loslaten wat ik niet kan veranderen. Loslaten wat mij belemmert en tegenwerkt. Ik moest mij losmaken van mijn verleden en weten dat ik in het NU sta. Het was natuurlijk niet in een twee drie over. Mijn gedachten moest ik eerst zelf om programmeren.
Dit soort situaties kunnen op elke leeftijd voorkomen, maar de meeste triggers ontstaan al vroeg in je leven.
Vervolg deel 8 wie is Lieky van der Velden;