DEEL 5
Vluchten omdat je weg moet. Vluchten omdat je niet kan blijven. Vluchten want het is niet veilig. Vluchten omdat je opdringerig bent, waar ze je niet willen hebben en vluchten omdat het moet. Vluchten maar waarheen?
Weer geen veilig thuis en weer afgewezen worden. Weer vluchten en in een machteloze positie terecht gekomen. Vanwege een urgent geval kregen wij plots van de gemeente een flat aangeboden. 1 jaar later getrouwd, en zwanger. Ook toen stopte ik mijn emoties heel diep weg. Nu hoorde ik gelukkig te zijn. Niet meer vluchten! Ik had nu een eigen thuis. Blijdschap omdat ik zwanger was en mijn eerste kindje kreeg. Maar waar was mijn geluksgevoel?
Het ontstaan van jezelf onderdrukken. Niet kunnen toegeven aan verdriet. In heel korte tijd gebombardeerd te worden, met te veel emoties, onzekerheid en angst gevoelens. Want die doen pijn. Huilen onderdrukken omdat je bang bent niet meer te kunnen stoppen.
Mijn onverwerkte emoties, angst, twijfels, onveilig en onzekerheid kwamen in de plaats. Dat je door angsten, fobieën creëerde wist ik toen nog niet. Jarenlang werd ik geteisterd door vreselijke fobieën die mijn gedachten, lichaam en leven beheerste. Angst om te leven en angst voor de dood. Met deze ervaringen stond ik alleen. Ik kon en durfde er met niemand over te spreken.Daarom schreef ik in mijn dagboek over mijn strijd met mijn geest en mijn zwakke lichaam. ( later in boekvorm uitgegeven in eigen beheer) Mijn boek ‘Stille Tranen’ Hoe ik deze strijd heb beleefd en mijzelf heb geholpen om dit te overwinnen. Zo kwam ik steeds verder van mijzelf af te staan. Ik voelde geen kracht meer. Ik was leeggezogen en er kwam maar geen energie bij.
Bepaalde triggers zijn situaties die regelmatig voorkomen. Vroeg of laat zul je er weer in je leven mee geconfronteerd worden.
Een jaar na mijn huwelijk werd mijn eerste kind geboren. Direct na de bevalling werd ik doodziek. 3 weken op de intensive care gelegen, angst om mijn leven. Verschillende bacteriën, infecties en ontstekingen tergde mijn lichaam. Een strijd met mijn geest, lichaam en mijzelf. Eindelijk was mijn kindje geboren en nu zou ik er zelf aan onderdoor gaan? Ik vocht en gaf niet op terwijl alles tegenzat. Alleen de gedachten aan mijn kindje hield mij in leven. Na 3 weken kreeg ik hem eindelijk te zien en in mijn armen. Het was het allemaal waard geweest.
Onveilig voelen kan door meerdere ervaringen opgedaan zijn. Angst, verlies en pijn, daar mee omgaan, dat doe je op een manier die je vanuit je jeugd hebt mee gekregen. Het is een systeem vanuit je jeugd en jij bent hiermee verbonden.
Eenmaal thuis kreeg ik een postnatale depressie, daar was ik niet op voorbereid. Ook had ik toen der tijd geen idee wat een Postnatale depressie was. Het leek op de angsten, depressies, burn-out en stoornissen die ik al had. Alleen voelde het nu nog veel erger. Ik probeerde van alles om te overleven. Jaren van strijd, onbegrip en teleurstellingen volgden elkaar op. 2 keer nog zwanger geweest. 1 keer na 6 maanden (Kindje was in mijn buik gestorven) en 1 keer na 10 weken een miskraam. Ik voelde mij alleen en onzeker. Ik verlangde zo naar hulp en bescherming. Ik begreep mijzelf niet en kon het ook niet aan mijn man uitleggen, wat er allemaal door mij heen ging.
Triggers ontstaan door situaties die te overweldigend zijn. De bijwerking is echter dat dat gedrag zich altijd zal herhalen.
Ik voelde onbewust een probleem bij mijn zussen. Er werd niet over gesproken. Ook al vroeg ik, “Is er een probleem?” “Heb ik iets verkeerd gedaan?” Geen reactie’s. Maar de sfeer verried wel dat het niet klopte. Ook al had ik ze uitgenodigd om op mijn feest te komen. Ze kwamen niet. Geen belletje, geen kaartje en ze melden zich ook niet af.
Vaak vinden triggers hun oorsprong in je jeugd. Afgewezen worden. Je bent niet gewenst.
Vervolg Deel 6 Wie is Lieky van der Velden;