Gedicht/Verhaal
Mijn vader is 98 jaar en nu enkele maanden dement verklaart.
Gedicht/verhaal geschreven door Lieky Van der Velden.
Hier zit hij dan 98 jaar en dement,
Alleen, tussen vreemde mensen in.
Een pilletje voor u meneer?
Zodat hij rustig blijft en niet te veel aandacht krijgt.
Ik kijk naar je en zie een demente oude man, die eens mijn vader was.
Verwart en weet niet eens waarom dat zo is en hoe het ooit was.
Niet alleen je geest laat je in de steek,
Je sterk vermagert lichaam wil niet meer met je mee.
Met weemoed bekijk ik je op afstand als je in elkaar gezakt steeds in slaap valt. Hé, alweer?
Dan denk ik, dit kan toch niet? Dit mag toch niet? Hij kan niet meer.
Ik wil je dragen en je brengen waar heen je wilt,
Zachtjes meenemen met de wind. Zonder strijd en tegenwind.
Ik bewonder je vechtlust tegen het onvermijdelijke,
Het vooruitzicht, dit leven en je dood.
Jij ondergaat en houd vol,
100 wil je halen en dat zijn nog maar 2 jaren.
Hoe je omgaat met tegenslag in deze oneerlijke strijd.
Ben jij jezelf trouw gebleven aan je geest en je lichaam de hele tijd.
Er moet hulp voor je komen, met hoge nood zal ik voor je strijden
Al moet het tot aan je dood.
Stilletjes gaan mijn gedachten naar je uit,
Je onuitgesproken woorden komen er niet meer uit.
Ik wil zo graag weten hoe het met je gaat.
Zodat ook ik vrede kan hebben als jij besluit te gaan.
Dag Pap, tot morgen dan kom ik weer.
Je dochter Lieky van der Velden.