U bent dement meneer.
Verhaal/gedicht geschreven door Lieky Van der Velden.
Langzaam maar onherroepelijk is het oordeel geveld,
U bent dement meneer.
Geen twijfels meer mogelijk, geen pardon.
Je krijgt helaas geen boekje met gebruik aanwijzing mee.
En nu? Geen idee, ik heb dit nog nooit meegemaakt.
Misschien valt het allemaal wel mee.
Maar helaas het was een gruwelijke strijd.
Dagen en weken gaan voorbij. Alles veranderd telkens weer.
Ene keer lief dan weer agressief.
Met welke maat had ik dit moeten meten.
Och, had ik het toch geweten.
Hoe het allemaal zou verlopen.
Het kan ook de volgende keer.
De dagen en weken gaan snel voorbij.
Ik had niet in de gaten, er zijn al 2 weken voorbij.
Laat ik maar even gaan kijken, hoe het met Pa is gegaan.
Pa is dagen alleen geweest en hij vindt er niks meer aan.
Hij is eenzaam, verdrietig en verwart en voelt zich alleen.
Tja Pa, hier moet je toch echt doorheen.
Ik heb geen weet, waar gaat dit heen.
Niet weten hiermee om te gaan ben ik na enkele uren weer weg gegaan.
Met belofte ik kom de volgende week wel weer.
Snel naar huis, dacht niet meer aan Pa die is nu alleen thuis.
Opeens gaat het snel. Pa is ziek en gaat snel achteruit.
“Ik wil niet meer” zei Pa. Het is over en uit.
Niet alleen zijn geest werkt niet meer,
zijn lichaam laat hem nu ook in de steek.
Hij staat er nu helemaal alleen voor.
Ik kan niets meer voor hem doen.
Machteloos kijk ik toe.
Langzaam deed hij zijn ogen dicht en ademt niet meer.
Verbouwereerd bleef ik achter ik riep “kom terug”
maar Pa kwam niet meer.
Ik ging naar huis en dacht aan Pa.
Geen dag gaat voorbij of ik denk eraan en verwijt mijzelf.
Had ik het toch geweten,
was ik vaker en langer bij hem gebleven.
Nu pas begrijp ik zijn eenzaamheid.
Zijn angst en verwardheid. Zijn verloren strijd.
Maar nu is het te laat.
Naar hem toe gaan, gaat niet meer.
Had ik het toch geweten.
Nu laat ik jou weten,
wat ik graag van te voren had willen weten.
Heb jij nog die kans? Laat het niet zomaar voorbij gaan.
Geniet van de dagen die er zijn, het is zo snel voorbij.
Behoed jezelf zodat jij straks niet hoeft te zeggen.
“Had ik het toch geweten”.
Verhaal/gedicht geschreven door Lieky Van der Velden.